Geosystem wydm śródlądowych na obszarach rolniczych na przykładzie dorzecza Bzury i Neru
Okładka czasopisma Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, nr 61, rok 2022
PDF

Słowa kluczowe

wydmy śródlądowe
obszary rolnicze
użytkowanie
lasy
Polska Środkowa

Jak cytować

Kobojek, E. (2022). Geosystem wydm śródlądowych na obszarach rolniczych na przykładzie dorzecza Bzury i Neru. Rozwój Regionalny I Polityka Regionalna, (61), 37–55. https://doi.org/10.14746/rrpr.2022.61.05

Abstrakt

Na obszarach z dobrymi glebami dominują tereny rolnicze, a rozproszone kompleksy leśne o niewielkich powierzchniach zajmują zwykle suche piaszczyste tereny, często wydmy śródlądowe, które są ważnym elementem morfologicznym w nizinnej części Polski. W obrębie wydm ukształtował się specyficzny geosystem, wrażliwy na zmiany klimatyczne i działalność człowieka. W artykule wykazano współczesne formy użytkowania i zagospodarowania wydm śródlądowych położonych na obszarze intensywnie użytkowanym rolniczo w dorzeczu Bzury i Neru. Analizowano rozmieszczenie lasów na tle obszarów wydmowych oraz wskazano funkcje tych lasów. Podjęto próbę oceny wrażliwości środowiska wydm śródlądowych na przejawy różnych form antropopresji i wskazano zagrożenia wynikające z występującego ocieplenia i częstych suszy.

https://doi.org/10.14746/rrpr.2022.61.05
PDF

Bibliografia

Balińska-Wuttke K. 1970. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Skierniewice (593). Instytut Geologiczny, Warszawa.

Baraniecka M.D. 1968. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Łęczyca (552). Instytut Geologiczny, Warszawa.

Bogacki M. 1969. Wydmy Równiny Kurpiowskiej. Prace Geograficzne IG PAN, 75: 327-354.

Bogdanowski J. 1993. Problemy architektury krajobrazu rzecznego. [W:] J. Kułtuniak (red.), Rzeki. Kultura – cywilizacja – historia. T. 2. Śląsk. Katowice, s. 61-75.

Brzeziński H. 1986. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Głowno (591). Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa.

Brzeziński M. 1991. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Łowicz (555). Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa.

Brzeziński M. 1998. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Bolimów (556). Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa.

Budner W. 2004. Lokalizacja przedsiębiorstw. Aspekty ekonomiczno-przestrzenne i środowiskowe. AE, Poznań.

Chmielewski T.J. 2012. Systemy krajobrazowe. Struktura-funkcjonowanie-planowanie. PWN, Warszawa.

Chmielewski T.J., Myga-Piątek U., Solon J. 2015. Typologia aktualnych krajobrazów Polski. Przegląd Geograficzny, 87, 3: 377-408. https://doi.org/10.7163/PrzG.2015.3.0 DOI: https://doi.org/10.7163/PrzG.2015.3.0

Dylikowa A. 1967. Wydmy środkowopolskie i ich znaczenie dla stratygrafii schyłkowego plejstocenu. [W:] R. Galon, J. Dylik (red.), Czwartorzęd Polski. PWN, Warszawa, s. 353-371.

Forysiak J., Kamiński J. 1999. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Uniejów (588). Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa.

Galon R. 1958. Z problematyki wydm śródlądowych w Polsce. [W:] R. Galon (red.), Wydmy śródlądowe Polski. PWN, Warszawa, s. 13-31.

Jakubowska-Gabara J. 2002. Roślinność leśna. [R:] J. Jakubowska-Gabara, J. Markowski (red.), Bolimowski Park Krajobrazowy. Monografia przyrodnicza. Regionalne Centrum Edukacji Ekologicznej, Łódź, s. 26-32.

Jankowski M. 2009. Antropogeniczne uwarunkowania holoceńskich procesów eolicznych w Kotlinie Toruńskiej w świetle badań gleb kopalnych. [W:] I. Hildebrandt-Radke, J. Jasiewicz, M. Lutyńska (red.), Środowisko i kultura. T. 6. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, s. 54-56.

Jeziorski J. 2013. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Piątek (553). Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa.

Kistowski M. 2010. Bierna ochrona krajobrazu jako podstawa utrzymania korzystnych warunków życia człowieka. Przegląd Przyrodniczy, 21, 2: 18-30.

