Centrum federalne wobec problemu aktywności międzynarodowej regionów w kontekście ewolucji stosunków federacyjnych w Rosji
PDF

Słowa kluczowe

centrum–regiony
Rosja
centralizacja
system polityczny Rosji

Jak cytować

Słowikowski, M. (2019). Centrum federalne wobec problemu aktywności międzynarodowej regionów w kontekście ewolucji stosunków federacyjnych w Rosji. Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, (3), 135–161. https://doi.org/10.14746/ssp.2016.3.6

Abstrakt

Celem artykułu jest analiza federalno-regionalnego modelu stosunków w odniesieniu do międzynarodowej aktywności poszczególnych regionów. Uporczywy trend centralizacji modelu federalno-regionalnego, zapoczątkowany za prezydentury Władimira Putina, spowodował powstanie nietypowej koncepcji centralnej koordynacji międzynarodowymi działaniami regionów. Pomimo dominacji Federacji Rosyjskiej nad regionami, nie jest to koncepcja utrwalona, ponieważ Kreml nie dysponuje wystarczającymi zasobami, głównie personalnymi, aby w pełni kontrolować sytuację polityczną w regionach. Wyłaniająca się koncepcja centralizmu wydaje się nie tylko szkodzić interesom poszczególnych regionów, ale podważać także siłę putinowskiego reżimu autorytarnego w dalszej perspektywie.
https://doi.org/10.14746/ssp.2016.3.6
PDF

Bibliografia

Alexandrov O. (2001), The City of Moscow in Russia’s Foreign and Security Policy. Role, Aims and Motivations, Working Paper No. 7, Center for Security Studies (CSS), ETH Zurich.

Ambrosio T. (2009), Authoritarian Backlash: Russian Resistance to Democratization in the Former Soviet Union, Ashgate, Abingdon, Oxon.

Whitmore B. (2016), What Do Tatarstan And Belarus Have In Common?, „Radio Free Europe/Radio Liberty”, 14.01.2016, http://www.rferl.org/content/whatdo-tatarstan-and-belarus-have-in-common/27487602.html, 12.03.2016.

Chirikova A., Lapina N. (2001), Regional Elite. A Quiet Revolution on a Russian Scale, Working Paper No. 4, Center for Security Studies (CSS), ETH Zurich.

Europejska konwencja ramowa o współpracy transgranicznej między wspólnotami i władzami terytorialnymi, sporządzona w Madrycie dnia 21 maja 1980 r., http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19930610287, 12.03.2016.

Every Village With Its Own Foreign Ministry? (1999), „RFE/RL Russia Report”, 31.03.1999, http://www.rferl.org/content/article/1344562.html, 12.03.2016.

Sharafutdinova G. (2005), Opportunities and Limits of Self-Creation and Identity Politics: Tatarstan’s Paradiplomatic Project, w: Emerging Meso-Areas in the Former Socialist Countries, Histories Revived or Improvised? (Slavic Eurasian Studies, no. 7), red. K. Matsuzato, Hokkaido.

Makarov I., Barabanov O., Bordachev T., Kanaev E., Larin V., Ryzhkov V. (2014), Toward the Great Ocean – 2, or Russia’s Breakthrough to Asia, Valdai Discussion Club Report Moscow, http://vid-1.rian.ru/ig/valdai/Twd_Great_Ocean_2_Eng.pdf, 12.03.2016.

Joenniemi P., Sergunin A. (2014), Paradiplomacy as a Capacity-Building Strategy, The Case of Russia’s Northwestern Subnational Actors, „Problems of Post- Communism”, vol. 61, no. 6.

Kurilla I. I. (2006), Russian Regions and International Systems A Trajectory of Post-Soviet Interaction, „PONARS Policy Memo”, no. 422, http://csis.org/files/media/csis/pubs/pm_0422.pdf, 12.03.2016.

Kuznetsov A. (2015), Theory and Pratice of Paradiplomacy. Subnational governments in international affairs, Routledge.

Kuznetsov A. (2009), Paradiplomacy as the Domestic Source of Russian Foreign Policy An Analysis on the basis of theoretical framework Paper Prepared for the 50th Annual International Studies Association Meeting New York, February 15–18, 2009, http://citation.allacademic.com/meta/p_mla_apa_research_citation/3/1/1/7/5/pages311753/p311753-1.php, 7.03.2016.

Leichtova M. (2014), Misunderstanding Russia Russian Foreign Policy and the West, Ashgate Publishing.

Lo B. (2002), Russian Foreign Policy in the Post-Soviet Era. Reality, Illusion and Mythmaking, Macmillan, Palgrave.

Makarychev A. (2000), Islands of Globalization. Regional Russia and the Outside World, Working Paper No. 2, Center for Security Studies (CSS), ETH Zurich.

Makarychev A. (1999), Russian Regions as International Actors, „Demokratizatsiya”, vol. 7, no. 4.

Perović J. (2000), Internationalization of Russian Regions and the Consequences for Russian Foreign and Security Policy, Working Paper no. 1, Center for Security Studies (CSS), ETH Zurich.

Raś M. (2013), Regiony Federacji Rosyjskiej w stosunkach międzynarodowych, w: Poziomy analizy stosunków międzynarodowych, t. I, red. E. Haliżak, M. Pietraś, Warszawa.

