Ekologiczno-językowe aspekty kłamstwa i manipulacji

Article Sidebar

PDF
Opublikowane: lip 9, 2018
DOI: https://doi.org/10.14746/snp.2017.17.31

Main Article Content

Władysław Woźniewicz
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Abstrakt

Ekologiczno-językowe aspekty kłamstwa i manipulacji

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

Jak cytować
Woźniewicz, W. (2018). Ekologiczno-językowe aspekty kłamstwa i manipulacji. Scripta Neophilologica Posnaniensia, (17), 455-466. https://doi.org/10.14746/snp.2017.17.31
Numer
Nr 17 (2017): Prace i dnie
Dział
Językoznawstwo
LICENCJA:
Licencja Creative Commons
Prace publikowane w czasopiśmie dostępne są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Biogram autora

Władysław Woźniewicz, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

profesor zwyczajny, doktor habilitowany, rusycysta, językoznawca, Instytut Filologii Rosyjskiej, Wydział Neofilologii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Referencje

  1. Aksienow, G. 1994. Serija izbrannych biografij: Wiernadskij G.A. Moskwa: Wydawnictwo Soratnik.
  2. Antas, J. 2000. O kłamstwie i kłamaniu. Kraków: Universitas.
  3. Bołoz, W. 2007. „Ekologia rodziny w kontekście współczesnego człowieka”. Studia Ecologiae et Bioethicae 5. 9-22.
  4. Boski, P. 2009. Kulturowe ramy zachowań społecznych. Warszawa: PWN.
  5. Chudy, W. 2003. Filozofia kłamstwa. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen.
  6. Czapiński, J. 1992. Psychologia szczęścia. (Przegląd badań i zarys teorii cebulowej). Warszawa: Akademos.
  7. Czykwin, E. 2013. Wstyd. Kraków: Impuls.
  8. Ekman, P. 2007. Kłamstwo i jego wykrywanie. Warszawa: PWN.
  9. Fudalej, M. 1988. „Kłamstwo w nauce”. ETYKA 24. 183-203.
  10. Goffman, E. 1981. Człowiek w teatrze życia codziennego. Warszawa: PIW.
  11. Golka, M. 2008. Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo (dez)informacyjne. Warszawa: PWN.
  12. Janowski, A. 1995. Uczeń w teatrze życia codziennego. Warszawa: WSiP.
  13. Kant, I. 2002. „O domniemanym prawie do kłamstwa z pobudek miłości ludzkiej”. Filosofija 1.2. 165–169.
  14. Kucharski, J. 2014. Usprawiedliwione kłamstwo we współczesnej etyce stosowanej. Kraków: Wydawnictwo WAM.
  15. Kunicyna W.N., Kazarina N.W. i W.M. Pogolsza. 2002. Mieżlicznostnoje obszczenije. Sankt – Peterburg: Izd. „Piter”.
  16. Kwieciński Z. i B. Śliwerski. (red.). 2010. Pedagogika 2. Warszawa: PWN.
  17. Malewska H.E. i H. Muszyński. 1962. Kłamstwo dzieci. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.
  18. Puzynina, J. 1981. „O znaczeniach czasownika ‘kłamać’”. Studia Semiotyczne XI. 107-120.
  19. Retter, H. 2005. Komunikacja codzienna w pedagogice. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
  20. Stępnik, A. 2013. „W sprawie pojęcia kłamstwa”. Edukacja Filozoficzna 56. 101-115.
  21. Woźniak, R. 2012. Mikrosocjologia edukacji w zarysie. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
  22. Woźniewicz, W. 2012. „Zakłócenia i bariery ekologicznego komunikowania/się pedagogicznego”. W zbiorze: Koszko, M., Kowalewska, K., Puppel, J. i E. Wąsikiewicz-Firlej. (red.). Lingua: nervus rerum humanarum. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. 447-461.
  23. Zaporowski, A. 2006. Czy komunikacja międzykulturowa jest możliwa? Strategia kulturoznawcza. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.