Abstract
In 2011, the Polish legislature amended Broadcasting Law to match the laws of the European Union, introducing the definition of product placement, explained in the law as the placement of a product, conducted for a fee and admissible under legally stipulated circumstances, and the placement of a topic as an inadmissible form of promotional activities. In the author’s opinion, the legal provisions pertaining to product placement stipulated in the Broadcasting Law of 2011 are worthy of approval. They clarified a legal ambiguity in terms of the legal qualifications and restrictions on product placement on radio and TV. The said regulations do not pertain to the printed press, computer games and other non-periodical print publications, however.References
Adamus R., (2003), Problematyka lokowanie produktu (product placement), „Przegląd Prawa Handlowego”, nr 11, s. 27.
Barańska M. (2011), Reklama i jej ograniczenia, Standardy europejskie a prawo polskie, Warszawa, s. 18–25.
Barańska M. (2008), Spnsoring telewizyjny. Teoria i praktyka, Poznań, s. 34.
Choliński A. (2013), Product placement, planowanie, kreacja i pomiar skuteczności, Warszawa, s. 15–19, 51–63.
Dziedzic-Chojnacka D. (2010), Product placement jako nieuczciwa praktyka rynkowa, „Radca Prawny”, nr 2, s. 7.
Grzybczyk K. (2009), Problematyka lokowania produktu – zagadnienia ogólne, ZNUJ, s. 10, 14.
Grzybczyk K. (2012), Lokowanie produktu, zagadnienia prawne, Warszawa, s. 5.
Kozioł A. (2011), Seriale, czyli lokowanie produktu i idei. Zobacz, co masz myśleć, „Polityka” z dnia 10 grudnia.
Kumor K. (2001), Społeczna recepcja produkt placemnet, w: Społeczna recepcja public relations, pod red. K. Kubiak, Warszawa, s. 8, 11.
Kurzyk B. (2007), Zmiany w wykorzystywaniu pp w polskich filmach kinowych w latach 1995–2005, w: T. Domański, Marketing kultury – nowe wyzwania oraz nowe kierunki działania, Łódź, s. 129–144.
Masiota A., Masiota J. (2004), Zakaz reklamy a prawo do rzetelnej informacji (w świetle przepisów o adwokaturze), „Ruch Prawniczy Ekonomiczny i Socjologiczny”, nr 4, s. 55.
Namysłowska M. (2012), Reklama. Aspekty prawne, Warszawa, s. 10.
Nowińska E. (2001), Zwalczanie nieuczciwej reklamy, Kraków, s. 27.
Nowińska E. (1997), Zwalczanie nieuczciwej reklamy. Zagadnienia cywilnoprawne, Kraków, s. 27.
Oledzki J. (2006), Public relations w komunikacji społecznej, w: Public relations. Znaczenie społeczne i kierunki rozwoju, Warszawa, s. 44–45.
Popa P., Stępka P. Woźniak A., Murawiec-Najmiec E. (2007), Instrumenty promujące niezależność mediów publicznych na przykładzie wybranych państw europejskich, Analiza Biura KRRiTV, nr 5, s. 1–3, http://www.krrit.gov.pl/Data/Files/_public/pliki/publikacje/analiza2006_05.pdf, 15.10.2013.
Sobczak J. (2001), Radiofonia i telewizja, Komentarz, Kraków, s. 96.
Stecki L. (2000), Sponsoring, Toruń, s. 166–192, 271–274, 279, 281.
Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe, Dz. U. 1984, Nr 5, poz. 24 z późn. zm.
Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, Dz. U. 2011, Nr 43, poz. 226 tekst jednolity z późn. zm.
Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r., o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, Dz. U. 1993, Nr 47, poz. 211 z późn. zm.
Dyrektywa UE i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych), Dz. U. UE L. 95/1 z 15.04.2010 r.
Rozporządzenie KRRiT z dnia 30 czerwca 2011 r., w sprawie szczegółowych warunków lokowania produktu, Dz. U. 2011, Nr 161, poz. 977.
License
Articles published in "Central European Political Studies" are distributed under the Creative Commons Attribution 4.0. License (CC BY 4.0). They may be copied, redistributed and shared only if appropriate credit is given.