Abstrakt
Przedstawiony w tytule niniejszego artykułu problem, budzący do dziś spory interpretacyjne, wymaga analizy z perspektywy różnych aktów normatywnych w kształcie obowiązującym na przestrzeni wskazanego wyżej czasu. W ramach Radiokomitetu w 1987 r. powołano wydzieloną komórkę organizacyjną Państwową Jednostkę Organizacyjną „Polskie Radio i Telewizja”. W takiej sytuacji to Skarb Państwa uważany był w stosunkach cywilno-prawnych za podmiot praw i obowiązków. Skoro p.j.o. PRiTV nie miała statusu odrębnej państwowej osoby prawnej oznaczało to, że mienie tworzone przez tę jednostkę, tzn. składniki materialne, ale także przedmioty prawa autorskich, były własnością Skarbu Państwa, a p.j.o. PRiTV posiadała te zasoby jedynie w zarządzie. W omawianym tu przypadku przedmiotowe mienie, w tym nośniki materialne, na których utrwalono utwory audiowizualne, jak i prawa autorskie i pokrewne do takich utworów, stawały się własnością Skarbu Państwa. Kwestie rozdysponowania majątku po likwidowanej p.j.o PRiTV zostały uregulowane w dwóch odrębnych trybach. Inny przewidziano dla gruntów, budynków i innych urządzeń oraz lokali znajdujących się na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa będących w dniu wejścia w życie ustawy w zarządzie PRiTV, a inny dla pozostałego mienia. W tym pierwszym przypadku składniki te stały się z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego utworzonych spółek. Zgodnie z kolei z art. 65 ust. 1 u.r.t.v. ówczesny Minister Finansów został zobowiązany do wniesienia do ww. spółek, mienia pozostałego po likwidacji państwowej jednostki organizacyjnej „Polskie Radio i Telewizja”. W momencie tworzenia TVP S.A. majątek likwidowanej jednostki nie został w pełni zinwentaryzowany i wyceniony, co miało późniejszy swój wpływ na przebieg sporu o status archiwów audiowizualnych telewizji publicznej. Kwestia ta m.in. stanowi przedmiot artykułu.Bibliografia
Barta J., Markiewicz R. (2003), Utwór audiowizualny, w: System Prawa Prywatnego, Tom 13, Prawo autorskie, red. J. Barta, 3 wydanie, Warszawa.
Barta J., Markiewicz R. (2011), Komentarz do art. 124, w: Prawo autorskie i prawa pokrewne, red. J. Barta, R. Markiewicz, Warszawa.
Barta J., Markiewicz R., Matlak A. (2013), Utworu audiowizualne, w: System Prawa Prywatnego, t. 13, Prawo autorskie, red. J. Barta, 3 wydanie, Warszawa.
Błeszyński J. (2011), Konstrukcja praw do utworu audiowizualnego, w: Utwór audiowizualny. Zakres pojęcia i ochrony prawnej, red. K. Lewandowski, Poznań.
Bukowski M. (2015), Komentarz do art. 69, w: Prawo autorskie i prawa pokrewne.
Komentarz LEX, red. D. Flisak, Warszawa.
Bukowski M. (2015a), Przepisy szczególne dotyczące utworów audiowizualnych, w: Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz LEX, red. D. Flisak, Warszawa.
Chałubińska-Jentkiewicz K. (2013), Problematyka statusu prawnego archiwalnego zasobu audiowizualnego nadawcy publicznego, „Przegląd Prawa Handlowego”, nr 6.
Czajkowska-Dąbrowska M. (2011), Komentarz do art. 69, w: Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. J. Barta, R. Markowski, Warszawa.
Dekret (1944) z 22 listopada 1944 r. Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego, Dz. U. 1944, Nr 13, poz. 69.
Dekret (1951) Rady Ministrów z 2 sierpnia 1951 r., Dz. U. Nr 41, poz. 308.
Dziomdziora W. (2014), Komentarz do art. 65, w: Ustawa o radiofonii i telewizji. Komentarz, red. S. Piątek, Warszawa.
Gienias K. (2014), Komentarz do art. 69, w: red. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, E. Ferenc-Szydełko, Warszawa.
Gromotowicz M. (2011), Twórcy utworu audiowizualnego, w: Utwór audiowizualny.
Zakres pojęcia i ochrony prawnej, red. K. Lewandowski, Poznań.
Grzybowski S. (2003), Geneza i miejsce prawa autorskiego w systemie prawa, w: System Prawa Prywatnego, t. 13, Prawo autorskie, red. J. Barta, wyd. 1, Warszawa.
Kodeks cywilny, Dz. U. 1964 Nr 16, poz. 93, tj. Dz. U. 2014, poz. 121.
Kroplewski R. (2015), Archiwa audiowizualne telewizji publicznej – od sejfu do kreatywności, „Kwartalnik Antymonopolowy Regulacyjny”, nr 7 (4).
Mioduszewski M. (2012), Majątkowe prawa autorskie do utworów filmowych powstałych przed wejściem w życie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, „Zeszyty Naukowe UJ Prace z Prawa Własności Intelektualnej”, z. 2.
Miszczak S. (1972), Historia radiofonii i telewizji w Polsce, Warszawa.
