Urban district councils as key actors in city participation: The example of Gdańsk
PDF (Język Polski)

Keywords

local participation
social development
urban policy

How to Cite

Chmiel, B. (2024). Urban district councils as key actors in city participation: The example of Gdańsk. Rozwój Regionalny I Polityka Regionalna, 17(71), 103–116. https://doi.org/10.14746/rrpr.2024.71.08

Abstract

The article presents the issue of the functioning of district councils in the context of participatory processes in the city, using the example of Gdańsk. Neighborhood councils are subsidiary bodies of the municipality, elected by popular vote. However, their competences are limited and usually limited to giving opinions on municipal investments and conducting consultations with residents. District councils can be seen as actors in participatory processes, actively involved in initiating them. Based on a preliminary literature review, the following research questions were formulated:

1) What role do district councils play in organizing and implementing these processes? 2) What is the scope of their competencies? 3) What challenges do they face in the context of local participation? 4) How can the quality of participatory processes in the city be improved? This allowed for the achievement of the goal, which was to identify areas for improving participatory processes in the city, where district councils are the main initiators. Several research methods were used in the study: case study, participant observation, in-depth individual interviews (IDI), and the comparative method. The results indicate that district councils face many problems, including: 1) underfunding, 2) lack of standard communication with the city hall, 3) absence of legal regulations concerning the functioning of district councils, 4) low stakeholder activity. Based on this, three areas of action were identified: public administration reform, reorganization of participatory processes, and education. These changes should be initiated at the national level to standardize the functioning of district councils in Polish cities. Due to the use of qualitative methods and the narrowing of the research area to Gdańsk, the study should be expanded in the future to include the analysis of a larger number of cities and the use of quantitative methods.

https://doi.org/10.14746/rrpr.2024.71.08
PDF (Język Polski)

References

Ballantyne E., Lindholm M., Whiteing A. 2013. A comparative study of urban freight transport planning: addressing stakeholder needs. Journal of Transport Geography, 32: 93-101. DOI: https://doi.org/10.1016/j.jtrangeo.2013.08.013

Bank Danych Lokalnych, https://bdl.stat.gov.pl/bdl/dane/podgrup/temat

Baza Aktów Własnych Urzędu Miasta Gdańska. Zarządzenie nr 936/21 z dnia 25 czerwca 2021 r. zmieniające zarządzenie w sprawie określenia szczegółowego zakresu działania i wewnętrznej struktury wydziałów Urzędu Miejskiego w Gdańsku, https://baw.bip.gdansk.pl/UrzadMiejskiwGdansku/document/546740/Zarzadzenie-936_21 [dostęp: 20.03.2024].

Bidwell D., Schweizer P.-J. 2021. Public values and goals for public participation. Environmental Policy and Governance, 31(4): 255-399. DOI: https://doi.org/10.1002/eet.1913

Boryczka R. 2016. Partycypacja społeczna. Aktywność mieszkańców jako filar budowania społeczeństwa obywatelskiego. [W:] A. Nowakowska, Z. Przygodzki i A. Rzeńca (red.), EkoMiasto#Społeczeństwo. Zrównoważony, inteligentny i partycypacyjny rozwój miasta. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, s. 121-123. DOI: https://doi.org/10.18778/7969-221-7.06

Czakon W. 2020. Zastosowanie studiów przypadku w badaniach nauk o zarządzaniu. [W:] W. Czakon (red.), Podstawy metodologii badań w naukach o zarządzaniu. Wydawnictwo Nieoczywiste – imprint GAB Media, Warszawa, s. 189-208.

Czernek K. 2020. Wprowadzenie do badań jakościowych w naukach o zarządzaniu. [W:] W. Czakon (red.), Podstawy metodologii badań w naukach o zarządzaniu. Wydawnictwo Nieoczywiste – imprint GAB Media, Warszawa, s. 167-184.

Danielewicz J. 2014. Udział interesariuszy w procesach zarządzania rozwojem obszarów metropolitalnych na przykładzie Wielkiej Kopenhagi. Studia KPZK PAN, 157: 154-167.

Dolnicki B. 2009. Samorząd terytorialny. Wolters Kluwer, Warszawa, s. 93-95.

Fleszer D. 2019. Right to Information and Public Participation. Roczniki Administracji i Prawa, 19(1): 91-108. DOI: https://doi.org/10.5604/01.3001.0013.3585

Gdansk.pl. 2024. Podział administracyjny Gdańska, https://www.gdansk.pl/dzielnice [dostęp: 14.06.2024].

Grzyś P. 2021. Inicjatywa lokalna – niewykorzystany potencjał czy skuteczny instrument aktywizacji obywateli w rozwiązywaniu problemów lokalnych? Przykład Łodzi. Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, 56: 99-114. DOI: https://doi.org/10.14746/rrpr.2021.56s.08

Guillen L., Coromina L., Saris W. 2011. Measurement of Social Participation and its Place in Social Capital Theory. Social Indicators Research, 100: 331-350. DOI: https://doi.org/10.1007/s11205-010-9631-6

Harvey D. 2012. Bunt miast. Prawo do miast i miejska rewolucja. Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana, Warszawa, s. 110-120.

