Dedykowany storytelling – psychologiczne przesłanki perswazyjnej efektywności narracyjnego marketingu politycznego
PDF

Słowa kluczowe

storytelling
marketing narracyjny
marketing polityczny
perswazja

Jak cytować

Bachryj-Krzywaźnia, M. (2019). Dedykowany storytelling – psychologiczne przesłanki perswazyjnej efektywności narracyjnego marketingu politycznego. Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, (1), 193–210. https://doi.org/10.14746/ssp.2019.1.10

Abstrakt

Teoretycy i praktycy storytellingu koncentrują się zazwyczaj na for­malnych właściwościach przekazu, upatrując klucza do jego perswazyjnej skuteczno­ści w realizacji strukturalnych cech opowiadania. Niniejszy artykuł kładzie natomiast nacisk na poznawczy aspekt relacji komunikat-odbiorca, upatrując w nim ważnego czynnika determinującego siłę perswazyjnego oddziaływania storytellingu. W pierw­szej części tekst analizuje psychologiczne przesłanki skuteczności perswazyjnej nar­racyjnego komunikatu. Część kolejna stanowi teoretyczną propozycję w jaki sposób zwiększyć skuteczność jego oddziaływania, uwzględniając budowę, właściwości i funkcje schematów poznawczych oraz w oparciu o model poznawczych reakcji na perswazję.

https://doi.org/10.14746/ssp.2019.1.10
PDF

Bibliografia

Augustynowicz C. (2016), Uwagi o storytellingu jako strategicznej koncepcji brandingu i operacyjnego narzędzia komunikacji, „Zbliżenia Cywilizacyjne”, vol. 12, nr 1.

Bachryj-Krzywaźnia M. (2016), „Był sobie gender...". Kategoria gender w dyskursie „Gościa Niedzielnego" - analiza pola semantycznego i analiza aktantowa, „Politeja”, vol. 43, nr 4.

Bachryj-Krzywaźnia M. (2017), W stronę despotii czy normalności? Medialne narracje wokół sporu o Trybunał Konstytucyjny, w: Pomiędzy mythos i logos społecznej zmiany, red. J. Golinowski, S. Sadowski, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz.

Barthes R. (1977), Image, Music, Text, Fontana Press, London.

Bauer J. (2008), Empatia: co potrafią neurony lustrzane, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Bobryk J. (1997), Teoretyczny punkt wyjścia: czynności spostrzegania i interpretowania, wytwory tych czynności, decyzje psychiczne je determinujące, w: Percepcja i interpretacja społecznej i politycznej sytuacji w Polsce, red. I. Kurcz, J. Bobryk, Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN, Warszawa.

Bruner J. (1986), Actual Minds, Possible Worlds, Harvard University Press, Cambridge-London.

Bruner J. (1990), The Acts ofMeaning, Harvard University Press, Cambridge-London.

Bruner J. (2004), Life as Narrative, „Social Research”, vol. 71, nr 3.

Burzyńska A. (2004), Kariera narracji. O zwrocie narratywistycznym w humanistyce, „Teksty Drugie”, nr 1/2.

Burzyńska A. (2008), Idea narracyjności w humanistyce, w: Narracja. Teoria i praktyka, red. B. Janusz, K. Gdowska, B. de Barbaro, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Carr D. (1991), Time, Narrative andHistory, Indiana University Press, Bloomington-Indianapolis.

Cwalina W., Falkowski A. (2005), Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

Denning S. (2005), Leader’s Guide to Storytelling, John Wiley & Sons, Inc., San Francisco.

Denning S. (2007), The Secret Language of Leadership, John Wiley & Sons, Inc., San Francisco.

Dobek-Ostrowska B. (2002), Podstawy komunikowania społecznego, Wydawnictwo Astrum, Wrocław.

Dobek-Ostrowska B., Wiszniowski R. (2002), Teoria komunikowania publicznego i politycznego. Wprowadzenie, Wydawnictwo Astrum, Wrocław.

Drogosz M., Trzebiński J., Zięba M. (2005), Styl autonarracji i poziom nadziei podstawowej a postawy społeczne Polaków, w: Demokracja w Polsce. Doświadczanie zmian, red. U. Jakubowska, K. Skarżyńska, Academica Wydawnictwo SWPS, Warszawa.

Elliot J. (2005), Using Narrative in Social Research: Qualitative and Quantitative Approaches, Sage Publications, London-Thousand Oaks-New Delhi.

Fisher W. R. (1987), Human Communication as Narration: Toward a Philosophy of Reason, Value, and Action, University of South Carolina Press, Columbia.

