Słowa kluczowe
poeta
przekłady
hagiografia
Jak cytować
Abstrakt
W artykule zostały przeanalizowane receptywne strategie polskich badaczy w interpretacji poetyckiej spuścizny W. Stusa oraz jej wprowadzenia do polskiej przestrzeni kulturowej. Określono także wspólne / odmienne modele dominujące w odbiorze twórczości poety w rodzimej kulturze narodowej i poza granicami Ukrainy.Bibliografia
Бердиховська Б., Україна: люди і книжки, пер. з пол. Т. Довжок, Київ 2009.
Бойченко О., De Profundis. Передмова до „Іншого світу” Ґ. Герлінґа-Ґрудзінського, [в:] Електронний ресурс: http://polit.ua/analitika/2011/10/13/deprofundis.html (13.03.2018).
Вернер А., Вина невинних і невинність винних, пер. з пол. І. Пізнюк, [в:] 12 польських есеїв, Київ 2001, с. 187.
Гнатюк О., Між літературою і політикою. Есеї та інтермедії, Київ 2012.
Дзюба І., Різьбяр власного духу, [в:] В. Стус, Під тягарем хреста, Львів 1991.
Павлишин М., Стус як текст, Мельбурн 1992.
Павлишин М., Kwadratura koła. Prolegomena do oceny twórczości Wasyla Stusa, [w:] Poezja Wasyla Stusa, Kraków 1996, s. 81–93.
Погром в Україні. 1972–1979, Мюнхен 1980.
Рябчук М., „Небіж Рільке” і „Син Тараса” (Василь Стус), [в:] Електронний ресурс: http://litopys.org.ua/heroes/hero08.htm (22.03.2018).
Сосновська Д., Кінець пафосу. Кінець вартостей (на матеріалі новітньої української літератури), пер. з пол. А. Єрема, [в:] „Сучасність”, 1995, № 6, с. 145.
Чаплінський П., Політика літератури або висолоплений язик, пер. з пол. Д. Матіяш, [в:] „Київська Русь”, кн. 7–8, 2009, с. 255.
Bakuła B., Poezja ukraińskich „nieobecnych”, [w:] „Kultura”, 1992, nr 6, s. 116.
Bakuła B., Poezja jako przetrwanie. Wasyl Stus — w piątą rocznicę śmierci, [w:] „Kultura”, 1990, nr 11, s. 112.
Bakuła B., Skrzydło Dedala, Szkice, rozmowy o poezji i kulturze ukraińskiej lat 50.–90. XX wieku, Poznań 1999.
Berdychowska B., Wasyl Stus-poeta w totalitarnym świecie, [w:] Źródło elektroniczne: http://rrsp14.republika.pl/bogumila-berdychowska-wasyl-stus-poeta-w.shtml (22.03.2018).
Hnatiuk O., Dedal i Ikar, [w:] „Kultura”, 2000, nr 3, s. 156.
Hnatiuk O., Wstęp, [w:] Rybo-Wino-Kur. Antologia poezji ukraińskiej ostatnich 20 lat, Warszawa 1994, s. 14.
Korniejenko A., Kuszenie przez dobro, [w:] „Arkusz”, 1995, nr 12, s. 8–9.
Korniejenko A., Nieprzekładalność poezji i przekład jednego wiersza Wasyla Stusa, [w:] „Slavia Orientalis”, 1993, nr 4, tom XLII.
Korniejenko A., O Wasylu Stusie, [w:] „NaGłos”, 1993, nr 11.
Korniejenko A., Ukraiński modernizm, Kraków 1998.
Korniejenko A., Wstęp do przekładów, [w:] „Dekada Literacka”, 1992, nr 37.
Kornijenko A., Wstęp, [w:] Poezja Wasyla Stusa, Kraków 1996, s. 8.
Madoń-Mitzner K., Wasyl Stus, [w:] „Podkowiański Magazyn Kulturalny”, 2000, nr 2/3, s. 34.
Mehlhorn L., Odrzucając kłamstwo. Z historii oporu i opozycji antytotalitarnej w XX wieku. Książka towarzysząca wystawie, Krzyżowa 2012.
Mokry W., Wasyla Stusa droga do niepodległej Ukrainy, [w:] „Krakowskie Zeszyty Ukrainoznawcze”, „Краківські Українознавчі Зошити”, tom I–II, 1992/1993, s. 238.
Odojewski W., Wasyl Stus — polityczny mord, [w:] „Archipelag”, 1985, nr 2.
Rubczak B., Zwycięstwo nad otchłanią. O poezji Wasyla Stusa, [w:] Poezja Wasyla Stusa, Kraków 1996, s. 106.
Stus W., Wesełyj cwyntar, Warszawa 1990.
Wasyl Stus — wzorem człowieka wolnego, [w:] Źródło elektroniczne: http://slowopolskie.org/wasyl-stus-wzorem-czowieka-wolnego (22.03.2018).
References
Berdykhovska B., Ukraina: liudy i knyzhky [Ukraine: People and Books], per. z pol. T. Dovzhok, Kyiv 2009.
