Słowa kluczowe
projektowanie uniwersalne
niepełnosprawność
dobre praktyki
przestrzeń publiczna
Jak cytować
Abstrakt
Idea dostosowywania przestrzeni publicznych do potrzeb wszystkich użytkowników jest coraz bardziej popularna w polskich miastach. Aby poprawnie kształtować te przestrzenie, należy skupić szczególną uwagę na diagnozie występujących w nich problemów. Jest to szczególnie ważne, jeśli wziąć pod uwagę postępujący proces starzenia się społeczeństwa oraz fakt, że koło 12% naszego społeczeństwa to osoby z niepełnosprawnościami.
Inwentaryzacja to jeden ze sposobów pozwalających na identyfikację barier występujących w przestrzeniach publicznych. Przykładem działań wykorzystujących tę metodę jest prowadzony od 2014 r. przez Akademickie Koło Naukowe Gospodarki Przestrzennej przy współpracy ze Stowarzyszeniem Inwestycje dla Poznania projekt naukowo-badawczy Poznańska Mapa Barier. Jego głównym założeniem jest określenie poziomu dostępności poznańskich przestrzeni publicznych i jednoczesne wskazanie obszarów dysfunkcyjnych. Prowadzone badania uwzględniają szczególne potrzeby grup o ograniczonej mobilności, np. osób z niepełnosprawnościami czy osób starszych. Efekty prac nad projektem przyczyniły się do zwrócenia uwagi na problem dostępności przestrzennej wśród ich użytkowników.
Celem pracy jest przedstawienie Poznańskiej Mapy Barier jako dobrej praktyki w planowaniu przestrzennym miast mającej na celu poprawę dostępności oraz jakości przestrzeni publicznych.
Bibliografia
Ciesiółka P., Donderowicz M., Główczyński M., Wronkowski A. 2017. Działalność Akademickiego Koła Naukowego Gospodarki Przestrzennej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Biuletyn KPZK PAN, 266: 179–195.
Connell B., Jones M., Mace R. i in. 1997. The National Institute on Disability and Rehabilitation Research. U.S. Department of Education, The Center for Universal Design.
Donderowicz M., Kaczmarek P. 2017. Poznańska Mapa Barier, Raport z badań grudzień 2014 – maj 2016 (http://akngp.home.amu.edu.pl/wp-content/uploads/2017/03/Raport_PMB.pdf; dostęp: 5.01.2018).
Karczewicz M. 2016. Poznańska Mapa Barier – w poszukiwaniu przestrzeni dostępnej dla wszystkich. [W:] J. Leśny, J. Nyćkowiak (red.), Badania i rozwój młodych naukowców w Polsce – architektura w przestrzeni. Młodzi Naukowcy, Poznań.
Liszewski S. 2001. Przestrzeń miasta postsocjalistycznego. Program badań. [W:] B. Korus (red.), Człowiek i przestrzeń. Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. 2002 nr 75, poz. 690).
Staszewska S. 2012. Człowiek w przestrzeni miejskiej. [W:] J.J. Parysek (red.), Kształtowanie przestrzeni miejskiej. Aspekty teoretyczne i praktyczne, Poznań–Kalisz, s. 80–103.
Wantuch-Matla D. 2016. Przestrzeń publiczna 2.0. Miasto u progu XXI wieku. Księży Młyn Dom Wydawniczy, Łódź.
Wysocki M. 2009. Dostępna przestrzeń publiczna. Fundacja Instytutu Rozwoju Regionalnego, Kraków.
Wysocki M. 2010. Społeczne uwarunkowania dostępności przestrzeni publicznej. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk.