Ośrodek szkolnictwa średniego w Ostrowie Wielkopolskim i zasięg jego oddziaływania
PDF

Słowa kluczowe

średnie szkoły ponadgimnazjalne (3
4 i 5 poziomu PRK)
profile kształcenia
zasięg oddziaływania
Ostrów Wielkopolski

Jak cytować

Gmerek, P., & Matykowski, R. (2015). Ośrodek szkolnictwa średniego w Ostrowie Wielkopolskim i zasięg jego oddziaływania. Rozwój Regionalny I Polityka Regionalna, (32), 187–202. Pobrano z https://pressto.amu.edu.pl/index.php/rrpr/article/view/8649

Abstrakt

Ostrów Wielkopolski pod koniec XX w. odgrywał ważną rolę ośrodka edukacyjnego w województwie kaliskim. Reforma administracyjna u schyłku lat 90. (wdrożona w 1999 r.) oraz reforma szkolnictwa w Polsce – poprzez wprowadzenie m.in. sześcioletniej szkoły podstawowej i trzyletniego gimnazjum (jako edukacji w wymiarze powszechnym, tzw. I stopnia) – postawiły miasto przed konicznością przystosowania się do pełnienia funkcji ośrodka edukacyjnego we wschodniej części województwa wielkopolskiego. Celem niniejszego opracowania jest charakterystyka Ostrowa Wielkopolskiego jako ośrodka edukacyjnego II stopnia (tzn. 3, 4 i 5 poziomu według Polskiej Ramy Kwalifikacji) z perspektywy kolejnego etapu przemian na przełomie XX i XXI w. Na podstawie danych ze szkół ponadpodstawowych ustalono empiryczny zasięg oddziaływania Ostrowa Wielkopolskiego oraz wykorzystano model różnicy potencjałów dla poszukiwania rozwiązania modelowego.
PDF

Bibliografia

Bajerski A. 2011. Zasięg oddziaływania szkolnictwa ponadgimnazjalnego. [W:] A. Tobolska (red.), Pleszew – struktura społeczno-gospodarcza miasta i gminy w ujęciu przestrzennym. Poznań, s. 116–122.

Chojnicki Z. 1966. Zastosowanie modeli grawitacji i potencjału w badaniach przestrzenno-ekonomicznych. Studia KPZK PAN, 14.

Czyż T. 1996. Zastosowanie modelu potencjału ludności w regionalizacji strukturalnej Polski. [W:] T. Czyż (red.), Podstawy regionalizacji geograficznej. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, s. 45–67.

Guzik R. 2003. Przestrzenna dostępność szkolnictwa ponadpodstawowego. Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Hołowiecka B. 2004. Oddziaływanie społeczno-gospodarcze miasta. Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń.

Huff D. 1963. A probabilistic analysis of shopping centre trade areas. Land Economics, 39: 81–90.

Jaroszewska J. 1965. Siedlce jako ośrodek szkolnictwa. Przegląd Geograficzny, 37: 493–505.

Kaczmarek T., Matykowski R. 1995. Ranga i zasięg oddziaływania ośrodków szkolnictwa ponadpodstawowego w województwach środkowo-zachodniej Polski. Studia z Geografii Społeczno-Ekonomicznej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań, s. 79–84.

Kaczmarek U., Sobczak M. 1990. Służba zdrowia, oświata i kultura, wychowanie fizyczne, sport i turystyka oraz życie religijne. [W:] T. Bartkowski i in. (red.), Ostrów Wielkopolski – dzieje miasta i regionu. Wydawnictwo Poznańskie, s. 404–427.

Kryńska E. 2004. Edukacja – sposób na niedopasowanie strukturalne na rynku pracy. [W:] E. Kryńska (red.), Polski rynek pracy – niedopasowanie strukturalne. IPiSS, Warszawa, s. 102–110.

Książkówna M.S. 1932. Codzienne wędrówki młodzieży szkolnej do Wielkiego Krakowa. Wiadomości Geograficzne, 10: 81–82.

Matykowski R. 1990. Struktura przestrzenna Gniezna i przemieszczenia jego mieszkańców. PWN, Warszawa–Poznań.

Matykowski R., Dominik A. 2010. Polska emigracja zarobkowa w Irlandii w latach 2004–2007. Przegląd Geograficzny, 82: 257–279.

Namysłowski J. 1977. Bydgoszcz i Toruń jako główne ośrodki codziennych dojazdów w aglomeracji bydgosko-toruńskiej (studium i przykłady metodyki analizy). Wydawnictwo Uczelniane WSP, Bydgoszcz.

Namysłowski J. 1980a. Główne ośrodki dojazdów i wyjazdów w Polsce. Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń.

Namysłowski J. 1980b. Ważniejsze ośrodki dojazdów wahadłowych w systemie osadniczym Polski. Przegląd Geograficzny, 53: 761–774.

Ormicki W. 1932. Badanie strefy wpływu w geografii miast. Wiadomości Geograficzne, 10, 84–87.

Raczak T. 1979. Oświata i nauka. [W:] S. Zajchowska (red.). Województwo kaliskie. Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 377–386.

Ratajczak W. 2011. Potencjał a dostępność przestrzenna. [W:] Z. Chojnicki, T. Czyż, W. Ratajczak (red.), Model potencjału – podstawy teoretyczne i zastosowania w badaniach przestrzenno-ekonomicznych oraz regionalnych. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, s. 145–153.

Sobala-Gwosdz A. 2005. Ośrodki wzrostu i obszary stagnacji w województwie podkarpackim. Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, s. 65–81.

Sobocka-Szczapa H. 2004. Niedopasowanie strukturalne na regionalnym rynku pracy. [W:] E. Kryńska (red.), Polski rynek pracy – niedopasowanie strukturalne. IPiSS, Warszawa, s. 71–101.

Szmielińska-Pietraszek P. 2006. Zmiany kierunków kształcenia w szkołach ponadgimnazjalnych Słupska w kontekście zapotrzebowania rynku pracy. [W:] T. Komornicki, Z. Podgórski (red.), Idee i praktyczny uniwersalizm geografii. Dokumentacja Geograficzna, 33: 368–372.