Słowa kluczowe
ciągi komunikacyjne
powierzchnia biologicznie czynna
tereny zieleni
Jak cytować
Abstrakt
Poniższy artykuł zawiera treści związane ze znaczeniem zieleni w miastach, głównie wzdłuż ciągów komunikacyjnych. Podkreślono istotę sadzenia roślin oraz korzyści, jakie zieleń przynosi dla środowiska i człowieka. Przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych na al. Wiśniowej we Wrocławiu, pod kątem wykorzystania dostępnej powierzchni biologicznie czynnej. Wyniki badań wykazały, że al. Wiśniowa jest mocno za- zieleniona, jednakże występuje wiele obszarów pokrytych wyłącznie trawą. Wzdłuż ulicy zaobserwowano brak zagospodarowania powierzchni biologicznie czynnej pod drzewami. Wykazano, że istotne jest wykorzystywanie każdej powierzchni biologicznie czynnej dostępnej w mieście w sposób przemyślany, w szczególności wzdłuż ciągów komunika- cyjnych będących źródłem liniowej emisji zanieczyszczeń, które wraz z emisją z pieców grzewczych i lokalnych kotłowni są główną przyczyną zanieczyszczeń powietrza w mieście.
Bibliografia
Andranik S.A., Levon A.B., Gayane L.B. 2019. Data on air pollutants and greenery in the city of Yerevan, Armenia. Data in brief, 25.
Borymski S. 2019. Charakterystyka bioróżnorodności zespołów mikroorganizmów zasiedlających ryzosferę metalofitów w glebach skażonych metalami ciężkimi. Praca doktorska. Uniwersytet Śląski w Katowicach, Katowice.
Canouï-Poitrine F., Cadot E., Spira A., Groupe Régional Canicule. 2006. Excess deaths during the August 2003 heat wave in Paris, France. Revue d Épidémiologie et de Santé Publique, 54: 127-135.
Chojecka A. 2014. Znaczenie terenów zielonych w przestrzeni publicznej oraz ich wpływ na jakość życia miejskiego. Rynek – Społeczeństwo – Kultura, 1(9): 48-54.
Godzina P. 2015. Tereny zieleni publicznej w kontekście zrównoważonego rozwoju miasta. Prace Geograficzne, 141: 57-72.
Habrat T. 1999. Zieleń jako element ekranujący. Instytut Telekomunikacji i Akustyki Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
Karpowicz P., Kosek M., Kucharska M., Materek T., Mleczko-Król M., Musiel M., Ochnio P., Siedlecki T., Stankiewicz E., Wójcikowska I. 2013. Wytyczne zakładania i utrzymania zieleni przydrożnej na potrzeby Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Warszawa.
Klemm K. 2011. Wpływ zmian w układzie zabudowy na przepływ powietrza. Fizyka Budowli w Teorii i Praktyce, 6, 2: 53-58.
Koszowska A., Dittfeld A., Nowak J., Ziora K. 2013. Pszczoły i ich produkty – znaczenie dla zrównoważonego rozwoju roślin, zwierząt i ludzi. Medycyna Środowiskowa – Environmental Medicine, 16: 79-84.
Kowalska F. 2020. Zanieczyszczenie powietrza istotnym zagrożeniem dla zdrowia mieszkańców polskich miast. Refleksje, 21: 71-83.
Kronenberg J. 2012. Usługi ekosystemów w miastach. Zrównoważony rozwój 3. Przyroda w mieście. Fundacja Sendzimira, s. 13-28.
Leśnikowska-Matusiak I., Wnuk A. 2014. Wpływ hałasu komunikacyjnego na stan środowiska akustycznego człowieka. Transport Miejski, 3: 37-62.
Łukasiewicz A., Łukasiewicz Sz. 2016. Rola i kształtowanie zieleni miejskiej. Wyd. IV, poszerz. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Mądry T., Słysz K. 2011. Powierzchnie biologicznie czynne w planowaniu przestrzennym miast. Problemy Rozwoju Miast, 3-4: 93-104.
Morelli F., Beim M., Jerzak L., Jones D., Tryjanowski P. 2014. Can roads, railways and related structures have positive effects on birds? – A review. Transportation Research, D, Transport and Environment, 30: 21-31.
Pauleit S., Duhme F. 2000. GIS assessment of Munich’s urban forest structure for urban planning. J. Arboriculture, 26(3): 133-141.
Sobczyńska K. 2014. Zieleń jako element współczesnego miasta i jej rola w przestrzeniach publicznych Poznania. Praca doktorska. Politechnika Poznańska, Wydział Architektury, Poznań.
Szafranko E. 2012. Wpływ zieleni przyulicznej na kształtowanie krajobrazu miejskiego. Analiza kryteriów doboru roślin. Czasopismo Techniczne, 19: 181-188.
Szczepanowska H.B. 2015. Zieleń w mieście jako sposób na miejskie wyspy ciepła. [W:] A. Kalinowska (red.), Miasto idealne – miasto zrównoważone. Planowanie przestrzenne terenów zurbanizowanych i jego wpływ na ograniczenie skutków zmian klimatu. Uniwersyteckie Centrum Badań nad Środowiskiem Przyrodniczym i Zrównoważonym Rozwojem, Warszawa, s. 81-95.
Szopińska E., Zygmunt-Rubaszek J. 2010. Propozycje standardów w zakresie kształtowania zieleni wysokiej miejskich tras komunikacyjnych na przykładzie Wrocławia. Zarząd Zieleni Miejskiej we Wrocławiu, Wrocław.
Szopińska K., Rącka I. 2017. Wpływ hałasu na jakość przestrzeni publicznej w mieście. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 483: 163-180.
Szuba B. 2008. Racjonalne gospodarowanie wodą deszczową w mieście. Problemy Ekologii, 12, 3: 134-138.
Szulc A. 2013. Zielone miasto. Zieleń przy ulicach. Agencja Promocji Zieleni Sp. z o.o., Warszawa.
Szumacher I. 2005. Funkcje ekologiczne parków miejskich. Prace i Studia Geograficzne, 36: 107-120. Szumacher I. 2011. Funkcje terenów zieleni miejskiej a świadczenia ekosystemów. Prace i Studia Geograficzne, 46: 169-176.
Wejchert W. 1984. Elementy kompozycji urbanistycznej. Wydawnictwo Arkady, Warszawa. Winiarska G. 2000. Owady w mieście – wybrane zagadnienia dotyczące zagrożenia i ochrony entomofauny w ekosystemie miejskim. Wiadomości Entomologiczne, 18, 2: 121-128.
Obwieszczenie Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 8 kwietnia 2019 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. nr 80, poz. 717).
System Informacji Przestrzennej Wrocławia – https://geoportal.wroclaw.pl (dostęp: 29.07.2021). Geoportal Infrastruktury Informacji Przestrzennej – https://www.geoportal.gov.pl/uslugi/usluga-przegladania-wms (dostęp: 29.07.2021).