Miejsce partii etnoregionalnych w procesie integracji europejskiej. Dystraktor czy katalizator
PDF (English)

Słowa kluczowe

regionalizm
nowy regionalizm
autonomia terytorialna
partie regionalne
partie etnoregionalne

Jak cytować

TROSIAK, C. (2018). Miejsce partii etnoregionalnych w procesie integracji europejskiej. Dystraktor czy katalizator. Rocznik Integracji Europejskiej, (11), 355–367. https://doi.org/10.14746/rie.2017.11.25

Abstrakt

W artykule autor stara się ustalić, jaką rolę powinny i mogą odgrywać partie regionalne procesie integracji europejskiej. Znaczenie tego pytania wynika z faktu, że partie regionalne spotykają się z niechęcią ze strony władz politycznych i społeczeństw „państw narodowych” We wstępie autor pokazuje, w jaki sposób zmieniło się podejście do regionalizmu w Europie w połowie lat 80. XX w. Najbardziej widoczne jest ono w koncepcji „nowego regionalizmu”. Kontynuując swoje rozważania autor opisuje toczącą się debatę na temat tego jaką rolę odgrywają partie regionalne, a zwłaszcza ich szczególna forma jaką są partie etnoregionalne w systemach politycznych współczesnych państw europejskich. Podano również przykład rywalizacji politycznej w regionie i ogólnych zasad rządzących konkurencją na poziomie regionu. Autor wierzy, że analiza funkcjonowania regionalnych systemów partyjnych może być przydatna w analizowaniu procesów społeczno- politycznych, zwłaszcza na Górnym Śląsku.
https://doi.org/10.14746/rie.2017.11.25
PDF (English)

Bibliografia

Anderson B. (1997), Wspólnoty wyobrażone. Rozważania o źródłach i rozprzestrzenianiu się nacjonalizmu, Kraków–Warszawa.

Antoszewski A. (2009), Partie i systemy partyjne państw Unii Europejskiej na przełomie wieków, Toruń.

Altermatt U. (1988), Sarajewo przestrzega: Euronacjonalizm w Europie, Kraków.

Bardi L., Mair P. (2008) The Parameters of Party Systems, “Party Politics”, vol. 14, no. 2.

Beyme (von) K. (1984), Parteien in westlichen Demokratien, München–Zürich.

Brubaker R. G. (1998), Nacjonalizm inaczej. Struktura narodowa i kwestie narodowe w nowej Europie, Warszawa–Kraków.

Jaskiernia J. (2014), Autonomia terytorialna w świetle systemu aksjologicznego Rady Europy, in: Autonomia terytorialna w perspektywie europejskiej, vol. I: Teoria–Historia, eds. M. Domagała, J. Iwanek, Toruń.

De Winter L., Türsan H. (2007), Regionalist Parties in Western Europe, Routledge, London–New York.

Geremek B. (2003), Europa stu flag, “Wprost”, vol. 1035.

Herbut R. (2002), Teoria i praktyka funkcjonowania partii politycznych, Wrocław.

Marzęcka B. (2012), Europejska Karta Samorządu Lokalnego, http://uniaeuropejska.org/europejskakarta-samorzadu-lokalnego/, August 1, 2017.

Iwanek J. (2014), Pojęcie autonomii terytorialnej we współczesnej europejskiej przestrzeni demokratycznej, in: Autonomia terytorialna w perspektywie europejskiej, vol. I: Teoria–Historia, eds. M. Domagała, J. Iwanek, Toruń.

Konarski W. (2014), Autonomia czy secesja? Ruchy regionalistyczne jako forma nacjonalizmu we współczesnej Europie i ich możliwy wpływ na ideę zjednoczonej Europy, in: Autonomia terytorialna w perspektywie europejskiej, vol. I: Teoria–Historia, eds. M. Domagała, J. Iwanek, Toruń.

Keating M. (1998), The New Regionalism in Western Union: Territorial Restructuring and Political Change, London.

Lijphard A. (1977), Democracy in Plural Societies: A Comparative Exploration, New Haven.

Myśliwiec M. (2006), Katalonia na drodze do niepodległości?, Bytom.

Myśliwiec M. (2014), Pozycja partii regionalnych w systemie politycznym współczesnej Hiszpanii, Katowice.

Sobolewska-Myślik K. (2012), Partie i systemy partyjne na poziomie regionu. Przykład Szkocji i Katalonii, Kraków.

Statute of the Council of Europe, adopted at London, May 5, 1949, Official Journal 1994, No. 118, Item 565.