Finansowanie społeczne jako nowe narzędzie partycypacji społecznej w gospodarce przestrzennej
Nr 34 (2016), Artykuły
Nr 34 (2016)

Finansowanie społeczne jako nowe narzędzie partycypacji społecznej w gospodarce przestrzennej

Artykuły
Opublikowane 2016-06-16
Tomasz Sowada
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Instytut Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrze
PDF

Słowa kluczowe

crowdfunding
finansowanie społecznościowe
partycypacja społeczna
planowanie przestrzenne
zagospodarowanie przestrzenne

Jak cytować

Sowada, T. (2016). Finansowanie społeczne jako nowe narzędzie partycypacji społecznej w gospodarce przestrzennej. Rozwój Regionalny I Polityka Regionalna, (34), 21–32. Pobrano z https://pressto.amu.edu.pl/index.php/rrpr/article/view/8607
ACM ACS APA ABNT Chicago Harvard IEEE MLA Turabian Vancouver

Pobierz cytowania

Endnote/Zotero/Mendeley (RIS) BibTeX

Abstrakt

Celem artykułu jest przedstawienie finansowania społecznościowego i jego wykorzystania w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Autor poszukuje odpowiedzi na pytanie: czy finansowanie społecznościowe można uznać za nową formę partycypacji społecznej, która nawiązuje do tradycyjnych działań w tym zakresie, korzystając z zupełnie nowych narzędzi? W celu uzyskania odpowiedzi na tak sformułowane pytanie przeprowadzono analizę danych dotyczących polskich projektów finansowanych społecznościowo, które miały wpływ na planowanie i zagospodarowanie polskich jednostek osadniczych, oraz przeprowadzono pogłębione studium przypadku – warszawskiego projektu „Uratujmy Jazdów”. Wyniki badania pozwalają uznać przedmiotowe zjawisko za nową formę partycypacji społecznej, dając jednocześnie podstawy do rekomendacji w zakresie możliwości jej wykorzystania przez władze lokalne.
PDF

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Agrawal A., Catalini C., Goldfarb A. 2011. Friends, Family and the Flat World: The Geography of Crowdfunding. NBER Working Paper, 16820: 1–61.

Belleflamme P., Lambert T., Schwienbacher A. 2013. Crowdfunding: Tapping the Right Crowd. Journal of Business Venturing, 29(5): 585–609.

Booher D.E., Innes J.E. 2000. Public Participation in Planning. New Strategies for the 21st Century. University of California, Berkeley, Institute of Urban and Regional Development Working Paper.

Buchowski K. 2006. Związek Wyzwolenia Wilna i mit wileński w międzywojennej Litwie. Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej, 41: 47–74.

Cormode G., Krishnamurthy B. 2008. Key differences between Web 1.0 and Web 2.0. First Monday, 13, 6.

Correia de Freitas J., Amado M. 2013. Crowdfunding in urban planning: Opportunities and Obstacles. RC43 Annual Conference, Amsterdam, July 2013.

Creighton J.L. 2005. The Public Participation Handbook. Jossey-Bass, A. Wiley Imprint, San Francisco.

Crowdfunding’s potential for the developing world. 2013. The World Bank, Washington, s. 19.

Dziuba D.T. 2012. Rozwój systemów crowdfundingu – modele, oczekiwania i uwarunkowania. Problemy Zarządzania, 10, 3(38): 83–103.

Gerber E., Hui J. 2014. Crowdfunding: Motivations and Deterrents for Participation. ACM Transactions on Computer – Human Interaction, 20, 6, Article 34: 1–32.

Hemer J. 2011. A snapshot on crowdfunding. Working Papers Firms and Region, R2.

Hüfner A. 2016. Motivations for Financial Backing of Reward Crowdfunding Campaigns – Based on Data from Germany and Norway. University of Agder, Agder.

Kaczmarek T., Wójcicki M. 2016. Participation in Public Consultations on Spatial Planning Documents. The Case of Poznań City. Quaestiones Geographicae, 35(2): 71–81.

Kędzierska-Szczepaniak A., Szczepaniak K. 2015. Podatkowe aspekty corwdfundingu. Zarządzanie i Finanse, 13, 4/1: 19–30.

Kuppuswamy V., Bayus B. 2015. Crowdfunding Creative Ideas: The Dynamics of Project Backers in Kickstarter. Social Science Research Network (SSRN) (http://ssrn.com/abstract=2234765; dostęp: 10.07.2016).

Madhuri S., Brenna E. 2016. Crowdfunding and Crowdsourcing Initiatives in Detroit. International Journal of Geospatial and Environmental Research, 3, 1: 1–22.

Mollick E. 2014. The dynamics of crowdfunding: An exploratory study. Journal of Business Venturing, 29: 1–16.

Peisert A., Stachura K. 2011. Partycypacja jako wynik rozwoju technik komunikowania i zmian charakteru sfery publicznej. [W:] A. Olech (red.), Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa, s. 45–60.

Piechota G. 2014. Społeczeństwo obywatelskie w dobie social media. Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne, 41: 231–248.

Pieniążek J. 2014. Finansowanie społecznościowe a nowe trendy w zachowaniach konsumenckich. Marketing Instytucji Naukowych i Badawczych, 12, 2: 3–24.

Pietraszko-Furmanek I. 2012. Partycypacja społeczna w środowiskach lokalnych. Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne sp. z o. o. – Oficyna Wydawnicza AFM, Kraków.

Sobol A. 2014. Crowdfunding jako oddolne narzędzie realizacji zrównoważonego rozwoju. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania Uniwersytetu Szczecińskiego, 37, 2: 137–146.

Szczygieł M. 2004. Zadania i cele pomocy społecznej w II Rzeczypospolitej na przykładzie miasta Częstochowy (wybrane aspekty). Prace Naukowe Akademii im. J. Długosza w Częstochowie, 13: 107–114.

Ustawa z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz.U. 1933 nr 22, poz. 162).

Ustawa z dnia 14 marca 2014 r. o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych (Dz.U. 2014 poz. 498).

http://crowdexpert.com/crowdfunding-industry-statistics/ (dostęp: 16.05.2016)

http://www.forbes.com/sites/chancebarnett/2015/06/09/trends-show-crowdfunding-to-surpass-vc-in-2016/#1bcd009f444b (dostęp: 16.05.2016)

http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/1,54420,17832433,Domki_finskie_zostaja__PrzelomPrz_decyzja_wladz_miasta.html?utm_source=facebook.com&utm_medium=SM&utm_campcamp=FB_Gazeta_Warszawa&disableRedirects=true (dostęp: 16.05.2016)

http://polakpotrafi.pl/ (dostęp: 16.05.2016)