Czynniki kształtujące przestrzenną formę miasta

Abstract

Współczesne miasta to złożone systemy funkcjonalno-przestrzenne. Ich struktura przestrzenna zdefiniowana jest przez układy komunikacyjne splatane z systemami zieleni miejskiej, a komponowana przez trójwymiarową formę zabudowy, przestrzeni publicznych i terenów zieleni. Ta forma urbanistyczna stanowi pewną całość, której wartości przestrzenne nie tylko kształtują funkcjonalność miasta, ale również jego tożsamość, której najważniejszym wyznacznikiem jest właśnie tkanka miejska. Tożsamość miasta jest natomiast istotnym elementem procesu umacniania lub czasem budowania jakości kulturowej, tworzącej system wartości będących ważnym elementem oceny skutków polityki przestrzennej miasta. Istotne dla procesu porządkowania czy też uczytelniania kompozycji urbanistycznej są dokumenty planistyczne, które powinny stanowić narzędzie do tworzenia nowych i ochrony istniejących wartości przestrzennych danego obszaru miasta.
Działania podejmowane w miastach w zakresie planowania ich rozwoju przestrzennego w kontekście tworzenia wartości przestrzennych koncentrują się na kilku aspektach. Pierwszym z nich jest odnowa przestrzeni miejskiej realizowana w ramach projektów rewitalizacyjnych. Drugim są strategiczne projekty urbanistyczne, które wspomagają równoważenie rozwoju społeczno-gospodarczego na całym obszarze miasta. Trzecim aspektem, wspomagającym dwa poprzednie, są inicjatywy społeczne podejmowane w celu zagospodarowania niewielkich przestrzeni miejskich bądź też inspirowania lokalnych władz do realizacji inwestycji ważnych dla lokalnych społeczności.