Słowa kluczowe
transport publiczny
miasta średniej wielkości
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł dotyczy dostępności transportu publicznego w wybranych średniej wielkości miastach Pomorza Środkowego. Systemy transportowe zostały scharakteryzowane na podstawie wskaźników dostępności infrastruktury liniowej i punktowej transportu zbiorowego obliczonych przy wykorzystaniu danych statystycznych oraz porównane z zastosowaniem metody sum standaryzowanych wartości. Przeprowadzono analizy przestrzenne badające strefy dojścia do przystanków w kontekście rozmieszczenia ludności i częstotliwości kursowania pojazdów. Wykorzystano do tego środowisko GIS oraz warstwy wektorowe pozyskane z baz danych przestrzennych. Oceniono także ekonomiczną dostępność transportu publicznego.
Bibliografia
Andrzejewska B., Jaworska G., Bartnicki R., Balcerak S. 2024. Wykluczenie komunikacyjne wśród młodzieży w województwie mazowieckim: analiza i implikacje społeczne. Raport z badań (pod kierunkiem dr B. Post).
Dąbrowska-Mróz M., Farensztaj-Galardos E., Krajewska R., Rogowski A. 2018. Systemy taryfowe w komunikacji miejskiej w wybranych miastach. Autobusy: Technika, Eksploatacja, Systemy Transportowe, 12: 1036-1044. DOI: https://doi.org/10.24136/atest.2018.546
Gadziński J. 2010. Dostępność obszaru Poznania przy korzystaniu z komunikacji publicznej. Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, 13: 39-80.
Grabiński T. 2003. Analiza taksonometryczna krajów Europy w ujęciu regionów. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Kraków.
Grzelec K. 2013. Bezpłatna komunikacja miejska – cele oraz uwarunkowania jej wprowadzenia i funkcjonowania. Transport Miejski i Regionalny, 4: 4-11.
Guzik R. 2016a. Dostępność komunikacyjna wybranych miast Małopolski. Małopolskie Obserwatorium Rozwoju Regionalnego, Departament Polityki Regionalnej, Kraków.
Guzik R. 2016b. Transport publiczny i dostępność przestrzenna a zrównoważony rozwój obszarów wiejskich. Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ, Kraków.
Guzik R., Kołoś A. 2021. Dostępność obszarów wiejskich do miast powiatowych w Polsce transportem publicznym w 2019 roku. Przegląd Geograficzny, 93(2): 181-206. DOI: https://doi.org/10.7163/PrzG.2021.2.3
Janczarska-Bergel K. 2021. Poziom bezpieczeństwa transportu zbiorowego jako jeden z głównych elementów jakości usług transportowych na przykładzie Krakowa. Prace Komisji Geografii Komunikacji PTG, 35(1): 96-108. DOI: https://doi.org/10.24917/20801653.351.7
Jarosz M., Głowienka W., Stoma M. 2021. Ocena świadomości ekologicznej mieszkańców Lubelszczyzny. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, Wybrane zagadnienia z zakresu ochrony i zagrożeń środowiska, s. 34-45.
Kisielewski P., Skóra A. 2016. Analiza dostępności czasowo-przestrzennej połączeń komunikacji miejskiej na wybranych przykładach. Autobusy: Technika, Eksploatacja, Systemy Transportowe, 4: 49-53.
Komornicki i in. 2008. Opracowanie metodologii liczenia wskaźnika międzygałęziowej dostępności transportowej terytorium Polski oraz jego oszacowanie. IGiPZ PAN, Warszawa.
Korczyński K. 2019. Dostępność przestrzenna do publicznej komunikacji miejskiej w mieście średniej wielkości na przykładzie Sanoka. Przegląd Komunikacyjny, 4: 19-27.
Majewski B., Beim M. 2008. Dostępność komunikacji publicznej w Poznaniu. Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, 3: 115-124.
Malasek J. 2019. Metoda oceny dostępności i atrakcyjności przystanków miejskiego transportu zbiorowego. Transport Miejski i Regionalny, 9: 26-32.
Okraszewska R. 2013. Darmowy transport publiczny narzędziem kształtowania nowej kultury mobilności w mieście. Autobusy: Technika, Eksploatacja, Systemy Transportowe, 3: 24-27.
Olszewski P., Dybicz T., Śleszyński P. 2013. Proponowane miary dostępności czasowej w transporcie publicznym. Przegląd Komunikacyjny, 12: 10-17.
Parol A.R. 2021. Dostępność transportowa wybranych ośrodków miejskich Pomorza Środkowego z uwzględnieniem zjawiska wykluczenia komunikacyjnego. Prace Komisji Geografii Komunikacji PTG, 24(3): 19-35. DOI: https://doi.org/10.4467/2543859XPKG.21.016.15043
Pierzyk-Wyszowaty K. 2018. Bezpieczeństwo w transporcie miejskim w Polsce – wybrane problemy. Przegląd Policyjny, 1(129): 77-92. DOI: https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.6644
Potrykowski M., Taylor Z. 1982. Geografia transportu: zarys problemów, modeli i metod badawczych. PWN, Warszawa.
Puławska S., Starowicz W. 2011. Dostępność miejskich systemów transportu zbiorowego. Transport Miejski i Regionalny, 12: 6-11.
Rosik P., Komornicki T., Goliszek S., Duma P. 2020. Dostępność potencjałowa regionów w Europie – zasięg przestrzenny, długość podróży i efekt granicy (EU-ROAD-ACC). Prace Geograficzne, 270.
Sierpiński G. 2010. Miary dostępności transportowej miast i regionów. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Transport, 66: 91-96.
Strouhal J., Kühnel K., Hein H. 1994. Bewegungsgeschwindigkeit von Fußgängern. Verkehrsunfall und Fahrzeugtechnik, 11.
Taylor Z. 1999. Przestrzenna dostępność miejsc zatrudnienia, kształcenia i usług a codzienna ruchliwość ludności wiejskiej. Prace Geograficzne, 171.
Warakomska K. 1992. Zagadnienie dostępności w geografii transportu. Przegląd Geograficzny, 64(1-2): 67-76.
Wyszomirski O. (red.) 2008. Transport miejski. Ekonomika i organizacja. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk.
Zmuda-Trzebiatowski P. 2016. Dostępność transportowa a partycypacja w aktywnościach, ubóstwo oraz zagrożenie wykluczeniem społecznym. Autobusy: Technika, Eksploatacja, Systemy Transportowe, 12: 754-759.
Zych F. 2009. SAS-Transport miejski 2008. Związek Miast Polskich, Katowice.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Wojciech Szłapacki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.