Rola instrumentów międzynarodowych w zarządzaniu lokalnym: nowa dyplomacja miejska
PDF (English)

Słowa kluczowe

nowa dyplomacja miejska
projekt miejski
narzędzia polityki
zarządzanie lokalne
studia miejskie

Jak cytować

Espiñeira-Guirao, T. (2022). Rola instrumentów międzynarodowych w zarządzaniu lokalnym: nowa dyplomacja miejska. Rozwój Regionalny I Polityka Regionalna, (60), 101–118. https://doi.org/10.14746/rrpr.2022.60s.09

Abstrakt

Jaka jest wartość dodana zagranicznej współpracy i międzynarodowego pozycjonowania miast? Czy działania te są zgodne z prawem i kompetencjami władz lokalnych? Nasza analiza proponuje odwrócenie słynnego hasła i skłonienie władz lokalnych do kierowania się ideą „myśl lokalnie i działaj globalnie”. Podejście to nazwane zostało „nową dyplomacją miejską” i traktowane jest jako innowacyjny program polityczny władz miasta. W oparciu o wsparcie europejskie i nową dyplomację miejską rozwój lokalny staje się taktycznym wyborem spośród innych narzędzi planowania. W związku z tym w artykule analizie poddano trzy kategorie instrumentów: programowanie rozwoju, komunikację i promocję oraz tworzenie sieci miejskich. Nasza propozycja zawiera ustrukturyzowanie „nowej dyplomacji miejskiej” i jest wynikiem procesu obserwacji uczestniczącej (trwającej prawie 15 lat) popartej ugruntowaną teorią. W naszej analizie zakorzenione są trzy główne podejścia do międzynarodowej roli miast: ekonomiczne (globalne miasta, branding miast), polityczne (zarządzanie, stosunki międzynarodowe) i przestrzenne (rozwój terytorialny, urbanistyka). Aby zdefiniować zakres nowej dyplomacji miejskiej jako dźwigni dla rozwoju miast, artykuł przedstawia trzy główne wskaźniki (pojemność, intensywność i koordynacja) oraz trzy możliwe scenariusze („obserwator, silos i strateg”). Wyniki analizy wskazują na dwa kluczowe czynniki: jeden zewnętrzny (procesy europeizacji władz lokalnych) i drugi wewnętrzny (talent, innowacyjność), oba postrzegane jako implikacja i tworzenie lokalnego think tanku. Ostatecznym celem opracowania jest skonstruowanie postulatów do dalszych badań, a także rekomendacji dla miast, które chcą uzupełnić swój projekt miejski o mechanizmy międzynarodowe.

https://doi.org/10.14746/rrpr.2022.60s.09
PDF (English)

Bibliografia

Acuto M. 2013. Global cities, governance and diplomacy: the Urban link. Routledge, London. DOI: https://doi.org/10.4324/9780203073810

Aldecoa F., Keating M. 1999. Paradiplomacy in action: the foreign relations of subnational governments. Cass, London.

Amiri S., Sevin E. (eds) 2020. City diplomacy: current trends and future prospects. Palgrave Macmillan Series in Global Public Diplomacy. Palgrave Macmillan, Cham (https://doi.org/10.1007/978-3-030-45615-3_10). DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-030-45615-3

Armondi S. 2019. The urban agenda for the European Union: EU governmentality and urban sovereignty in new EU-city relations? [In:] S. Armondi, S. De Gregorio Hurtado (eds), Foregrounding urban agendas. The new urban issue in European experiences of policy-making. The Urban book series, Cham, p. 3-20. DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-030-29073-3_1

Barber B.R. 2013. If mayors ruled the world: dysfunctional nations, rising cities. University Press, Yale.

Bassens D. et al. (eds) 2018. The city as a global political actor. 1st ed. Routledge, New York.

Bhagwati J. 1995. US trade policy: the infatuation with free trade agreements. [In:] J. Bhagwati J., A.O. Krueger, The dangerous drift to preferential trade agreements. AEI Press, Washington, DC, p. 1-18. DOI: https://doi.org/10.1093/acprof:oso/9780195331653.003.0001

Bitsch V. 2005. Qualitative research: a grounded theory example and evaluation criteria. Journal of Agribusiness, 23 (345-2016-15096): 5-91.