Reisinger W., Yoo H. (2012), Russian Regional Foreign Policy Looking East And West, Prepared for presentation at the 53rd Annual Convention of the International Studies Association San Diego, CA, April 1–4, 2012, http://ir.uiowa.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1101&context=polisci_pubs, 7.03.2016.

Rychlik J. (2014), Wybrane zagadnienia działalności międzynarodowej podmiotów Federacji Rosyjskiej, „Przegląd Prawa Konstytucyjnego”, nr 2 (18).

Golunov S. (2015), Torn Between Patriotism and Economic Necessities: Russia’s EU Borderlands after the Food Embargo, „PONARS Eurasia Policy Memos”, no. 360, http://www.ponarseurasia.org/memo/torn-between-patriotism-andeconomic-necessities, 12.03.2016.

Абдразакова Э., Курилла И. (2011), Внешняя политика и международные связи регионов, w: Россия „двухтысячных”: стереоскопический взгляд, red. Г. Хейл, И Курилла, Москва.

Бусыгина И., Лебедева Е. (2008), Субъекты федерации в международном со-трудничестве, „Аналитические Записки, Научно-координационного совета по международным исследованиям”, МГИМО (У) МИД России, Выпуск 3(32).

Неяскин Г. (2015), Шесть карт, которые объясняют Россию, 30.10.2015, https://slon.ru/posts/58717, 12.03.2016.

Доклад Совета Федерации Федерального Собрания Российской Федерации 2009 Года. О состоянии законодательства в Российской Федерации. Мониторинг правового обеспечения основных направлений внутренней и внешней политики (2010), Москва, http://council.gov.ru/media/files/41d44f244098908a7989.pdf, 7.03.2016.

Захаров А. (2008), Унитарная федерация. Пять этюдов о российском федера-лизме, Москва.

Зыков А. А. (2016), Интеграционные перспективы и возможности стратегиче-ского развития Дальнего Востока России, http://www.idmrr.ru/downloads/konkurs/Zikov.doc, 25.02.2016.

Информация о ходе реализации Программы сотрудничества между регионами Дальнего Востока и Восточной Сибири РФ и Северо-Востока КНР (2009–2018 годы) в 2014 году, Ассоциация экономического взаимодействия субъектов Российской Федерации „Дальний Восток и Забайкалье” (2014), http://assoc.khv.gov.ru/regions/foreign-economic-activities/russian-chinese-cooperation-program-monitoring/788, 7.03.2016.

Концепция работы МИД России по координации международных и внешнеэ кономических связей субъектов Российской Федерации. Утверждена на заседании Коллегии МИД России 13 июня 2001 года, http://archive.mid.ru//bdomp/sbor.nsf/fe3845c0f6d9b35443256c8a004e8835/6e5367d4d98d2f7a43256c8a0047bc48!OpenDocument, 7.03.2016.

Коростиков M. (2016), Уроки китайского. Почему за прошедший год России не вполне удался „поворот на Восток”, „Коммерсантъ Власть”, 8.02.2016.

Макарычев А. С. (2001), Российские регионы и глобализация, Нижний Новгород, 10.03.2016, http://www.policy.hu/makarychev/rus21.htm, 12.03.2016.

Международные и внешнеэкономические связи субъектов Российской Фе-дерации, http://archive.mid.ru//bdomp/sitemap.nsf/kartaflat/03.02.02.07, 12.03.2016.

Намчак С. А. (2012), Регионы Российской Федерации как субъект международ ных отношений, „Новые исследования Тувы”, № 1.

Никольская П., Романычева А. (2015), Судьба агента. С начала 2015 года в Рос-сии признали иностранными агентами десятки некоммерческих органи-заций, „Коммерсантъ Власть”, 18.05.2015.

Об участии Министра иностранных дел России С. В. Лаврова в презентации Новосибирской области (2015), http://www.mid.ru/foreign_policy/news/-/asset_publisher/cKNonkJE02Bw/content/id/1937988, 12.03.2016.

Положение о территориальном органе – Представительстве Министерства иностранных дел Российской Федерации на территории Российской Федерации (2011), Приложение №1 к Приказу МИД Россииот, 22 ноября 2011 г., № 21341, http://www.mid.ru/activity/shots/service/law_on_service/-/asset_publisher/s6NLVAIqZ3pG/content/id/158530, 12.03.2016.

Программа сотрудничества между регионами Дальнего Востока и Восточной Сибири Российской Федерации и Северо-Востока Китайской Народ-ной Республики (2009–2018 годы) (2008), http://www.kp.ru/f/13/attached_file/91/92/559291.doc, 12.03.2016.

Российско-китайский диалог: модель 2015 (2015), № 18, Российский совет по международным делам, Институт Дальнего Востока РАН, Институт международных исследований Фуданьского университета, Москва, http://russiancouncil.ru/common/upload/RIAC_Russia_China_Report.pdf, 12.03.2016.

Стародубровская И., Глазычев В. (2011), Федерализм истинный и мнимый, Ста-тья является фрагментом доклада „Стратегия-2020: Новая модель роста – новая социальная политика”, подготовленного группой россий-ских экспертов, „Московские новости”, 14.09.2011.

Туровский Р. (2011), Субнациональные регионы в глобальной политике (на при-мере России), „Полис. Политические исследования”, № 2.