Abstract
Baltic coast in Poland is the most attractive tourist region. A third of a Polish accommodation potential is concentrated in the coastal zone which doesn’t cover even half percent of the country. Community living in this area obtains its income mainly from tourism business. Rewal Commune is one of the most popular tourism destinations at the Polish coast. Sandy beaches, picturesque cliff seasides and well-known monuments like the ruins of a church from Middle Ages at the edge of the
seaside cliff, are the main attractions of the commune. Their expenses on protection of the natural environment you can count in millions of Euros. It’s all because of tourists. Tourism is by far the main source of income and the most important condition of the sustainable development in Rewal Commune. From the beginning of the self-government in Poland at the 1990s this commune is one of the country leaders in the field of investment expenditures. They’ve spent the money on a sewage treatment plant, water supply and gas networks and actions aimed to improve the image of the commune. Almost whole area of the Rewal Commune is within protected territories. There are Natura 2000 network areas, a waterfowl reserve on Liwia Łuża lake, and coastal protected space controlled by the Maritime Office. All together they strongly stipulate conditions and possibilities of making
any investments in the commune. This paper aims to show how much those restrictions seemingly threatening possibilities of development of the commune fated to live on tourism could be its chance to protect herself against negative impact of expansive mass tourism.
References
Albuquerque H., Martins F., Costa C. 2009. Achieving forms of sustainable and competitive tourism in coastal areas. The case of Baixo Vouga. Journal of Coastal Research, Special Issue 56: 1110–1115.
Chojnicki Z. 1996. Region w ujęciu geograficzno-systemowym. [W:] T. Czyż (red.), Podstawy regionalizacji geograficznej. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, s. 7–44.
Derek M. 2008. Funkcja turystyczna jako czynnik rozwoju lokalnego w Polsce. Rozprawa doktorska pod kierunkiem prof. dr. hab. Andrzeja Kowalczyka. Warszawa, s. 20.
Dinis A. 2004. Marketing Territorial: Um instrumento necessário para a competitividade das regiões rurais e periféricas. Univesidade da Beira, Covilhã, Portugalia, s. 12.
Domardzki P. 1999. Ściana (nie) nie do ruszenia. Obserwator Zachodniopomorski, 1: 7.
Dutkowski M. 2001. Szanse rozwoju społeczno-gospodarczego gmin nadmorskich. [W:] Turystyka szansą rozwoju społeczno-gospodarczego regionu nadmorskiego. Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”, Gdańsk–Hel, s. 50–58.
Dutkowski M. 2006. Wielokryterialna ocena wariantów ochrony ruin kościoła w Trzęsaczu – raport z badań w ramach projektu INTERREG III C MESSINA. [W:] K. Furmańczyk (red.), Zintegrowane zarządzanie obszarami przybrzeżnymi w Polsce – stan obecny i perspektywy. Brzeg morski– zrównoważony. Szczecin, s. 269–285.
Galiński P. 2009. Koncepcja zrównoważonego rozwoju samorządu terytorialnego (http://www.samorzad.lex.pl/czytaj/-/artykul/koncepcja-zrownowazonego-rozwoju-samorzadu-terytorialnego).
Gołembski G. 2002. Pojęcie i cel zintegrowanego zarządzania jakością w regionach. [W:] G. Gołembski (red.), Kompendium wiedzy o turystyce. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, s. 370.
Hindson J. 2006. Czym jest zrównoważony rozwój. [W:] E. Smuk-Stratenwerth (red.), Siejąc ziarna przyszłości. Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne ZIARNO, Grzybów, s. 30,
Jurkiewicz J.L.. 2007. Trzęsacz (Hoff). Wydawnictwo REGION, Gdynia.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.
Kowalczyk K. (red.), Turystyka zrównoważona. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, s. 35–36.
Łonyszyn P. 2012. Gmina Rewal. Przewodnik. Urząd Gminy Rewal, Rewal.
Maik W. 2007. Przemiany pod wpływem turystyki na obszarach recepcji turystycznej. [W:] W. Kurek (red.), Turystyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, s. 446.
Parysek J.J. 2001. Podstawy gospodarki lokalnej. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, s. 213–230. Szwichtenberg A. 1997. Tourist economy on the Polish sea-coast in view of the ecological development policy. [W:] L. Żmudziński (red.), Baltic Coastal Zone. Akademia Pomorska, Słupsk, s. 83–91.
Szwichtenberg A. 2001. Współczesne problemy funkcjonowania turystyki w polskiej nadmorskiej strefie turystycznej. [W:] Turystyka szansą rozwoju społeczno-gospodarczego regionu nadmorskiego. Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”, Gdańsk–Hel, s. 97–112.
Szwichtenberg A. 2010. Turystyka jako główne narzędzie zrównoważonego rozwoju w polskiej strefie nadmorskiej. Regiony Nadmorskie 18: 121–132.
United Nations Department of Economic and Social Affairs. 1987. Report of the World Commission on Environment and Development. Our Common Future (http://conspect.nl/pdf/Our_Common_Future-Brundtland_Report_1987.pdf).
Ustawa o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (Dz.U. 1990 nr 16, poz. 95 z późniejszymi zmianami).
Wałek A. 2008. Ocena tempa erozji w rejonie Trzęsacza na podstawie danych historycznych i kartograficznych. Praca magisterska napisana pod kierunkiem dr. hab. Kazimierza Furmańczyka, prof. US. Szczecin.
Zaręba D. 2006. Ekoturystyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, s. 37.