Klimko R. 1973. Morfogeneza zachodniej części Międzyrzecza Warciańsko-Noteckiego. Badania Fizjograficzne nad Polska Zachodnią, 26, A: 21-76.

Kłysik K. 2001. Warunki klimatyczne. [W:] S. Liszewski (red.), Zarys monografii województwa łódzkiego. Łódzkie Tow. Naukowe, Łódź, s. 68-81.

Kobendza J., Kobendza R. 1958. Rozwiewane wydmy Puszczy Kampinoskiej. [W:] R. Galon (red.), Wydmy śródlądowe Polski. PWN, Warszawa, s. 95-170.

Kobojek E. 2004. Środowiskowe skutki melioracji i regulacji rzek w dolinie Bzury w okolicach Łowicza. Folia Geogr. Physica, 6: 31-46.

Kobojek E. 2009. Naturalne uwarunkowania różnych reakcji rzek nizinnych na antropopresję na przykładzie środkowej Bzury i jej dopływów. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.

Kobojek E., Kobojek S. 2019. Walory przyrodnicze i zagospodarowanie turystyczne wydm śródlądowych na przykładzie regionu łódzkiego. Space-Society-Ekonomy, 29: 25-44. https://doi.org/10.18778/1733-3180.29.02 DOI: https://doi.org/10.18778/1733-3180.29.02

Kobojek E., Kobojek S. 2021. Wydmy śródlądowe – środowisko przyrodnicze i działalność człowieka na przykładzie regionu łódzkiego. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.

Kołodziejczak A. 2017. Koncepcja zintegrowanego rozwoju rolnictwa i wsi a wiejskie obszary funkcjonalne. Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, 37: 41-49.

Kondracki J. 1978. Geografia fizyczna Polski. PWN, Warszawa.

Kondracki J. 1998. Geografia regionalna Polski. PWN, Warszawa.

Kossmann O. 1930. O wydmie aleksandrowskiej. Czasopismo Towarzystwa Przyrodniczego Staszica w Łodzi, 4: 6-11.

Koster E.A. 1988. Ancient and modern cold-climate aeolian sand deposition: a review. Journal of Quaternary Science, 3, 1: 69-83. https://doi.org/10.1002/jqs.3390030109 DOI: https://doi.org/10.1002/jqs.3390030109

Koster E.A. 2009. The history of Late Holocene drift sands in the Netherlands: origin and reactivation. [W:] R. Dulias, J. Pełka-Gościniak, O. Rahmonov (red.), Ekosystemy piaszczyste i człowiek. Wydział Nauk o Ziemi UŚ, Sosnowiec, s. 111-134.

Kożuchowski K. 2011. Klimat Polski. Nowe spojrzenie. PWN, Warszawa.

Krajewski K. 1977. Późnoplejstoceńskie i holoceńskie procesy wydmotwórcze w Pradolinie Warszawsko-Berlińskiej w widłach Warty i Neru. Acta Gographica Lodziensia, 39.

Kurowski J.K. 2015. Ekologia i ochrona roślinności leśnej. EKO-GRAF Adam Świć, Łódź.

Lencewicz S. 1922. Wydmy śródlądowe Polski. Przegląd Geograficzny, 2: 12-59.

Małkowski S. 1917. O wydmach piaszczystych okolic Warszawy. Tow. Nauk. Warsz., Prace, Warszawa.

Manikowska B. 1985. O glebach kopalnych, stratygrafii i litologii wydm Polski Środkowej. Acta Geographica Lodziensia, 52.

Mapa Przeglądowa Polski w skali 1:500 000. 1992. Główny Geodeta Kraju, Pracownia Kartografii Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania Polskiej Akademii Nauk, Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. E. Romera S.A., Warszawa

Mrózek W. 1958. Wydmy Kotliny Toruńsko-Bydgoskiej. [W:] R. Galon (red.), Wydmy śródlądowe Polski. Cz. II. PWN, Warszawa, s. 7-59.

Myga-Piątek U. 2010. Przemiany krajobrazów kulturowych w świetle idei zrównoważonego rozwoju. Problemy Ekorozwoju, 5, 1: 95-108.

Nowaczyk B. 1976. Geneza i rozwój wydm śródlądowych w zachodniej części Pradoliny Warszawsko-Berlińskiej w świetle badań strukturalnych, uziarnienia i stratygrafii budujących je osadów. Prace Kom. Geogr.-Geolog. PTPN, 16.

