Abstrakt
Termin postprawda uznany przez redaktorów Oxford Dictionaries za słowo 2016 roku, jeszcze kilka miesięcy temu stanowił modny w kręgach intelektualistów i przedstawicieli nauk społecznych termin lepiej lub gorzej opisujący rzeczywistość załamującego się dość niespodziewanie ładu zachodniego świata. Dziś z powodzeniem wchodzi on do języka potocznego będąc chętnie stosowanym przez publicystów, dziennikarzy, a nawet satyryków. W obliczu tak gwałtownego wzrostu popularności postprawdy, warto zadać pytanie czy politolog w swoim aparacie pojęciowym potrzebuje nowego terminu i czy może wnieść on coś do badań nad rzeczywistością polityczną, szczególnie biorąc pod uwagę wydarzenia takie jak Brexit czy wybór Donalda Trumpa na 45. Prezydenta Stanów Zjednoczonych. Celem artykułu jest więc odpowiedź na pytanie: na ile postprawda tworzy pewną pojęciową autonomię? Drugim natomiast, jest pytanie o dystrybucję treści niezgodnych z prawdą i udział w tym procederze nowych mediów.
Bibliografia
Arendt H. (1985), Prawda a polityka, „Literatura na świecie”, nr 6.
Borudsiak B., Pierański B., Romanowski R., Strykowski S. (2015), Automatyzacja personalizacji reklamy internetowej, „Marketing w praktyce”, nr 3.
Chudy W. (2003), Filozofia kłamstwa. Kłamstwo jako fenomen zła w świecie osób i społeczeństw, Warszawa.
Chudy W. (2003), Kłamstwo, w: Encyklopedia Pedagogiczna XXI Wieku, t. 2, red. E. Różycka, Warszawa.
Chudy W. (1990), Kłamstwo korupcją prawdy, człowieka i społeczeństwa, „Przegląd Powszechny”, nr 6.
Chudy W. (2003), Kłamstwo społeczne i jego skutki, w: Błąd antropologiczny, red. A. Maryniarczyk, K. Stępień, Lublin.
Festinger L. (1957), A Theory of Cognitive Dissonance, Stanford.
Filipowicz M. (2016), Kłamstwo jako zagrożenie współczesnego społeczeństwa, „Interdyscyplinarne Studia Społeczne”, nr 1.
Flood A., ‘Post-truth’ named word of the year by Oxford Dictionaries, „The Guardian”, https://www.theguardian.com/books/2016/nov/15/post-truth-namedword-of-the-year-by-oxford-dictionaries.
Higgins K. (2016), Post-truth: a guide for the perplexed, „Nature”, nr 9 (540).
Jeran A. (2008), Plotka zawsze realna (i zawsze wirtualna) – o różnicach i podobieństwach w plotkowaniu w świecie realnym i wirtualnym, w: Komunikacja społeczna w świecie wirtualnym, red. M. Wawrzak-Chodaczek, Toruń.
Juza M. (2013), Memy internetowe – tworzenie, rozpowszechnianie, znaczenie społeczne, „Studia Medioznawcze”, nr 4 (55).
Keyes R. (2004), The Post-Truth Era: Dishonesty and Deception in Contemporary Life, New York.
Kreft J. (2016), Schyłek tradycyjnego dziennikarstwa prasowego a nowa logika mediów, „Zeszyty Prasoznawcze”, nr 2 (226).
Lockie S. (2017), Post-truth politics and the social sciences, „Environmental Sociology”, nr 3.
Pawełczyk P. (2000), Socjotechniczne aspekty gry politycznej, Poznań.
Pawłowski Ł. (2016), Prawda się kończy, także u nas. (Polemika z Dariuszem Rosiakiem), „Kultura Liberalna”, nr 416 (52), http://kulturaliberalna.pl/2016/12/28/pawlowski-rosiak-post-prawda-kaczynski-polemika/.
Post-truth, https://www.oxforddictionaries.com/press/news/2016/12/11/WOTY-16.
Segmentacja, targeting, pozycjonowanie na rynku politycznym (2014), red. M. Cichosz, D. Skrzypiński, Wrocław.
„Stare” i „nowe” media w kontekście kampanii politycznych i sprawowania władzy (2010), red. M. du Vall, A. Walecka-Rynduch, Kraków.
Stone P., Data firm in talks for role in White House messaging – and Trump business, https://www.theguardian.com/us-news/2016/nov/23/donald-trumpcambridge-analytica-steve-bannon.
Suiter J. (2016), Post-Truth Politics, „Political Insight”.
Tallis B. (2016), Living in Post-truth: Power/Knowledge/Responsibility, „New Perspectives Interdisciplinary Journal of Central & East European Politics and International Relations”, nr 10 (24).
Wnuk-Lipiński E. (1992), Fałszywe świadectwo w życiu publicznym, „Więź”, nr 1.
Zięba K. (2010), Skuteczność działań marketingowych, „Zeszyty Naukowe. Polityki Europejskie, Finanse i Marketing”, nr 3 (52).
Licencja
Teksty opublikowane na łamach czasopisma "Środkowoeuropejskie Studia Polityczne" i udostępniane w formacie PDF objęte są licencją CC BY 4.0 (Creative Commons - Uznanie autorstwa). Kopiowanie i rozpowszechnianie dozwolone jest pod warunkiem uznania autorstwa.