Boulineau E. 2017. Towards a political geography of territorial cooperation: transnational regions and city networks. Perspective. L’Espace Politique, 32 (http://journals.openedition.org/espacepolitique/5407). DOI: https://doi.org/10.4000/espacepolitique.5407

Calamé P. 2016. La gestion des relations entre échelles de gouvernance et le principe de subsidiarité active. Centre National de la Fonction Publique Territoriale (CNFPT) (www.citego.org/bdf_dossier-128_fr.html).

Ciattoni A., Veyret Y. 2018. Les fondamentaux de la géographie. 4e Éd. Armand Colin, Paris. DOI: https://doi.org/10.3917/arco.delle.2018.01

Courlet C., Pecqueur B. 2013. L’économie territoriale. Presses universitaires de Grenoble.

Cull N.J. 2008. Public diplomacy: taxonomies and histories. Annals – American Academy of Political and Social Science, 616: 31-54. DOI: https://doi.org/10.1177/0002716207311952

Curtis S. 2011. Global cities and the transformation of the international system. Review of International Studies, 37(4): 1923-1947. DOI: https://doi.org/10.1017/S0260210510001099

De Gregorio S. 2018. The EU urban policy in the period 2007-13: Lessons from the Spanish experience. Regional Science, 5, 1: 212-230 (https://doi.org/10.1080/21681376.2018.1480903). DOI: https://doi.org/10.1080/21681376.2018.1480903

Dossi S. 2012. Cities and the European Union: Mechanisms and modes of europeanization in the city of Turin. European Studies. PhD Thesis University of Exeter. DOI: https://doi.org/10.1057/9781137005090_9

Escach N. 2014. Réseaux de villes et recompositions interterritoriales dans l’espace baltique Geography. PhD Thesis. École normale supérieure, Lyon.

Espiñeira-Guirao T. 2020 Strategies for enhancing EU city diplomacy. [In:] S. Amiri, E. Sevin (eds), City Diplomacy: current trends and future prospects. Palgrave Macmillan Series in Global Public Diplomacy. Palgrave Macmillan, Cham (https://doi.org/10.1007/978-3-030-45615-3_10). DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-030-45615-3_10

Espiñeira-Guirao T. 2021. La diplomatie urbaine européenne: une approche par les instruments (European urban diplomacy: a tool-based approach). Geography. PhD Thesis. Rennes 2 University, 2021. French (https://hal.archives-ouvertes.fr/tel-03241695v1).

Fernández de Losada A., Abdullah H. 2019. Rethinking the ecosystem of international city networks: challenges and opportunities. Monografias CIDOB 72.

Faludi A. 2002. European spatial planning. Lincoln institute of Land policy. Cambridge. DOI: https://doi.org/10.1080/0965431022000013284

Glaser B.G., Strauss A.L. 1967. The discovery of grounded theory: strategies for qualitative research. Routledge, New York. DOI: https://doi.org/10.1097/00006199-196807000-00014

Goldsmith M. 1993. The europeanisation of local government. Urban Studies, 30(4-5): 683-699. DOI: https://doi.org/10.1080/00420989320081871

Hooghe L., Marks G. 2002. Types of multi-level governance. SSRN Electronic Journal (http://www.ssrn.com/abstract=302786). DOI: https://doi.org/10.2139/ssrn.302786

Joannides V., Berland N. 2008. Grounded theory: quels usages dans les recherches en contrôle de gestion? Comptabilité-Contrôle-Audit, 14(3): 141. DOI: https://doi.org/10.3917/cca.143.0141

Kavaratzis M. 2004. From city marketing to city branding: towards a theoretical framework for developing city brands. Place Branding, 1(1): 58-73. DOI: https://doi.org/10.1057/palgrave.pb.5990005

Kern K., Bulkeley H. 2009. Cities, europeanization and multi-level governance: governing climate change through transnational municipal networks. JCMS: Journal of Common Market Studies, 47(2): 309-332. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1468-5965.2009.00806.x

