O specyfice włoskich tekstów prasowych
PDF

Słowa kluczowe

włoski język prasowy
prasoznawstwo
językoznawstwo

Jak cytować

Dykta, D., & Marcol-Cacoń, L. (2022). O specyfice włoskich tekstów prasowych. Scripta Neophilologica Posnaniensia, 22, 39–53. https://doi.org/10.14746/snp2022.22.03

Abstrakt

The purpose of the article is to present the characteristics of the language of current Italian press texts. The theoretical issues were supported by examples taken from Italian newspapers. The problem of the language of Italian press texts was discussed, first, by Bonomi and De Blasi, whose works were the inspiration to write the present article. The operations like direct speech, borrowings from colloquial language, neologisms, anglicisms, collocations, frase scissa, dislocazione a sinistra and c’è presentativo were discussed. These measures are intended to simplify and make the language of the press more attractive, and thus make the Italian press language more accessible to the average Italian audience. This study may be of assistance, above all, to those students of Italian language who deal with the issues of translation of press texts during their classes. Some selected linguistic phenomena, supplemented by examples, have been chosen in such a way as to develop the reception and production of the press texts in the Italian language.

https://doi.org/10.14746/snp2022.22.03
PDF

Bibliografia

Asnaghi, E., Manzo, C., Nicolaci, P. i R. Rocco. 2005. Grammatica italiana: Comunicazione e testi. Padova, Novara: Cedam.

Bonomi, I. 2002. L’italiano giornalistico. Firenze: Franco Cesati Editore.

Bonomi, I., Masini, A. i S. Morgana. 2003. La lingua italiana e i mass media. Roma: Carocci editore.

De Blasi, G. 2017. L’italiano giornalistico. Aggiornamento 2010-2017. Tesi di laurea https://fdocumenti.com/document/litaliano-giornalistico-aggiornamento-2010-diversita-il-linguaggio.html. Dostęp: 20.05.2021.

Foremniak, K. 2018. Włoski w tłumaczeniach. Gramatyka. Warszawa: Preston Publishing.

Grzelka, M. i A. Kula. 2012. „Mowa niezależna w przekazie medialnym a podstawowe funkcje informacji (część 3)”. Poznańskie Studia Polonistyczne Seria Językoznawcza 19. 39.1. 9-21. https://doi.org/10.14746/pspsj.2012.19.1.1 DOI: https://doi.org/10.14746/pspsj.2012.19.1.1

ISTAT 2017. L’uso della lingua italiana, dei dialetti e di altre lingue in Italia. https://www.istat.it/it/archivio/207961. Dostęp 21.05.2021.

Jarosz, B. 2018. „O (nie)tożsamości pojęć JĘZYK SPECJALISTYCZNY, JĘZYK SPECJALNY, JĘZYK FACHOWY, JĘZYK PROFESJONALNY, JĘZYK ZAWODOWY, PROFESJOLEKT, TECHNOLEKT”. Polonica 38. 1–24. https://doi.org/10.17651/POLON.38.12 DOI: https://doi.org/10.17651/POLON.38.12

Kita, M. 2011. „Spojrzenie językoznawcy na język prasy”. Postscriptum Polonistyczne 2.8. 299-305.

Serianni, L. i G. Antonelli. 2006. L’italiano: istruzioni per l’uso. Storia e attualità della lingua italiana. Milano: Mondadori.

Słownik języka polskiego PNW, https://sjp.pwn.pl/

Treccani, il del sapere, https://www.treccani.it/

Wojtak, M. 2004. Gatunki prasowe. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Zgółkowie, H.T. 2000. „Polszczyzna mediów w komunikacji codziennej – ślady i naśladownictwa”. W zbiorze: Bralczyk, J. i K. Mosiołek-Kłosińska (red.). Język w mediach masowych. Warszawa: Upowszechnianie Nauki - Oświata ‘UN-O’. 51-59.