Odnowa przygotowania narzeczonych do małżeństwa po adhortacji Amoris laetitia
PDF

Słowa kluczowe

małżeństwo
rodzina
duszpasterstwo
przygotowanie

Jak cytować

Goleń, J. (2019). Odnowa przygotowania narzeczonych do małżeństwa po adhortacji Amoris laetitia. Teologia Praktyczna, (20), 21–35. https://doi.org/10.14746/tp.2019.20.02

Abstrakt

Po ukazaniu się adhortacji apostolskiej Amoris laetitia rodzi się pytanie, jakiej odnowy wymaga przygotowanie narzeczonych do małżeństwa w Polsce. Analiza tekstu adhortacji pozwala wydobyć podstawy tejże odnowy, czyli dowartościowanie etapu wychowania w rodzinie oraz etapu pracy z parą narzeczonych, a także odpowiedni dobór treści formacyjnych, cele formacji, jej podmiot oraz zadania tegoż procesu. Pośród kierunków odnowy przygotowania do małżeństwa papieski dokument wskazuje na ewangelizację oraz mistagogiczne przygotowanie narzeczonych oraz pomoc w poznawaniu się i uczeniu miłości do konkretnej osoby. Akcentuje także pomoc w pogłębieniu motywacji zawarcia małżeństwa oraz w rozpoznaniu niezgodności i sygnałów ostrzegawczych zagrożeń wzajemnej relacji. Adhortacja rzuca także jasne światło na kierunek pracy duszpasterskiej z parami żyjącymi „bez ślubu”. Z przedstawionych przesłanek w artykule zostały sformułowane wnioski, dotyczące form przygotowania narzeczonych.

https://doi.org/10.14746/tp.2019.20.02
PDF

Bibliografia

Archdiocese of Philadelphia (2016): Pastoral Guidelines for Implementing Amoris Laetitia.

Benedykt XVI (2007): Posynodalna adhortacja apostolska Sacramentum caritatis.

Benedykt XVI (2011): Przemówienie do członków Trybunału Roty Rzymskiej Orzeczenia sądowe muszą odzwierciedlać prawdę o małżeństwie.

Bukalski S. (2013): Style przywiązaniowe nupturientów oraz inne czynniki psychologiczne jako predyktory jakości narzeczeństwa. Analiza empiryczna. Szczecin.

Chlewiński Z. (1989): Formacja. W: Encyklopedia katolicka. T. 5. kol. 389. Lublin.

Diocesi di Roma (2016): «La letizia dell’amore»: il cammino delle famiglie a Roma. Relazione del Cardinale Vicario.

Franciszek (2016): Adhortacja apostolska Amoris laetitia.

Franciszek (2019): Posynodalna adhortacja apostolska Christus vivit.

Goleń J. (2014): Miłość małżeńska w świetle badań narzeczonych. „Studia nad Rodziną” 18: 2014 nr 2(35) s. 107-132.

Goleń J. (2013): Motywy zawarcia małżeństwa sakramentalnego. Studium z duszpasterstwa rodzin w świetle badań narzeczonych. Lublin.

Goleń J. (2018): Strengthening the Conjugal Bond. W: J. Goleń, R. Kamiński, G. Pyźlak (red.), Catholic Family Ministry. The Scientifi c Refl ection and the Practical Ministry of the Church s. 250-259. Lublin.

Granados J., Kampowski S., Pérez-Soba J.J. (2016): Amoris laetitia. Accompagnare, discernere, integrare. Vademecum per una nuova pastorale familiare. Siena.

Jan Paweł II (1981): Adhortacja apostolska Familiaris consortio.

Jan Paweł II (1994): List do rodzin Gratissimam sane.

Kodeks prawa kanonicznego (1983).

Konferencja Episkopatu Polski (2003): Dyrektorium duszpasterstwa rodzin.

Konferencja Episkopatu Polski (2009): Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie.

Papieska Rada do spraw Rodziny (1996): Przygotowanie do sakramentu małżeństwa.

Polak M. (2012): Mistagogia w duszpasterstwie Kościoła. Studium pastoralnoteologiczne. Poznań.

Powołanie do życia w małżeństwie i rodzinie (2001). W: II Polski Synod Plenarny s. 29-48. Poznań.

Steuden S. (1995): Osobowościowe uwarunkowania niepowodzenia w małżeństwie. W: J. Misiurek, W. Słomka (red.), Małżeństwo – przymierze miłości s. 199-212. Lublin.

Zulehner P. (2010): Bóg jest większy od naszego serca (1 J 3,20). Teologia i duszpasterstwo miłosierdzia.

Tłum. J. Serafi n. Kraków.