Fog K., Christian B., Yakaboylu B. (2005), Storytelling. Branding in Practice, Springer, Copenhagen.

Gergen J. J., Gergen M. M. (1986), Narrative Form and Construction of Psychological Science, w: Narrative Psychology: The Storied Nature of Human Conduct, red. T. R. Sarbin, Preager, Westport-London.

Gilbert D. T, Fiske S. T, Lindzey G. (2009), The Handbook of Social Psychology, vol. 1, McGraw-Hill Companies, Inc., Boston.

Green M. C. (2004), Transportation into Narrative Worlds: The Role of Prior Knowledge and Perceived Realism, „Discourse Processes”, vol. 38, nr 2.

Green M. C., Brock T. (2000), The Role of Transportation in the Persuasiveness of Public Narratives, „Journal of Personality & Social Psychology”, vol. 79, nr 5.

Greenwald A. (1968), Cognitive Learning, Cognitive Response to Persuasion and Attitude Change, w: Psychological Foundations of Attitudes, red. A. Greenwald, T. Brock, T. Ostrom, Academic Press, New York.

Hajdas M. (2011), Storytelling - nowa koncepcja budowania wizerunku marki w epoce kreatywnej, „Współczesne Zarządzanie”, nr 1.

Kohler Riessman C. (1993), Narrative Analysis, Sage Publications, Newbury Park- London-New Delhi.

Kozielecki J. (2000), Koncepcje psychologiczne człowieka, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa.

Kruglanski A. W., Webster D. M. (1996), Motivated closing of the mind: Seizing and Freezing, „Psychological Review”, vol. 103, nr 2.

Kurcz I. (2000), Psychologia języka i komunikacji, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa.

Labov W., Waletzky J. (1967), Narrative analysis: oral versions of personal experience, w: Essays on the verbal and visual arts, red. J. Helm, University of Washington Press, Seattle.

Liu Y, et al. (2017), Measuring speaker-listener neural coupling with functional near infrared spectroscopy, https://www.nature.com/articles/srep43293.pdf, 23.05.2018.

Loba M. (2013), Wokół narracyjnego zwrotu. Szkice krytyczne, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.

Lock A., Harris P. (1996), Political marketing - vive la difference!, „European Journal of Marketing”, vol. 30, nr 10/11.

Maarek P. J. (2011), Campaign Communication and Political Marketing, Willey- Blakwell, Malden.

Maccozzo P. J., Green M. C., Brock T. C. (2007), The Effects of a Prior Story-Bank on the Processing of a Related Narrative, „Media Psychology”, vol. 10, nr 1.

Maxwell R., Dickman R. (2010), Elementy perswazji. Historie wnikające w umysł. Sprzedawanie i motywowanie przez opowiadanie, MT Biznes, Warszawa.

Mazur M. (2004), Marketing polityczny. Studium porównawcze, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Mistewicz E. (2011), Marketing narracyjny. Jak budować historie, które sprzedają, Helion, Gliwice.

Nęcka E., Orzechowski J., Szymura B. (2008), Psychologia poznawcza, Academica Wydawnictwo SWPS, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Nowak E. (2012), Marketing plityczny jako dyscyplina naukowa, „Studia Politologiczne”, vol. 24.

Poletta F. (2008), Storytelling in politics, „Contexts”, vol. 7, nr 4.

Polkinghorne D. E. (1988), Narrative Knowing and the Human Sciences, State University of New York Press, Albany.

Rizzolatti G., Craighero L. (2004), The Mirror-Neuron System, „Annual Review of Neuroscience”, vol. 27, nr 1, s. 169-192.

Rosner K. (2006), Narracja, tożsamość, czas, Universitas, Kraków.

Simmons A. (2007), Whoever Tells the Best Story Wins, AMACOM, New York.

Stawnicka J. (2014), Strategia marketingu narracyjnego w Policji. Nowoczesny wymiar kreowania wizerunku, Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Biznesu w Dąbrowie Górniczej, Dąbrowa Górnicza.

Stemplewska-Żakowicz K. (1997), Wpływ kulturowych wzorców narracyjnych na poznawczą reprezentację rzeczywistości społecznej i osobistych doświadczeń społecznych, w: Percepcja i interpretacja społecznej i politycznej sytuacji w Polsce, red. I. Kurcz, J. Bobryk, Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN, Warszawa.

