Słowa kluczowe
rozwój miasta
inteligentne technologie
samorząd
smart collaboration
Poznań
Jak cytować
Abstrakt
Dyskusja w zakresie podejścia do definiowania inteligentnego miasta jest
w literaturze ciągle aktualna (Moustaka i in. 2018, de Falco i in. 2019). Autorzy bardzo
różnorodnie określają ramy koncepcji. Jednym z czynników, który ma wpływ na tę różnorodność podejść, jest kwestia ciągle przyspieszającego rozwoju nowych technologii, przez
co koncepcja ma charakter ewolucyjny (Mora, Deakin 2019). Innym ważnym czynnikiem
oddziałującym na różne podejścia do definiowania problemu jest cała gama możliwości
zindywidualizowania definicji w odniesieniu do wybranego przypadku miasta, co jest konieczne, bo miasta różnią się od siebie nie tylko problemami, ale możliwościami technologicznymi ich rozwiązywania. Samorządy starają się stworzyć własne rozwiązania, które
często powstają jako połączenie tzw. dobrych praktyk, uważanych za wzorcowe w Europie,
np. przypadki Wiednia czy Barcelony (Mora i in. 2019) oraz własnych wizji rozwojowych.
Nie wszystkie miasta w jednakowym stopniu są przygotowane do przyjęcia rozwiązań charakterystycznych dla smart city. Ten problem został zbadany przez autorkę, a wyniki ankiet
przedstawione w empirycznej części artykułu na przykładzie miasta Poznania. Różnorodne czynniki wpływają na dużą dynamikę w formułowaniu koncepcji, co powoduje, że jest to niezmiernie intersujące pole badawcze. Celem artykułu jest próba syntezy różnych podejść do definiowania inteligentnego miasta oraz wskazanie na ich wspólne cechy. Z kolei celem założonym w części empirycznej jest pokazanie stanu gotowości miasta Poznania do przyjęcia rozwiązań typu smart city. Podstawową tezą artykułu jest stwierdzenie, że koncepcja smart city jest silnie związana z postępem technologicznym i w miarę rozwoju technologii pojawiają się nowe obszary aktywności miasta, które mogą być przez nią wdrażane. Pojęcie miasta inteligentnego może być różnorodnie definiowane, ponieważ każdy ekosystem ma swoją specyfikę i możliwości wsparcia rozwoju w zakresie transportu ludzi i towarów, przeciwdziałania smogowi, przeciwdziałania zmianom klimatycznym i innych rozwiązań z obszaru np. turystyki.
Bibliografia
Alizadeh T. 2018. Crowdsourced Smart Cities versus Corporate Smart Cities. IOP Conference Series: Earth and Environmental Science, 158. Institute of Physics Publishing (https://doi.org/ 10.1088/1755-1315/158/1/012046).
Anthopoulos L. 2019). Smart City Emergence. Cases From Around the World. Elsevier.
Anthopoulos L.G., Series I.T. 2018. The Rise of the Smart City. 2. The rise of the Smart City (https:// doi.org/10.1007/978-3-319-57015-0).
Carrillo F.J. i in. 2008. Rising knowledge cities: the role of urban knowledge precincts. Journal of Knowledge Management, 12(5): 8–20.
Castells M. 1996. The rise of the network society: The information age. Economy, Society, and Culture, 1.
Cellary W. 2019. Współczesny obieg danych (c).
de Falco S., Angelidou M., Addie J.P.D. 2019. From the “smart city” to the “smart metropolis”? Building resilience in the urban periphery. European Urban and Regional Studies, 26(2): 205–223 (https://doi.org/10.1177/0969776418783813).
Dijkstra L., Garcilazo E., McCann P. 2015. The effects of the global financial crisis on European regions and cities. Journal of Economic Geography, 15(5): 935–949 (https://doi.org/10.1093/jeg/ lbv032).
Gajewski J., Paprocki W., Pieriegud J. 2015. Megatrendy i ich wpływ na rozwój sektorów infrastrukturalnych.
Hancke G.P., de Silva B., Hancke G.P. 2013. The role of advanced sensing in smart cities. Sensors (Switzerland) (t. 13) (https://doi.org/10.3390/s130100393).
Huggins R. 2003. Creating a UK competitiveness index: regional and local benchmarking. Regional Studies, 37(1): 89–96 (https://doi.org/https://doi.org/10.1080/0034340022000033420).
Joss S., Sengers F., Schraven D., Caprotti F., Dayot Y., Joss S., Dayot Y. 2018. The Smart City as Global Discourse: Storylines and Critical Junctures across 27 Cities (February 2019) (https://doi.org/1 0.1080/10630732.2018.1558387).
Kitson M., Martin R., Tyler P. 2004. Regional competitiveness: An elusive yet key concept? Regional Studies, 38 (https://doi.org/https://doi.org/10.1080/0034340042000320816).
Komninos N. 2002. Intelligent cities: innovation, knowledge systems, and digital spaces. Taylor & Francis.
Korenik A. 2019. Smart Cities – miasta inteligentne w Europie i Azji. CeDeWu, Warszawa.
Pięta-Kanurska M. 2017. Wehikuły rozwoju współczesnych miast. Wyzwania dla Wrocławia. Studia KPZK PAN, 177: 185–188 (https://doi.org/DOI: 10.24425/118581).
Pięta-Kanurska M. 2018. Wprowadzenie. Medycyna nowożytna: studia nad historia medycyny. Polska Akademia Nauk, Instytut Historii Nauki.
Mora L., Deakin M. 2019. Smart city development in Europe. Untangling Smart Cities, (July): 135– 170 (https://doi.org/10.1016/b978-0-12-815477-9.00005-0).
Mora L., Deakin M., Reid A. 2019. Strategic principles for smart city development: A multiple case study analysis of European best practices. Technological Forecasting and Social Change, (July) 142: 70–97 (https://doi.org/10.1016/j.techfore.2018.07.035).
Moustaka V., Vakali A., Anthopoulos L.G. 2018. A Systematic Review for Smart City Data Analytics (March 2019) (https://doi.org/10.1145/3239566).
Orłowski A. 2019. Model gotowości procesowej urzędu miejskiego dojścia do smart city. CeDeWu, Warszawa.
Porter M.E. 1998. Clusters and the new economics of competition. Harvard Business Review, 76(6): 77–90.
Samih H. 2019. Smart cities and internet of things. Journal of Information Technology Case and Application Research, 21(1): 3–12 (https://doi.org/10.1080/15228053.2019.1587572).
Vence X., Pereira Á. 2018. Eco-innovation and Circular Business Models as drivers for a circular economy. Contaduría y Administración, 64(1): 64 (https://doi.org/10.22201/fca.24488410e.2019.1806).
Yigitcanlar T., Inkinen T., Makkonen T. 2015. Does Size Matter? Knowledge-Based Development of Second-Order City-Regions in Finland. Disp, 51(3): 62–77 (https://doi.org/10.1080/02513625. 2015.1093352).
Yovanof G., Hazapis G. 2009. An Architectural Framework and Enabling Wireless Technologies for Digital Cities & Intelligent Urban Environments. Wireless Personal Communications, 49(3): 445–463.