Problem bezpieczeństwa migracyjnego w aktualnym orzecznictwie TSUE – perspektywa państw członkowskich

Abstrakt

Artykuł analizuje orzecznictwo pokryzysowe Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w obszarze bezpieczeństwa migracyjnego państw członkowskich. W związku z eskalacją kryzysu migracyjnego w 2015 r. Unia Europejska stanęła przed nowymi wyzwaniami w zarządzaniu migracjami. Orzecznictwo TSUE, zwłaszcza wydawane w procedurze tzw. pytań prejudycjalnych, stanowi swoisty barometr dla problemów, z jakimi mierzą się państwa członkowskie w zakresie zagwarantowania bezpieczeństwa. Zgodnie z przyjętymi założeniami badawczymi, Trybunał ma realną możliwość kształtowania standardów bezpieczeństwa migracyjnego w obszarze polityki azylowej i powrotowej. Co więcej, w ramach prawa migracyjnego UE i polityk migracyjnych istnieje priorytet bezpieczeństwa migracyjnego, zgodnie z którym konieczne jest zagwarantowanie jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa wszystkim uczestnikom procesów migracyjnych, tj. zarówno migrantom, jak też społeczeństwu przyjmującemu. Zasada ta powinna być wdrażana zarówno na poziomie procesów legislacyjnych, jak też w obszarze implementacji norm prawnych. W wyniku przeprowadzonej analizy orzecznictwa Trybunału, wyodrębnione zostały cztery podstawowe obszary związane z bezpieczeństwem migracyjnym państw członkowskich: sprawy dotyczące bezpośrednio ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, sprawy odnoszące się do możliwości ograniczenia cudzoziemcom niepożądanym wjazdu na terytorium państw członkowskich oraz swobody poruszania się, sprawy dotyczące zakazów wjazdu nakładanych na cudzoziemców o nieuregulowanym statusie oraz problematyki solidarnego dzielenia odpowiedzialności przez państwa członkowskie w obliczu masowego napływu migrantów, a tym samym zapewnienia bezpieczeństwa migracji na terytorium wszystkich państw członkowskich.