Stanowisko Parlamentu Europejskiego wobec Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony rozszerzonej UE
Okładka czasopisma Rocznik Integracji Europejskiej, nr 8, rok 2014
PDF

Słowa kluczowe

Parlament
Unia
bezpieczeństwo
obrona
rozszerzenie

Jak cytować

Staszczyk, A. (2014). Stanowisko Parlamentu Europejskiego wobec Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony rozszerzonej UE. Rocznik Integracji Europejskiej, (8), 185–196. https://doi.org/10.14746/rie.2014.8.13

Abstrakt

Artykuł przedstawia stanowisko Parlamentu Europejskiego (PE) wobec rozwoju i najważniejszych priorytetów WPBiO UE po jej rozszerzeniu w 2004 r. na Wschód. Kwestie wchodzące w zakres WPBiO nie należą do tradycyjnych obszarów integracji, gdyż dotyczą problematyki bezpieczeństwa i obrony stanowiącej istotę suwerenności państwa narodowego pozostającego do dnia dzisiejszego najważniejszym podmiotem w procesie integracji europejskiej. Ma to zasadniczy wpływ na funkcjonowanie WPBiO, która wciąż pozostaje polityką, w ramach której dominują międzyrządowe mechanizmy współpracy. Powoduje to, że rola PE w kształtowaniu WPBiO jest ograniczona i sprowadza się przede wszystkim do wyrażania zawartych w rezolucjach niewiążących opinii. Jednakże przyjmowane przez PE rezolucje w sprawie WPBiO mimo, że nie wiążą pod względem prawnym mają swoją istotną wagę polityczną. Wynika to z faktu bycia przez PE jedyną ponadnarodową instytucją unijną mającą demokratyczną legitymację i mogącą sobie rościć prawo do sprawowania parlamentarnej kontroli nad WPBiO. Istotą stanowiska PE wobec WPBiO jest domaganie się włączenia mechanizmów ponadnarodowych do obszaru tej polityki, co zagwarantowałoby jej uwspólnotowienie w przyszłości. Jednakże postulowana przez PE budowa jednolitej wspólnotowej polityki bezpieczeństwa i obrony może zostać zrealizowana tylko poprzez przekształcenie UE w strukturę o znamionach federacji.

https://doi.org/10.14746/rie.2014.8.13
PDF

Bibliografia

Bickerton Ch. J., Irondelle B., Menon A. (2011), Security Co-operation beyond the Nation – State: The EU’s Common Security and Defence Policy, „Journal of Common Market Studies”, vol. 49, nr 1.

Chodubski A. (2012), Teorie i metody badań europeistycznych, w: Teorie w studiach europejskich. W kierunku nowej agendy badawczej, red. J. Ruszkowski, L. Wojnicz, Instytut Politologii i Europeistyki US, Instytut Europeistyki UW, Szczecin–Warszawa.

Hürsoy S. (2002), The New Security Concept and German-French Approaches to the European Pillar of Defence 1990–2000, Marburg.

Koziej S. (2011), Potrzeba nowelizacji strategii bezpieczeństwa Unii Europejskiej, „Bezpieczeństwo Narodowe”, nr 20.

Ogonowska A. (2006), Dokumenty i publikacje instytucji i organów Unii Europejskiej, „Zeszyty OIDE”, nr 6.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 kwietnia 2005 r. w sprawie Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa, Dz. U. C 33 E z 9.02.2006.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 listopada 2006 r. w sprawie wdrożenia Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa w kontekście Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (EPBO), Dz. U. C 314 E z 21.12.2006.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 19 lutego 2009 r. w sprawie europejskiej strategii bezpieczeństwa i europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony, Dz. U. C 76 E z 25.03.2010.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 maja 2011 r. w sprawie rozwoju wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony po wejściu w życie Traktatu z Lizbony, Dz. U. C 377 E z 7.12.2012.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie wdrażania wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (na podstawie sprawozdania rocznego Rady dla Parlamentu Europejskiego na temat wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa), P7_TA(2012)0455.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 listopada 2013 r. w sprawie wdrażania wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (na podstawie sprawozdania rocznego Rady dla Parlamentu Europejskiego na temat wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa), P7_TA(2013)0513.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 23 listopada 2010 r. w sprawie współpracy cywilno-wojskowej i rozwoju potencjału cywilno-wojskowego, Dz. U. C 99 E z 3.04.2012.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie wdrażania europejskiej strategii bezpieczeństwa oraz wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, Dz. U. C 349 E z 22.12.2010.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 listopada 2005 r. w sprawie nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia: rola Parlamentu Europejskiego, Dz. U. C 280 E z dnia 18.11.2006.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, Dz. U. C 349 E z dnia 22.12.2010.

Wersja skonsolidowana Traktatu o Unii Europejskiej, Dz. U. C 326 z 26.10.2012.

Zajączkowski K. (2009), Unia Europejska jako aktor globalny – aspekty polityczno-obronne, „Studia Europejskie”, nr 1.

Zięba R. (2005a), Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony, Warszawa.

Zięba R. (2005b), Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej, Warszawa.