Boichenko O., De Profundis. Peredmova do „Inshoho svitu” G. Herlinga-Grudzinskoho [Preface to “Different World” of G. Herling-Grudzinskyi], [v:] Elektronnyi resurs: http://polit.ua/analitika/2011/10/13/deprofundis.html (13.03.2018).
Verner A., Vyna nevynnykh i nevynnist vynnykh [Guilt of Innocent and Innocence of Guilty], per. z pol. I. Pizniuk, [v:] 12 polskykh eseiv, Kyiv 2001, s. 187.
Hnatiuk O., Mizh literaturoiu i politykoiu. Esei ta intermedii [Between Literature and Politics. Essay and Intermedia], Kyiv 2012.
Dziuba I., Rizbiar vlasnoho dukhu [Carver of one’s own Spirit], [v:] V. Stus, Pid tiaharem khresta, Lviv 1991.
Pavlyshyn M., Stus yak tekst [Stus as Text], Melborn 1992.
Pavlyshyn M., Kwadratura koła. Prolegomena do oceny twórczości Wasyla Stusa, [w:] Poezja Wasyla Stusa, Kraków 1996, s. 81–93.
Pohrom v Ukraini. 1972–1979 [Massacre in Ukraine. 1972–1979], Miunkhen 1980.
Riabchuk M., „Nebizh Rilke” i „Syn Tarasa” (Vasyl Stus) [“Rilke’s Nephew” and Son of Taras” (Vasyl Stus)], [v:] Elektronnyi resurs: http://litopys.org.ua/heroes/hero08.htm (22.03.2018).
Sosnovska D., Kinets pafosu. Kinets vartostei (na materiali novitnoi ukrainskoi literatury) [End of Pathos. End of Values (on the Material of Modern Ukrainian Literature], per. z pol. A. Yerema, [v:] „Suchasnist”, 1995, № 6, s. 145.
Chaplinskyi P., Polityka literatury abo vysoloplenyi yazyk [Literature Policy or one’s Tongue put out], per. z pol. D. Matiiash, [v:] „Kyivska Rus”, kn. 7–8, 2009, s. 255.
Bakuła B., Poezja ukraińskich „nieobecnych”, [w:] „Kultura”, 1992, nr 6, s. 116.
Bakuła B., Poezja jako przetrwanie. Wasyl Stus — w piątą rocznicę śmierci, [w:] „Kultura”, 1990, nr 11, s. 112.
Bakuła B., Skrzydło Dedala, Szkice, rozmowy o poezji i kulturze ukraińskiej lat 50.–90. XX wieku, Poznań 1999.
Berdychowska B., Wasyl Stus – poeta w totalitarnym świecie, [w:] Źródło elektroniczne: http://rrsp14.republika.pl/bogumila-berdychowska-wasyl-stus-poeta-w.shtml (22.03.2018).
Hnatiuk O., Dedal i Ikar, [w:] „Kultura”, 2000, nr 3, s. 156.
Hnatiuk O., Wstęp, [w:] Rybo-Wino-Kur. Antologia poezji ukraińskiej ostatnich 20 lat, Warszawa 1994, s. 14.
Korniejenko A., Kuszenie przez dobro, [w:] „Arkusz”, 1995, nr 12, s. 8–9.
Korniejenko A., Nieprzekładalność poezji i przekład jednego wiersza Wasyla Stusa, [w:] „Slavia Orientalis”, 1993, nr 4, tom XLII.
Korniejenko A., O Wasylu Stusie, [w:] „NaGłos”, 1993, nr 11.
Korniejenko A., Ukraiński modernizm, Kraków 1998.
Korniejenko A., Wstęp do przekładów, [w:] „Dekada Literacka”, 1992, nr 37.
Kornijenko A., Wstęp, [w:] Poezja Wasyla Stusa, Kraków 1996, s. 8.
Madoń-Mitzner K., Wasyl Stus, [w:] „Podkowiański Magazyn Kulturalny”, 2000, nr 2/3, s. 34.
Mehlhorn L., Odrzucając kłamstwo. Z historii oporu i opozycji antytotalitarnej w XX wieku. Książka towarzysząca wystawie, Krzyżowa 2012.
Mokry W., Wasyla Stusa droga do niepodległej Ukrainy, [w:] „Krakowskie Zeszyty Ukrainoznawcze”, „Krakivski Ukrainoznavchi Zoshyty”, tom I–II, 1992/1993, s. 238.
Odojewski W., Wasyl Stus — polityczny mord, [w:] „Archipelag”, 1985, nr 2.
Rubczak B., Zwycięstwo nad otchłanią. O poezji Wasyla Stusa, [w:] Poezja Wasyla Stusa, Kraków 1996, s. 106.
Stus W., Wesełyj cwyntar, Warszawa 1990.
Wasyl Stus — wzorem człowieka wolnego, [w:] Źródło elektroniczne: http://slowopolskie.org/wasyl-stus-wzorem-czowieka-wolnego/ (22.03.2018).
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).