Zastosowanie metod taksonomicznych w analizie struktury systemu regionalnego
PDF

Słowa kluczowe

makrostruktura regionalna
metody taksonomii regionalnej
metoda największego przepływu
metoda maksymalizacji współczynnika determinacji
przepływy migracyjne
podsystemy regionalne
makroregiony Polski

Jak cytować

Czyż, T., & Hauke, J. (2014). Zastosowanie metod taksonomicznych w analizie struktury systemu regionalnego. Rozwój Regionalny I Polityka Regionalna, (25), 29–45. https://doi.org/10.14746/rrpr.2014.25.03

Abstrakt

Celem pracy jest zastosowanie metod taksonomii numerycznej w badaniu makrostruktury regionalnej i ocena ich możliwości analitycznych. W pierwszej części pracy przedstawiono opis matematyczno-statystyczny dwóch metod: (1) metody delimitacji układów powiązań opartej na kryterium największego przepływu Nystuena i Daceya (1961), (2) metody identyfikacji istotnych relacji w systemie regionalnym na zasadzie maksymalizacji współczynnika determinacji, opracowanej przez Holmesa i Haggetta (1977). W drugiej części pracy wykorzystano równolegle proponowane metody dla określenia makrostruktury regionalnej Polski na podstawie międzyregionalnych przepływów migracyjnych. Dokonano również oceny wyników poznawczych uzyskanych w analizie makrostruktury regionalnej w aspekcie metodologicznym i empiryczno-diagnostycznym.
https://doi.org/10.14746/rrpr.2014.25.03
PDF

Bibliografia

Beauguite L. (red.) 2011. Divisions of the world according to flows and networks. Euro Broad Map. Work Package, 5. Seventh Framework Program, European Union.

Bielecka K. 1962. Badania Johna Weavera nad strukturą przestrzenną rolnictwa. Przegląd Geograficzny, 34, 4: 773–779.

Chojnicki Z. 1961. Analiza przepływów towarowych w układzie międzywojewódzkim. KPZK PAN, Studia, 1.

Chojnicki Z., Czyż T. 1972. Zmiany struktury regionalnej Polski w świetle przepływów towarowych w latach 1958–1966. Studia KPZK PAN, 40.

Chojnicki Z., Czyż T. 1978. Struktura przestrzenna systemu wojewódzkiego w świetle powiązań migracyjnych. Archiwum Problemu Międzyresortowego, 28. Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, Warszawa.

Domański R. 1970. Syntetyczna charakterystyka obszaru. Na przykładzie Okręgu Przemysłowego Konin–Łęczyca–Inowrocław. PWN, Warszawa.

Holmes J.H., Haggett P. 1977. Graph theory interpretation of flow matrices: a note on maximization procedures for identifying significant links. Geographical Analysis, 9: 388–399.

Klapka P., Halas M., Tonev P., Bednar M. 2013. Functional regions of Czech Republic: Comparison of simpler and more advanced methods of regional taxonomy. Acta Universtitatis Polackianae Olumecensis – Geographica, 44, 1: 45–57.

Nystuen J.D., Dacey M.F. 1961. A graph theory interpretation of nodal regions. Papers, Regional Science Association, 7: 29–42.

Nystuen J.D., Dacey M.F. 1968. A graph theory interpretation of nodal regions. Geographia Polonica, 15: 135–151.

Potrykowska A. 1983. Współzależności między dojazdami do pracy a strukturą społeczną i demograficzną regionu miejskiego Warszawy w latach 1950–1973. Dokumentacja Geograficzna, 2.

Rocznik Statystyczny Województw. 2012. GUS, Warszawa.

Weaver J.C. 1954. Crop-combination regions in the Middle West. Geographical Review, 44: 175–250.