Polityka surowcowa Unii Europejskiej w zakresie metali ziem rzadkich

Abstrakt

Niniejszy artykuł traktuje o jednym z wymiarów prowadzonej przez Unię Europejską polityki surowcowej, której przedmiotem są metale ziem rzadkich. Centralnym i najważniejszym celem polityki surowcowej realizowanej przez dany podmiot jest zapewnienie bezpieczeństwa surowcowego. Uwzględniając obecną sytuację geopolityczną i trwającą w Ukrainie wojnę, główna oś narracji dotycząca bezpieczeństwa surowcowego koncentruje się na kwestiach związanych z dostawami źródeł energii, m.in. gazu czy węgla. Na swoistym marginesie prowadzonych rozważań pozostają jednak metale ziem rzadkich. Stanowią one fundament współczesnego rozwoju technologicznego wielu obszarów i dziedzin. Ze względu na swoją rolę, od przynajmniej dwudziestu lat, stały się one przedmiotem rywalizacji politycznej między Chińską Republiką Ludową a Stanami Zjednoczonymi Ameryki. Otwartą pozostaje kwestia dotycząca miejsca i roli Unii Europejskiej w tym układzie. Zamierzeniem badawczym podjętych w niniejszym artykule rozważań jest wskazanie roli metali ziem rzadkich w realizowanej przez Unię Europejską polityce surowcowej. Z przeprowadzonych badań wynika, iż pomimo stosunkowo późnego zaangażowania się Unii Europejskiej w identyfikację kluczowych metali ziem rzadkich oraz opracowania łańcucha ich dostaw od kilku lat można zaobserwować wyraźną profesjonalizację podejmowanych praktyk. Wskazano również, iż wśród czynników stanowiących najważniejsze wyzwanie dla polityki surowcowej Unii Europejskiej w omawianym zakresie zaliczyć można nadmierne uzależnienie łańcucha dostaw od Chińskiej Republiki Ludowej oraz trudności w pozyskiwaniu metali ziem rzadkich na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej.