Programy polskich partii politycznych jako materiał empiryczny w badaniach dyskursu politycznego
PDF

Słowa kluczowe

partie polityczne
programy partyjne
programy wyborcze
dyskurs polityczny
Polska

Jak cytować

Woźniak, W. (2017). Programy polskich partii politycznych jako materiał empiryczny w badaniach dyskursu politycznego. Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, (2), 41–58. https://doi.org/10.14746/ssp.2017.2.3

Abstrakt

Programy partyjne są jedynymi dokumentami, które można uznać za całościowe wizje porządku społecznego opracowane przez partie polityczne – jedyne polityczne instytucje, które mają potencjał ich wdrożenia w przypadku zwycięskich wyborów. Są to również opracowania, które lokują partię w konkretnej, historycznej i ideowej przestrzeni, stąd powinno się je traktować w naukowym dyskursie poważnie, jako opisy pożądanej przyszłości narodu, państwa i społeczeństwa. Artykuł ma na celu omówienie problematyki programów partyjnych jako specyficznego materiału źródłowego, przedstawienie najważniejszego sposobu ich porównawczej analizy oraz zaprezentowanie doświadczeń autora z własnych badań, które obejmowały jakościową analizę treści 63 polskich programów wyborczych z lat 2001–2011. Celem artykułu jest wskazanie specyfiki polskich programów politycznych, próba wyjaśnienia ich wyjątkowości na tle innych dokumentów politycznych oraz rozważanie ich zalet/ słabości jako materiałów empirycznych w analizie polskiego dyskursu politycznego oraz ideologicznych afiliacji polskich ugrupowań partyjnych.

https://doi.org/10.14746/ssp.2017.2.3
PDF

Bibliografia

Antoszewski A. (2012), System polityczny RP, Warszawa.

Bochel H., Defty A. (2007a), MPs’ Attitudes to Welfare: A New Consensus?, „Journal of Social Policy”, vol. 36 (1).

Bochel H., Defty A. (2007b), Welfare Policy under New Labour: Views from Inside Westminster, Policy Press, Bristol.

Budge I. (1994), A new spatial theory of party competition, „British Journal of Political Science”, vol. 24 (4).

Budge I. (1987), The internal analysis of electoral programmes, w: Ideology, strategy and party change: spatial analyses of post-war elections programmes in 19 democracies, red. I. Budge, D. Robertson, D. Hearl, Cambridge University Press, Cambridge.

Budge I., Robertson D., Hearl D. (1987), Ideology, strategy and party change: spatial analyses of post-war elections programmes in 19 democracies, Cambridge University Press, Cambridge.

Budge I., Klingemann H. D., Volkens A., Bara J., Tanenbaum E. (2001), Mapping Policy Preferences: Estimates for Parties, Electors, and Governments 1945–1998, Oxford University Press, Oxford.

Budge I. (2002), Mapping policy preferences: 21 years of the comparative manifestos project, „European Political Science”, vol. 1 (3).

Budge I., Klingemann H. D., Volkens A., Bara J., McDonald M. (2006), Mapping Policy Preferences: Estimates for Parties, Electors, and Governments in Eastern Europe, European Union and OECD 1990–2003, Oxford University Press, Oxford.

Cześnik M. (2011), Zawartość programów wyborczych polskich partii politycznych – zastosowanie metody MRG do ilościowej analizy treści, w: Wybory 2007.

Partie i ich programy, red. I. Słodkowska, M. Dołbakowska, ISP PAN, Warszawa.

Grabowska M. (2004), Podział postkomunistyczny. Społeczne podstawy polityki w Polsce po 1989 roku, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.

Jan Paweł II (1991), Encyklika Centesimus Annus, http://www.nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/24, 23.11.2015.

Kocór M. (2007), Dynamika polskiej sceny politycznej. Analiza przepływów poparcia politycznego, niepublikowana praca doktorska, Instytut Socjologii, Uniwersytet Jagielloński, Kraków.

Kowalczyk K. (2014), Typologia polskich partii politycznych według kryterium programowego, „Środkowoeuropejskie Studia Polityczne”, vol. 1.

Markowski R. (2002), Propozycja Manifesto Research Group: metoda, wyniki, problem – komentarz, w: System partyjny i zachowania wyborcze. Dekada polskich doświadczeń, red. R. Markowski, ISP PAN, Warszawa.

Markowski R., Tucker J. A. (2010), Euroscepticism and the Emergence of Political Parties in Poland, „Party Politics”, vol. 16 (4).

Markowski R., Cześnik M. (2002), Polski system partyjny: dekada zmian instytucjonalnych i ich konsekwencje, w: System partyjny i zachowania wyborcze.

Dekada polskich doświadczeń, red. R. Markowski, ISP PAN, Warszawa.

Migalski M. (2006), Polskie ugrupowania parlamentarne na tle diady lewica–prawica, w: Polski system partyjny, red. M. Migalski, W. Wojtasik, M. Mazur, PWN, Warszawa.

Nalewajko W. (2007), Wybory prezydenckie 2005: ciągłość czy zmiana instytucji, w: Wybory prezydenckie 2005. Programy kandydatów, red. I. Słodkowska, M. Dołbakowska, ISP PAN, Warszawa.

Prawo i Sprawiedliwość (2011), Nowoczesna, solidarna, bezpieczna Polska. Program Prawa i Sprawiedliwości, Warszawa.

Rapley T. (2010), Analiza konwersacji, dyskursu i dokumentów, PWN, Warszawa.

Rokita J., Kawalec S. (red.) (2005), Państwo dla obywateli. Plan rządzenia 2005–2009, Instytut Państwa i Administracji, Warszawa.

Słodkowska I. (red.) (2002), Wybory 2001. Partie i ich programy, ISP PAN, Warszawa.

Słodkowska I., Dołbakowska M. (red.) (2006), Wybory 2005. Partie i ich programy, ISP PAN, Warszawa.

Słodkowska I., Dołbakowska M. (red.) (2007), Wybory prezydenckie 2005. Programy kandydatów, ISP PAN, Warszawa.

Słodkowska I., Dołbakowska M. (red.) (2011), Wybory 2007. Partie i ich programy, ISP PAN, Warszawa.

Słodkowska I., Dołbakowska M. (red.) (2012), Wybory prezydenckie 2010. Programy kandydatów, ISP PAN, Warszawa.

Słodkowska I., Dołbakowska M. (red.) (2013), Wybory 2011. Partie i ich programy, ISP PAN, Warszawa.

Tavits M., Letki N. (2009), When Left is Right: Party Ideology and Policy in Post-Communist Europe, „American Political Science Review”, vol. 103 (4).

Woźniak W. (2012), Nierówności społeczne w polskim dyskursie politycznym, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.

Woźniak W. (2013), Polarization and political agenda. Inequalities in manifestos of political parties in Poland, referat na konferencję „Social Policy and Economic Development, European Social Policy Analysis Network”, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, Poznań, 5–7 września.

Woźniak W. (2014), Post-accession migration as perceived in political discourse in Poland. Analysis of the party manifestos from a period of 2001–2011, referat na konferencję „In the frame? Public and Political Discourses of Migration”, Power, Discourse & Society Research Cluster, University of Limerick, Irlandia, 24–25 kwietnia.

Woźniak W. (2015), Euro 2012 i Kraków 2022. Polskie elity polityczne wobec Wielkich Imprez Sportowych, „Przegląd Socjologii Jakościowej”, vol. XI, nr 2.