Niewęgłowski A. (2015), Ochrona niematerialnego dziedzictwa kulturalnego, Warszawa.
Nowicka A. (2013), Utwory audiowizualne, w: System Prawa Prywatnego, t. 13, Prawo autorskie, red. J. Barta, wyd. 3, Warszawa.
Rozporządzenie (1991) Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości, Dz. U. Nr 10, poz. 35 z późn. zm.
Rozporządzenie (1993) Rady Ministrów z dnia 26 marca 1993 r. w sprawie szczegółowego trybu inwentaryzacji mienia państwowej jednostki organizacyjnej „Polskie Radio i Telewizja”, zasad podziału i przekazywania tego mienia oraz trybu rozpoznawania spraw spornych, Dz. U. Nr 24, poz. 105.
Sarbiński R. M. (2005), Wybrane problemy intertemporalne prawa autorskiego, „Zeszyty Naukowe UJ Prace z Prawa Własności Intelektualnej”, z. 89.
Sieńczyło-Chlabicz J., Banasiuk J. (2011), Twórcy dzieł uprzednio stworzonych a współtwórczość utworu, w: Utwór audiowizualny. Zakres pojęcia i ochrony prawnej, red. K. Lewandowski, Poznań.
Sobczak J. (2001), Radiofonia i telewizjia. Komentarz do ustawy, Kraków.
Sokołowska D. (2011), Współtwórczość a utwór audiowizualny, w: Utwór audiowizualny.
Zakres pojęcia i ochrony prawnej, red. K. Lewandowski, Poznań.
Statut (1926) spółki Polskie Radio, „Monitor Polski” 1926, Nr 26, poz. 110.
Śęzak P. (2011), Pojęcie utworu audiowizualnego, w: Utwór audiowizualny. Zakres pojęcia i ochrony prawnej, red. K. Lewandowski, Poznań.
Targosz T. (2015), Komentarz do art. 124, w: Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz LEX, red. D. Flisak, Warszawa.
Tomczyk S. (2014), Komentarz do art. 124, w: Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, red. E. Ferenc-Szydełko, Warszawa.
Traple E. (2000), Umowy o eksploatację utworów w prawie polskim, Warszawa.
Traple E. (2013), Autorskie prawa majątkowe, w: System Prawa Prywatnego, t. 13: Prawo autorskie, red. J. Barta, 3 wydanie, Warszawa.
Uchwała 7 sędziów SN – zasada prawna z 19 lutego 1968 r., sygn. akt III CZP 40/67, „OSNC” 1969, z. 4, poz. 59.
Ustawa (1924) z 8 kwietnia 1924 r. o poczcie, telegrafie i telefonie, Dz. U. R.P. 1924, Nr 58, poz. 584.
Ustawa (1926) z dnia 29 marca 1926 r. o prawie autorskim, Dz. U. 1926, Nr 48, poz. 286.
Ustawa (1944) z dnia 4 lutego 1949 r. o utworzeniu i zakresie działania Centralnego Urzędu Radiofonii, Dz. U. 1949, Nr 9, poz. 50,
Ustawa (1952) z 10 lipca 1952 r. o prawie autorskim, Dz. U. 1952, Nr 34, poz. 234 z późn. zm.
Ustawa (1960) z dnia 2 grudnia 1960 r. o Komitecie do Spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja”, Dz. U. 1960, Nr 54, poz. 307.
Ustawa (1983) z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, Dz. U. 2015, poz. 1446.
Ustawa (1992) z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, Dz. U. 1993, Nr 7, poz. 34 z późn. zm., tj. Dz. U. 2016, poz. 639.
Ustawa (1994) z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz. U. 1994 Nr 24, poz. 83, tj. Dz. U. 2006, Nr 90, poz. 631 z późn. zm.
Ustawa (2000) z dnia 9 czerwca 2000 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz. U. 2000, Nr 53, poz. 637.
Ustawa (2005) z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, Dz. U. 2014, poz. 1114.
Wyrok S.A. (1992) w Warszawie z dnia 17 stycznia 1992 r., sygn. I Acr 296/91, Lex nr 62598.
Wyrok S.A. (2003) w Krakowie z 14 stycznia 2003 r., sygn. I Aca 1137/02, „TPP” 2003, nr 3, s. 117.
Wyrok S.A. (2013) w Łodzi z dnia 29 kwietnia 2013 r., sygn. I ACa 262/13, LEX nr 1314778.
Wyrok SN (1983) z dnia 13.04.1983 r., sygn. IV CR 66/83, „OSCN” 1984, z. 1, poz. 5.
Wyrok SN (1999) z dnia 11 maja 1999 r., sygn. I CKN 1148/97, „OSNC” 1999, z. 12, poz. 205, „Pr.Gosp.” 1999, z. 11, poz. 5, „Biul. SN” 1999, z. 9, poz. 6.
Wyrok SN (2004) z dnia 3 grudnia 2004 r., sygn. I CKN 312/02, LEX nr 1500021.
Zarządzenie (1949) Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1949 r. o utworzeniu Państwowego Przedsiębiorstwa Radiofonizacji Kraju, „Monitor Polski”
, Nr A-1, poz. 3.
Licencja