Wpływ propagandy rosyjskiej na międzypaństwowe relacje Unii Europejskiej z państwami Europy Wschodniej: na przykładzie Ukrainy i Polski
PDF (English)

Słowa kluczowe

Unia Europejska
wojna informacyjna
propaganda
polityka informacyjna
Rzeczypospolita Polska
Ukraina
Federacja Rosyjska

Jak cytować

Grabina, G. (2020). Wpływ propagandy rosyjskiej na międzypaństwowe relacje Unii Europejskiej z państwami Europy Wschodniej: na przykładzie Ukrainy i Polski. Rocznik Integracji Europejskiej, (14), 113–123. https://doi.org/10.14746/rie.2020.14.7

Abstrakt

Artykuł jest poświęcony analizie wpływu propagandy rosyjskiej na relacje państw członkowskich Unii Europejskiej z sąsiadami na Wschodzie na przykładzie Polski i Ukrainy. Przeprowadzona analiza dotyczy problemu, który może być zdefiniowany w formie zapytania: w jaki sposób może mieć wpływ propaganda na wewnętrzne oraz zewnętrzno-polityczne procesy państw. Wielodyscyplinarne podejście do poznania wpływu propagandy politycznej pozwolił zwrócić się do następujących metod: systemowa, instytucjonalna, strukturalno-funkcjonalna, analiza treści oraz deskryptywna. Artykuł wyznacza pojęcia oraz podstawowe charakterystyki pojęcia propagandy w kontekście politycznym. Szczegółową uwagę przydzielono ujawnieniu przyczyn powodzenia wykorzystania propagandy przez Rosję w celu eskalacji konfliktu na terenie Ukrainy oraz podane są przykłady. Na podstawie analizy artykułów w prorosyjskich publikacjach Polski i Ukrainy, autorka podaje podstawowe narracje propagandy rosyjskiej oraz wyznacza właściwości jej nacisku na międzypaństwowe relacje między Ukrainą a Polską. Wyciąga wnioski o konieczności mocnego międzynarodowego stawiania oporu propagandzie rosyjskiej oraz wyznaczenia wad systemu przeciwdziałania rosyjskiej agresji informacyjnej ogólnie i propagandzie w szczególności.

https://doi.org/10.14746/rie.2020.14.7
PDF (English)

Finansowanie

Artykuł powstał w ramach projektu współfinansowanego przez program Unii Europejskiej Erasmus “Jean Monnet Center of Excellence EU EX/ACT-EU External Actions in the contested global order – (in)coherence, (dis)continuity, resilience.”

Bibliografia

Aronson E. (2003), Epoha propagandyi: Mehanizmyi ubezhdeniya, povsednevnoe ispolzovanie i zloupotreblenie, Pererab. izd., Praym-Evroznak, SPb.

Dvoretskiy I. H. (1976), Latinsko-russkiy slovar, izd. 2-e, pererabot. i dop., Moscow.

Eremenko S. (2015), «Komsomolskom» getto, ili pochemu pochti za god voynyi ukrainskaya vlast ne sdelala prakticheski nichego, chtobyi donesti ob’ektivnuyu informatsiyu do vostochnyih prostorov stranyi, Den, 27–28.02.2015.

Galus A., Nesteriak Y. (2019), Digital media in a contemporary conflict – example of Ukraine, Poznań, https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/25385/1/02-Galus_Nesteriak.pdf

Golovchenko Y., Hartmann M., Adler-Nissen R. (2018), State, media and civil society in the information warfare over Ukraine: citizen curators of digital disinformation, “International Affairs”, vol. 94, issue 5, 01.09.2018.

Information warfare in the Internet.Countering pro-Kremlin disinformation in the CCE countries (2017), https://www.stopfake.org/content/uploads/2017/07/INFORMATION-WARFARE-IN-THE-INTERNET-REPORT-1-1.pdf.

Informatsionnaya voyna Kremlya protiv Ukrainyi: tseli i sredstva, 19.09.2017, https://dif.org.ua/article/informatsionnaya-voyna-kremlya-protiv-ukrainy-tseli-i-sredstva.

Kremlin-faked Polish-Ukrainian relations, Human Rights in Ukraine, 2.11.2015, http://khpg.org/en/index.php?id=1446155700.

Kusa N. (2018), Destabilization of the Internal Situation as One of the Main Threats to the Security of Russian Federation, “Przegląd Strategiczny”, Issue 11.

Lasswell H. D. (1927), The Theory of Political Propaganda, “American Political Science Review”, vol. 21, Issue 3.

Lavrov S., Krizis v Ukraine vyizvan popyitkami sdvinut granitsyi Evroatlantiki, “Korrespondent”, 22.10.2014, http://korrespondent.net/world/russia/3434686-kryzys-v-ukrayne-vyzvan-popytkamy-sdvynut-hranytsy-evroatlantyky-lavrov.

Lucas E. (2015), „The Economist”, Sztukmistrze z Kremla, 14.02.2015, “Gazeta Wyborcza”, http://wyborcza.pl/magazyn/1,124059,17403467,Sztukmistrze_z_Kremla.html.

Nemenskiy O. B. (2014), Polsko-ukrainskie otnosheniya na sovremennom etape, “Problemyi natsionalnoy strategii”, no. 6 (27), https://riss.ru/images/pdf/journal/2014/6/07_.pdf.

Ozerov A. A. (2015), Konflikt na Ukraine: popyitka destabilizatsii vsego evraziyskogo prostranstva, ofitsialnyiy sayt Rossiyskogo Institutu Strategicheskih Issledovaniy, Analitika, 28.01.2015, http://riss.ru/analitycs/7316/#.VNIGviy3o3w.

Pacek P. (2019), Polish perspective on psycho-informational war conducted by Russian Federation, Österreichische Militärische Zeitschrift, ÖMZ, 10.01.2019, https://www.oemz-online.at/display/ENSPACE/Polish+perspective+on+psycho-informational+war+conducted+by+Russian+Federation.

Plehanov G. V. (1925), Nashi zadachi, “Gosudarstvennoe izdatelstvo”, vol. 3, Moscow.

Rácz A. (2015), Russia’s Hybrid War in Ukraine. Breaking the Enemy’s Ability to Resist, The Finnish Institute of International Affairs, Helsinki.

Rogozińska A. (2019), Non-military dimension of the hybrid war in Ukraine, https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/24872/1/10-Rogozinska.pdf.

Rushchenko I. P (2015), Rosiisko-ukrainska hibrydna viina: pohliad sotsioloha: monohrafiia, Kharkiv.

Sproule J. M. (1994), Channels of propaganda, Edinfo Pr, Bloomington, IN.