Jak powstawał Fotosuplement do Słownika warszawskiego i co z tego wyszło
PDF

Jak cytować

Wierzchoń, P. (2018). Jak powstawał Fotosuplement do Słownika warszawskiego i co z tego wyszło. Scripta Neophilologica Posnaniensia, (15), 167–178. https://doi.org/10.14746/snp.2015.15.12

Abstrakt

Jak powstawał Fotosuplement do Słownika warszawskiego i co z tego wyszło
https://doi.org/10.14746/snp.2015.15.12
PDF

Bibliografia

Górny, M. i P. Wierzchoń. 2010. Polish digital libraries as a philologist’s tool. Based on 666 adjectives from the Digital Library of Wielkopolska. Poznań: Instytut Językoznawstwa UAM.

Jadacka, H. 2001. System słowotwórczy polszczyzny (1945–2000). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kleszczowa, K. 2003. Staropolskie derywaty przymiotnikowe i ich perspektywiczna ewolucja. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Kotarbiński, T. 1938. O istocie i zadaniach metodologii ogólnej. Przegląd Filozoficzny 4. 69–70.

Matelski, D. 2007. Polityka Niemiec wobec polskich dóbr kultury w XX wieku. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Mazurek, C., Stroiński, M., Werla, M. i J. Węglarz. (red.). 2009. Polskie biblioteki cyfrowe 2008. Poznań: Ośrodek Wydawnictw Naukowych PAN.

Mazurek, C., Stroiński, M., Werla, M. i J. Węglarz. 2009. „Infrastruktura bibliotek cyfrowych w sieci PIONIER”. W zbiorze: Mazurek, C., Stroiński, M. i J.Węglarz. (red.). 9–13.

Smółkowa, T. 2001. Neologizmy we współczesnej leksyce. Kraków: Lexis.

Waszakowa, K. 2005. Przejawy internacjonalizacji w słowotwórstwie współczesnej polszczyzny. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Wawrzyńczyk, J. 1999. Nowe słownictwo polskie. Fikcje i fakty. Warszawa: Instytut Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych.

Wawrzyńczyk, J. 2000. Słownik bibliograficzny języka polskiego. Wersja przedelektroniczna. Tom 1. Warszawa: Instytut Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych.

Wawrzyńczyk, J. 2009. Autosuplement do Słownika warszawskiego. Poznań: Sorus.

Wawrzyńczyk, J. (red.). 2009. Czterdzieści lat minęło... nad „Słownikiem Doroszewskiego”. Warszawa: TAKT.

Wawrzyńczyk, J. 2011. Słownictwo nowopolskie. Redatacje. Warszawa: Bel Studio.

Węglarz, J. 1981. Sterowanie w systemach typu kompleks operacji. Warszawa: PWN.

Wierzchoń, P. 2007. W poszukiwaniu czasowników nieznanych lingwist(k)om. Język. Komunikacja. Informacja 2. 149–197.

Wierzchoń, P. 2008a. Fotodokumentacja. Chronologizacja. Emendacja. Teoria i praktyka weryfikacji materiału leksykalnego w badaniach lingwistycznych. Poznań: Instytut Językoznawstwa UAM.

Wierzchoń, P. 2008b. Jaskółki przejawów internacjonalizacji w słowotwórstwie współczesnej polszczyzny w materiałach z lat 1894–1984. Tylko sto przykładów. Łask: LEKSEM.

Wierzchoń, P. 2008c. ANTI. Poznań: Instytut Językoznawstwa UAM.

Wierzchoń, P. 2008d. Kotuś. «Verba polona abscondita...» (w fotodokumentacji). Szkic lingwochronologizacyjny. Centuria pierwsza. Poznań: Instytut Językoznawstwa UAM.

Wierzchoń, P. 2009a. Dlaczego fotodokumentacja? Dlaczego chronologizacja? Dlaczego emendacja? Instalacja gazowa, parking podziemny i „odległość niezerowa”. Poznań: Instytut Językoznawstwa UAM.

Wierzchoń, P. 2009b. „Fotodokumentacja 3.0”. Język. Komunikacja. Informacja 4. 63–80.

Wierzchoń, P. 2010a. „Torując drogę teorii lingwochronologizacji”. Investigationes Linguisticae XX. 105–186.

Wierzchoń, P. 2010b. „Lingwochronografia na usługach słowotwórstwa gniazdowego”. Kwartalnik Językoznawczy 1.2. 50–64.

Wierzchoń, P. 2010c. Depozytorium leksykalne języka polskiego. Nowe fotomateriały z lat 1901–2010. Tom I. Warszawa: Bel Studio.

Wierzchoń, P. 2011a. Depozytorium leksykalne języka polskiego. Nowe fotomateriały z lat 1901–2010. Tom II. Warszawa: Bel Studio.

Wierzchoń, P. 2011b. Depozytorium leksykalne języka polskiego. Nowe fotomateriały z lat 1901–2010. Tom III. Warszawa: Bel Studio.

Wierzchoń, P. 2014. Depozytorium leksykalne języka polskiego. Fotosuplement do Słownika warszawskiego. Tom XI-XL. Warszawa: Bel Studio.