Hofer K., Kaufmann D. 2023. Actors, arenas and aims: A conceptual framework for public participation. Planning Theory, 22(4): 357-464. DOI: https://doi.org/10.1177/14730952221139587

Jasiecki K. 2015. Problemy partycypacji społecznej w Polsce i ich wpływ na politykę publiczną. Studia z Polityki Publicznej, 3: 100-119. DOI: https://doi.org/10.33119/KSzPP.2015.3.5

Kalisiak-Mędelska M. 2015. Partycypacja społeczna na poziomie lokalnym jako wymiar decentralizacji administracji publicznej w Polsce. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, s. 245-251. DOI: https://doi.org/10.18778/7969-412-9

Kann-Rasmussen N. 2024. Reframing instrumentality: from New Public Management to New Public Governance. International Journal of Cultural Policy, 30(5): 583-596. DOI: https://doi.org/10.1080/10286632.2023.2239262

Kaźmierczak T. 2011. Partycypacja publiczna: pojęcie, ramy teoretyczne. [W:] A. Olech (red.), Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa, s. 83-85.

Kiba-Janiak M. 2011. Rola interesariuszy w kształtowaniu logistyki miejskiej na rzecz poprawy jakości życia mieszkańców. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 234: 137-145.

Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., https://www.prezydent.pl/prawo/konstytucja-rp#:~:text=Konstytucja%20RP [dostęp: 25.03.2024].

Lewenstein B. 2010. Między rządzeniem a współrządzeniem. Obywatelskie modele rozwoju społeczności lokalnej. [W:] B. Lewenstein, J. Schindler, R. Skrzypiec (red.), Partycypacja społeczna i aktywizacja w rozwiązywaniu problemów społeczności lokalnych. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, s. 21-40.

Luchter B., Semczuk M., Serafin P., Węgrzynowicz P., Zawalińska B. 2018. Mieszkańcy miasta wobec dzielnic samorządowych – przykład dzielnic VIII Dębinki i X Swoszowice w Krakowie. Biuletyn KPZK PAN, 272: 254-271.

Marzuki A. 2015. Challenges in the Public Participation and the Decision Making Process. Sociologija i prostori, 201(1): 21-39.

Miński R. 2017. Wywiad pogłębiony jako technika badawcza. Możliwości wykorzystania IDI w badaniach ewaluacyjnych. Przegląd Socjologii Jakościowej, 13(3): 30-51. DOI: https://doi.org/10.18778/1733-8069.13.3.02

Osborne S.P. 2006. The New Public Governance? Public Management Review, 8(3): 377-387. DOI: https://doi.org/10.1080/14719030600853022

Pietraszko-Furmanek I. 2012. Partycypacja społeczna w środowiskach lokalnych. Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Kraków, s. 29-45.

Pyszka A. 2014. Rola radnego dzielnicy z perspektywy kompetencji na przykładzie miasta Zabrze. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie, 69: 87-106.

Rajczyk R. 2016. Jednostka pomocnicza jako forma partycypacji społecznej. Acta Politica Polonica, 36: 101-109. DOI: https://doi.org/10.18276/ap.2016.36-08

Rutakumwa R., Mugisha J.O., Bernays S., Kabunga E., Tumwekwase G., Mbonye M., Seeley J. 2020. Conducting in-depth interviews with and without voice recorders: a comparative analysis. Qualitative Research, 20(5): 565-581. DOI: https://doi.org/10.1177/1468794119884806

Thorpe A. 2017. Rethinking Participation, Rethinking Planning. Planning Theory & Practice, 18(4): 566-582. DOI: https://doi.org/10.1080/14649357.2017.1371788

Tybuchowska-Hartlińska K. 2012. Partycypacja obywatelska na poziomie lokalnym. Political Preferences, 3: 215-225.

Uittenbroek C., Mees H., Hegger D., Driessen P. 2019. The design of public participation: who participates, when andhow? Insights in climate adaptation planning from the Netherlands. Journal of Environmental Planning and Management, 62(14): 2529-2547. DOI: https://doi.org/10.1080/09640568.2019.1569503

Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1990 r. nr 16, poz. 95). Internetowy System Aktów Prawnych, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19900160095#:~:text=We%20would%20like%20to [dostęp: 25.03.2024].

Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz.U. z 2015 r., poz. 1777). Internetowy System Aktów Prawnych, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20150001777 [dostęp: 25.03.2024].

Wojewnik-Filipkowska A. 2020. Koncepcja wspólnego miasta jako kontekst analizy interesariuszy. [W:] M. Czapiewski, J. Strumiłło (red.), Rola, miejsce i znaczenie zarządzania instytucjami publicznymi w kreowaniu jakości życia. Aspekt instytucjonalny. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk, s. 185-190.

Załęcki J. 2018. Demokracja partycypacyjna (na przykładzie Gdańska). Miscellanea Anthropologica et Sociologica, 19(1): 178-193.