Nowaczyk B. 1986. Wiek wydm w Polsce. Wyd. Nauk. UAM, Poznań.

Nowaczyk B. 2002. Litologiczny i morfologiczny zapis działalności wiatru w Polsce w ostatnich 30 tysiącach lat. Czasopismo Geograficzne, 73, 4: 275-311.

Nowicki K. 1993. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Łyszkowice (592). Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa.

Nowicki K. 1995. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Dąbie (551). Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa.

Odum E.P. 1969. The strategy of ecosystem development. Science, 164: 262-270. https://doi.org/10.1126/science.164.3877.262 DOI: https://doi.org/10.1126/science.164.3877.262

Olaczek R. 2002. Rzeka w życiu lokalnej społeczności (opowieść o Bzurze). [W:] J. Kułtuniak (red.), Rzeki. Kultura-cywilizacja-historia. T. 11. Śląsk Wydawnictwo Naukowe, Katowice, s. 183-214.

Ostaszewska K. 2002. Geografia krajobrazu. Wybrane zagadnienia metodologiczne. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Pełka-Gościniak J. 2009. Intensity of aeolian processes in Poland (review of literature). Geomorphologia Slovaca et Bohemica, 2: 50-56.

Richling A., 2005, Krajobraz naturalny, pierwotny, kulturowy i potencjalny. [w:] A. Richling, K. Ostaszewska (red.), Geografia fizyczna Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, s. 294-296.

Rychling A., Solon J. 2002. Ekologia krajobrazu. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Schirmer W. 1999. Dune phase and soils in the European sand belt. [W:] W. Schirmer (red.), Dunes and fossil soils. GeoArchaeoRhein, 3: 11-42.

Solon J. 2008. Typy krajobrazu kulturowego Polski. Problemy Ekologii Krajobrazu, 20: 109-115.

Symonides E. 2010. Znaczenie powiązań ekologicznych w krajobrazie rolniczym. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie, 10, 4: 249-263.

Subczyńska P., Petera-Zganiacz J. 2018. Formy eoliczne oraz ich przekształcenia antropogeniczne na Polesiu Wołyńskim w świetle analizy źródeł kartograficznych i zdjęć satelitarnych. Teledetekcja Środowiska, 58: 23-36.

Szalewicz H. 1994. Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Żyrardów (557). Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa.

Szałamacha G. 1996a. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Kutno (517). Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa.

Szałamacha G. 1996b. Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski w skali 1:50 000, arkusz Żychlin (518). Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa.

Szczypek T. 1986. Dune forming processes in the middle part of the Cracow-Wielun upland against a background of the neighbouring area. Prace Nauk. UŚ w Katowicach, 823.

Szczypek T., Wach J. 1991. Human impact and intensity of aeolian processes in the Silesian-Cracow Upland (Southern Poland). Zeitschrift für Geomorphologie, N.F., 90: 171-177.

Szumacher I., Matuszkiewicz J.M. 2021. Nizina Środkowomazowiecka. Wiadomości ogólne. [W:] A. Richling, J. Solon, A. Macias, J. Balon, J. Borzyszkowski, M. Kistowski (red.), Regionalna geografia fizyczna Polski. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, s. 286-288.

Twardy J. 2008. Transformacja rzeźby centralnej części Polski Środkowej w warunkach antropopresji. Wydawnictwo UŁ, Łódź.

Twardy J. 2016. Antropogeniczna faza wydmotwórcza w środkowej Polsce. [W:] J. Święchowicz, A. Michno (red.), Wybrane zagadnienia geomorfologii eolicznej. Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ, Kraków, s. 157-183.

Wasylikowa K. 1964. Roślinność i klimat późnego glacjału w środkowej Polsce na podstawie badań w Witowie koło Łęczycy. Biul. Peryglacjalny, 13: 261-376.

Weiner J. 1999. Życie i ewolucja biosfery. PWN, Warszawa.

Wiluś R., Włodarczyk B., Wojciechowska J. 1999. Kolonizacja turystyczna terenów wiejskich województwa łódzkiego. [W:] J. Jakóbczyk-Gryszkiewicz, K. Kłysik (red.), Nauki geograficzne a edukacja społeczeństwa. T. 2. Region Łódzki, PTG, UŁ, Łódź, s. 96-104.

Wojtanowicz J. 2004. Współczesne procesy eoliczne – wybrane problemy. [W:] J. Wojtanowicz (red.), Formy i osady eoliczne. Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich, Poznań, s. 69-76.