Kihlgren Grandi L. 2020. City diplomacy. Palgrave Macmillan, Basingstoke. DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-030-60717-3

La Porte T. 2013. City public diplomacy in the European Union. [In:] European Public Diplomacy. Palgrave Macmillan Series in Global Public Diplomacy. New York, p. 85-111 (https://doi.org/10.1057/9781137315144_5). DOI: https://doi.org/10.1057/9781137315144_5

Lara Pacheco R.F. 2019. La inserción de las ciudades en el medio internacional. Una revisión histórica, teórica y empírica desde las relaciones internacionales. Universidad de Guadalajara, Guadalajara DOI: https://doi.org/10.17103/redi.71.2.2019.1.09

Lascoumes P. 2008. Les instruments d’action publique, traceurs de changement: L’exemple des transformations de la politique française de lutte contre la pollution atmosphérique (1961-2006). Politique et Sociétés, 26(2-3): 73-89. DOI: https://doi.org/10.7202/017664ar

Le Galès P. 2003. Le retour des villes européennes, sociétés urbaines, mondialisation, gouvernement et gouvernance. Presses de Sciences Po, Paris.

Masboungi A. 2005. Bilbao: la culture comme projet de ville. Editions de la Villette, Paris.

Mead M. 1928. Coming of age in Samoa: A Psychological Study of Primitive Youth for Western Civilisation. William Morrow & Co., New York.

Mocca E. 2015. The politics of transnational municipalism for sustainable development in the European union. An urban analysis. Business, Arts and Social Sciences. PhD Thesis. Brunel University.

Plangger M. 2018. Building something beautiful with stones: how regions adapt to, shape and transform the EU opportunity structure. Regional & Federal Studies, 28(1): 1-24. DOI: https://doi.org/10.1080/13597566.2017.1354851

Pinson G. 2009. Gouverner la ville par projet: urbanisme et gouvernance des villes européennes. Presses de Science Po, Paris. DOI: https://doi.org/10.3917/scpo.pinso.2009.01

Purkarthofer E. 2019. Investigating the partnership approach in the EU Urban Agenda from the perspective of soft planning. European Planning Studies, 27(1): 86-105. DOI: https://doi.org/10.1080/09654313.2018.1527294

Sassen S. 1991. The global city. Princeton University Press, New York.

Scott A.J. 2010. Creative cities: The role of culture. Revue d’économie politique, 120: 181-204 (https://doi.org/10.3917/redp.201.0181). DOI: https://doi.org/10.3917/redp.201.0181

Soldatos P. 1996. La nouvelle génération de villes internationales: phénomène de segmentation des roles traditionnels de l’état-nation. [In:] C. Philip, P. Soldatos, Au-delà et en decà de l’Etat-nation. Bruylant, Brussels.

Steyn B. 2003. From strategy to corporate communication strategy: a conceptualisation. Journal of Communication Management, 8(2): 168-183. DOI: https://doi.org/10.1108/13632540410807637

Swyngedouw E. 2004. Globalisation or “Glocalisation”? Networks, territories and rescaling. Cambridge Review of International Affairs, 17(1): 25-48. DOI: https://doi.org/10.1080/0955757042000203632

Tatham M. 2008. Going solo: direct regional representation in the european union. Regional & Federal Studies, 18(5): 493-515. DOI: https://doi.org/10.1080/13597560802351523

Troy J. 2018. The Power of the political in an urbanizing international. Alternatives: Global, Local, Political: 1-16. DOI: https://doi.org/10.2139/ssrn.3034363

van der Pluijm R., Melissen J. 2007. City diplomacy: the expanding role of cities in international politics. Netherlands Institute of International Relations ‘Clingendael’. The Hague.

Viltard Y. 2008. Conceptualiser la «diplomatie des villes»: Ou l’obligation faite aux relations internationales de penser l’action extérieure des gouvernements locaux. Revue française de science politique, 58(3): 511. DOI: https://doi.org/10.3917/rfsp.583.0511