Ключові слова
neofrazeologizm
memy internetowe
frazeologizacja
frazy-repliki
Як цитувати
Анотація
W artykule została przeprowadzona analiza tworzenia ukraińskich neofrazeologizmów, źródeł ich powstania, osobliwości frazeologizacji. Ponadto omówiono różne grupy neologiki, zaproponowano ich interpretację stylistyczną oraz socjolingwistyczną. Jak wynika z analizy, duża część współczesnych neofrazeologizmów powstaje albo w wirtualnej przestrzeni komunikacyjnej, albo rozprzestrzenia się i zyskuje popularność dzięki platformom internetowym jako memy. Zważywszy, że internetowe memy tekstowe jak dotąd nie były przedmiotem badań z punktu widzenia procesu frazeologizacji, takie badania uznano za istotne i warte podjęcia. W pracy wykorzystano metodę opisową oraz metody analizy semantycznej i kontekstowej. W toku analiz semantycznych i kontekstowych ustalono, że powstawanie memów i frazeologizmów jest reakcją na wydarzenia w życiu społeczno-politycznym oraz kulturalnym. W związku z powyższym memy reprezentują
aktualne tematy, odzwierciedlają stereotypy, mitologemy świadomości masowej oraz wartości.
Przeanalizowany materiał neologiczny pokazuje, że bardzo często frazy-repliki charakteryzują się nową ekspresywnością oraz określoną stabilnością i odtwarzalnością, a na ich popularność wpływają sytuacje typowe, w których mogą zostać użyte. Mimo tendencji do uniwersalizacji dziedziny komunikacji, w środowisku ukraińskim funkcjonuje wiele utartych zwrotów związanych z ukraińskimi postaciami oraz wydarzeniami.
Посилання
Ганапольская Е.В., Неология во фразеологии, [в:] „Общество. Коммуникация. Образование”, 2010, вып. 2 (111), с. 183–189.
Денисюк Ж., Постфольклор інтернет-комунікації в аксіологічному вимірі, Київ: НАКККіМ, 2017.
Джинджолия Г., Идиомы в дискурсе, [в:] „Лінгвістика. Лінгвокультурологія”, 2020, № 15, с. 112–129.
Калько В., Українські паремії як мовленнєві акти, [w:] „Studia Ukrainica Posnaniensia”, 2020, z. VIIІ/2, s. 33–44.
Мєшков В., Стабілізовані й неологічні фразеологізми в українській політичній блогосфері, [w:] „Ucrainica X. Souasná Ukrajinistika”, 2020, s. 146–150.
Мокиенко В.М., Проблемы европейской фразеологической неологики, [w:] „Słowo. Tekst.Czas”. Materiały VI Międzynarodowej Konferencji Naukowej, red. M. Aleksiejenko, W. Mokijenko, H. Walter, Szczecin: Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego, 2002, s. 63–79.
Пашинська Л.M., Основні напрями дослідження неофраземіки, [в:] „Наукові записки Бердянського державного педагогічного університету”, серія: Філологічні науки, 2018, вип. XV, с. 24–30.
Чемеркін С., Інтернет-мем – що це?, [в:] „Культура слова”, 2015, вип. 82, с. 113–116.
Ліцензія
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).