Stemplewska-Żakowicz K., Zalewski B. (2010), Czym jest dobra narracja? Struktura narracji z perspektywy badaczy i klinicystów, w: Badania narracyjne w psychologii, red. M. Straś-Romanowska, B. Bartosz, M. Żurko, Wydawnictwo Eneteia, Warszawa.

Stephens G. J., Silbert L. J., Hasson U. (2010), Speaker-listener neural coupling underlies successful communication, „Proceedeings of the National Academy of Science of the United States”, vol. 107, nr 32.

Stopczyńska K. (2016), Wykorzystanie storytelling w kreowaniu wizerunku marki w social media, „Handel Wewnętrzny” vol. 62, nr 3.

Szromnik A. (1996), Marketing komunalny. Rynkowa koncepcja zarządzania gminą, „Samorząd Terytorialny”, vol. 63, nr 3.

Swiątecka A. (2013), Digital storytelling. Podręcznik dla edukatorów, Fundacja Ad Hoc, Warszawa.

Tkaczyk P. (2017), Narratologia, Wydawnictwo PWN, Warszawa.

Trzebiński J. (1983), Reprezentacje skryptopodobne jako formy „ukrytych teorii osobowości", w: Poznawcze regulatory funkcjonowania społecznego, red. J. Jarymowicz, Z. Smoleńska, Ossolineum, Wydawnictwo PAN, Wrocław-War- szawa-Kraków-Gdańsk-Lódź.

Trzebiński J. (1985), Rola schematów poznawczych w zachowaniach społecznych, w: Psychologia spostrzegania społecznego, red. M. Lewicka, J. Trzebiński, Książka i Wiedza, Warszawa.

Trzebiński J. (1992), Narracyjne formy wiedzy potocznej, Wydawnictwo Nakom, Poznań.

Trzebiński J. (2004), Narracyjne doświadczenie i narracyjna refleksja, w: Samoświadomość i jakość życia. Perspektywa psychospołeczna, red. L. Pytka, T. Rudowski, Wydawnictwo Psychologii i Kultury ENETEIA, Warszawa.

Trzebiński J. (2004), Wpływa dynamiki epizodów i klarowności wątku na siłę oddziaływania historii, w: Narracyjność języka i kultury, red. D. Filar, D. Piekarczyk, Wydawnictwo UMCS, Lublin.

Trzebiński J. (2008), Problematyka narracji we współczesnej psychologii, w: Narracja. Teoria i praktyka, red. B. Janusz, K. Gdowska, B. de Barbaro, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Trzebiński J. (2002), Narracyjne konstruowanie rzeczywistości, w: Narracja jako sposób rozumienia świata, red. J. Trzebiński, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

Trzebiński J., Drogosz M. (2005), Historie, które kształtują nasze życie: O konsekwencjach proaktywnych i defensywnych autonarracji, w: Jak Polacy wygrywają, jak Polacy przegrywają?, red. M. Drogosz, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

Ulicka G. (1996), Wpływ marketingu politycznego na zmiany w życiu publicznym państw demokratycznych, „Studia Politologiczne”, vol. 1.

Vazques Sande P (2017), Personalization of politics, storytelling and conveyed values, „Communication and Society”, vol. 30, nr 3.

Visconti L. M. (2016), A conversational approach to consumer vulnerability: per- formativity, representations, and storytelling, „Journal of Marketing Management”, vol. 32, nr 3-4.

Wasilewski J., Olczyk T. (2017), Storytelling jako narzędzie marketingu politycznego– model, „Studia Politologiczne”, vol. 45.

Webster D. M., Kruglanski A. W. (1994), Individual differences in need for cognitive closure, „Journal of Personality and Social Psychology”, vol. 67, nr 6.

Wiszniowski R. (2000), Marketing wyborczy, Wydawnictwo PWN, Warszawa.

Wiszniowski R. (2002), Wprowadzenie do teorii marketing politycznego, w: Marketing polityczny w teorii i praktyce, red. A. W. Jabłoński, L. Sobkowiak, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.

Wojciszke B. (1986), Teoria schematów społecznych. Struktura i funkcjonowanie jednostkowej wiedzy o otoczeniu społecznym, Ossolineum, Wydawnictwo PAN, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk.

Wojciszke B., Doliński D. (2008), Psychologia społeczna, w: Psychologia. Podręcznik akademicki, t. 2, red. D. Doliński, J. Strelau, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.

Zimbardo P. G., Leippe M. R (2013), The Psychology of Attitude Change and Social Influence, McGrew Hill, Boston.

Zubiel-Kasprowicz M. (2016), Storytelling as modern architecture of narration in marketing communication, „Torun Business Review”, vol. 15, nr 1.