Abstrakt
Według założeń KPZK 2030 część polskich miast będzie odgrywała rolę ośrodków regionalnych, które mają stanowić motor pobudzający rozwój kraju. Jednym z czynników sprzyjających prawidłowemu odgrywaniu takiej roli jest wysoki kapitał społeczny mieszkańców regionu i jego centrum. Celem artykułu jest pokazanie problemów z budową tego kapitału, jakie mogą napotkać byłe miasta wojewódzkie. Autor argumentuje, że dawne stolice województw charakteryzują się występowaniem wśród ich mieszkańców barier świadomościowych, spowodowanych administracyjną degradacją tych miast. W tekście podjęto próbę scharakteryzowania tych barier oraz nakreślenia ich faktycznego związku z reformą. Artykuł zawiera również wstępne propozycje działań, które mogą pomóc w przezwyciężeniu zdiagnozowanych trudności.
Bibliografia
Churski P. 2005. Czynniki rozwoju regionalnego w świetle koncepcji teoretycznych. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej we Włocławku. Nauki ekonomiczne, 3: 13–30.
Grosse T. 2002. Przegląd teoretycznych koncepcji rozwoju regionalnego. Studia Lokalne i Regionalne, 8, 1: 25–48.
Hryniewicz J.T. 2001. Przekształcenia instytucji regionalnych. [W:] G. Gorzelak, B. Jałowiecki, M. Stec (red.), Reforma terytorialnej organizacji kraju: dwa lata doświadczeń. Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
Kłopot S.W. 1990. Skuteczność działań na rzecz miasta instytucji badanych podsystemów. [W:] W. Misiak (red.), Instytucje miejskiej społeczności lokalnej a układ centralny. Rzeszów.
Komorowski J. 2012. Miasta wojewódzkie a miasta postwojewódzkie w Polsce – zróżnicowanie i zmiany poziomu gospodarczego w pierwszej dekadzie XXI wieku. Studia Miejskie, 8: 9–23.
Maciaszczyk A., Sowińska R. 2008. Using Structural Funds at Local Level – the Experiences of Aleksandrów Łódzki. [W:] R. Stanisławski, M. Greta, A. Maciaszczyk (red.), Structural Funds for the Socio-economic Development of the Łódź Region in the Perspective of Experiences of Polish Regions. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź.
Niewiadomski Z. 1998. Ustrój samorządu terytorialnego i administracji rządowej po reformie. Wydawnictwo Difin, Warszawa.
Nowacka E.J. 1997. Samorząd terytorialny w administracji publicznej. Wydawnictwa Prawnicze PWN, Warszawa.
Piasecki K. 2009. Samorząd terytorialny i wspólnoty lokalne. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Przybyłowska I. 1978. Wywiad swobodny ze standaryzowaną listą informacji i możliwości jego zastosowania w badaniach socjologicznych. Przegląd Socjologiczny, XXX.
Sierocińska K. 2011. Kapitał społeczny. Definiowanie, pomiar i typy. Studia Ekonomiczne, 1: 69–86.
Słobodzian B. 2007. Cele i zasady reformy administracji samorządowej w 1998 roku. [W:] J. Marszałek-Kawa (red.), Samorząd terytorialny. Studium politologiczne. Dom wydawniczy DUET, Toruń.
Starosta P. 1995. Poza metropolią: wiejskie i małomiasteczkowe zbiorowości lokalne a wzory porządku makrospołecznego. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Szlachta J. 2003. Rozwój regionalny Polski w warunkach transformacji gospodarczej. Fundacja im. Friedricha Eberta w Polsce, Warszawa.
Sztompka P. 2007. Zaufanie. Fundament społeczeństwa. Wydawnictwo Znak, Kraków.
Śmigielska J. 2004. Teatr władzy lokalnej. Wydawnictwo Trio, Warszawa.
Tarkowski J. 1994. Socjologia świata polityki. Władza i społeczeństwo w systemie autorytarnym, t. 1. Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, Warszawa.
Wójcik S. 2009. Samorząd terytorialny w Polsce w XX w. Myśl samorządowa. Historia i współczesność. Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Lublin.