ЮРІЙ ВИННИЧУК ЯК УПОРЯДНИК УКРАЇНСЬКОЇ ЛІТЕРАТУРНОЇ СПАДЩИНИ
Main Article Content
Abstrakt
W artykule dokonana została analiza działalności Jurija Wynnyczuka jako autora wyboru tekstów. Podjęto próbę defi nicji antologii jako gatunku literackiego, zwięźle przedstawiono poszczególne antologie i zbiory tekstów pisarza oraz określono jego wkład w rozwój współczesnej literatury ukraińskiej.
Downloads
Download data is not yet available.
Article Details
Jak cytować
Lis-Markiewicz, P. (2018). ЮРІЙ ВИННИЧУК ЯК УПОРЯДНИК УКРАЇНСЬКОЇ ЛІТЕРАТУРНОЇ СПАДЩИНИ. Studia Ukrainica Posnaniensia, 6, 225-234. https://doi.org/10.14746/sup.2018.6.27
Numer
Dział
Literaturoznawstwo
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Bibliografia
- Антологія сучасної української поезії. Десять українських поетів.
- Антологія сучасної української прози. Десять українських прозаїків, Київ 1995.
- Антологія українського жаху, упоряд. В. Пахаренко, Київ 2000.
- Ю. Винничук, Галицька кухня, Львів 2014.
- Ю. Винничук, Гопля і Піпля, Львів 2008.
- Вечеря на дванадцять персон: Житомирська прозова школа, упоряд., передм., літ. ред. В. Даниленка, Київ 1997.
- Винничук: «У нас має бути гонор», [в:] Електронний ресурс: http:// litakcent.com/2011/04/01/jurij-vynnychuk-u-nas-maje-buty-honor/
- Вісімдесятники: Антологія нової української поезії, упоряд. І. Римарук, передм. М. Рябчук, Едмонтон 1990.
- Ю. Винничук, Кнайпи Львова – пораз другий, [в:] „Поступ”, 2001, 22–23 вересня.
- Ю. Винничук, Книга Бестій, Львів 2003.
- Ю. Винничук, Легенди Львова. Книга перша, Львів 2010.
- Ю. Винничук, Легенди Львова. Книга друга, Львів 2009.
- Ю. Винничук, Львівська антологія, Харків 2013, Т. 1., с 667, Т. 2.
- Ю. Винничук, Потойбічне, Львів 2005.
- Ю. Винничук, Розіп’ята Муза. Антологія українських поетів, які загинули насильницькою смертю, Львів 2011.
- Ю. Винничук,Слово про розіп’яту музу, [в:] Ю. Винничук, Розіп’ята Муза. Антологія українських поетів, які загинули насильницькою смертю, Львів 2011, Т. 1.
- Юрій Винничук, Сороміцькі оповідки, Львів 2008, Кримінальні загадки: Клуб комісара Бонца, Львів 2002.
- Ю. Винничук: «Українській політиці бракує українського Піночета, а літературі – української Джоан Ролінґ», [в:] „Телекритика” 2003, 13 листопада.
- Ю. Винничук, Чорт зна що, Львів 2004.
- О. Галета, Антологія як репрезентативний жанр нової української літератури, [в:] „Питання літературознавства” 2013, № 88.
- Я. Голобородько, Нова українська альтернатива: епатажна естетика Винничука [в:] „Українська мова та література” 2006, Ч. 9, с. 11–14.
- Ярина Джурик, Смерть виповзає з підвалів, Львів 2003.
- Жінка як текст: Емма Андієвська, Соломія Павличко, Оксана Забужко: фрагменти творчості і контексти, упор. Л. Таран, Київ 2002.
- З порога сметрі: Письменники України — жертви сталінських репресій ,[в:] „Рад. Письменник” 1991, № І, c. 489.
- В. Карвацький, Юрій Винничук як дзеркало “модерного галичанства”, [в:] „Кур’єр Кривбасу”, 2003, № 165, c. 200–204.
- Квіти в темній кімнаті: Сучасна українська новела, упор., примітки, передм. В. Даниленка, Київ 1997.
- Іван Керницький, Герой передмістя, Львів 2003.
- І. Ковбаса, Містифікатор Винничук, [в:] Електронний ресурс: http:// litakcent.com/2009/04/25/ іryna-kovbasa-mistyficator-vynnychuk/
- Б. Лук’янів, “Чемоданні” твори Юрія Винничука, [в:] „Березіль” 2003, № 9–10, c. 180–182.
- Л. Медведєва, Історіографія нонконформізму в українському образотворчому мистецтві 60-х рр. ХХ ст.,[в:] Мистецтвознавчі записки: зб. наук. праць., Київ 2002, с. 2.
- Незнайома. Антологія «жіночої» прози та есеїстики др. половини ХХ – поч. ХХ ст., автор. проект, упор., вст. слово В. Габора, Львів 2005.
- Огненний змій: Антологія української фантастичної прози, упоряд. Ю. П. Винничук, Київ 1989.
- Мечислав Опалек, На щербатім львівськім бруці, Львів 2002.
- Опудало: українська прозова сатира, гумор, іронія 80-90-х років ХХ ст., упоряд., передм., літ. ред. В. Даниленка, Київ 1997.
- В. Павлів, Гробокопач української літератури (до 40-річчя з дня народження Ю. Винничука), [в:] „Post–Поступ” 1992, ч. 9.
- Плерома: Мала українська енциклопедія актуальної літератури, Ів.-Франківськ 1998, 287 с.
- Приватна колекція: Вибрана українська проза та есеїстка кінця ХХ ст., упор., вступн. слово та прим. В. Габора, Львів 2002.
- М. Рябченко, Концепт маски в творчості Юрія Винничука, Київ 2013.
- Ж. Степанець, Юрій Винничук [в:] „Українська мова та література” 2008, № 13–16.
- В. Супруненко, Народини. Витоки нації: символи, вірування, звичаї та побут українців, Запоріжжя 1993.
- Г. Тарасюк, Юрій Винничук: „Література – це спосіб мого життя”, [в:] „Літературна Україна” 2005, 26 трав, c. 1–6.
- Р. Харчук, Юрій Винничук – батько чорного гумору в українській літературі, [в:] Її ж, Сучасна українська проза: Постмодерний період, Київ 2008, с. 122–125.