Słowa kluczowe
spiralna koncepcja czasu
czas cykliczny
czas liniowy
rok liturgiczny
Jak cytować
Abstrakt
Autorka w artykule proponuje analizę teoretycznych i praktycznych aspektów spiralnej koncepcji czasu. W pierwszej części wyjaśnia znaczenie pojęć: czas i wieczność, a następnie omawia konstrukcję spiralnej koncepcji czasu. Kolejne części pracy odnoszą się kolejno do aspektów czasowych w prawie, spojrzenia na czas w świetle nauki Kościoła katolickiego i teologii (perspektywa wieczności) oraz do zastosowania spiralnej koncepcji czasu w normach prawa kanonicznego. Przedmiotowa koncepcja stanowi syntezę dwóch innych teorii czasu, tj. cyklicznej i linearnej. Kościelny prawodawca korzysta ze spiralnej koncepcji czasu i konstruuje normy prawne mające na celu pomoc ludziom w odnalezieniu sensu ich życia – wieczności. Istotne jest, aby ukierunkować ich na troskę o jakość przeżywanego czasu – przemianę chronos w kairos. Współcześnie powszechnym doświadczeniem staje się problem nieustannego braku czasu, pośpiechu i lęku przed śmiercią, związany w pewien sposób z utratą perspektywy wieczności. W tym kontekście kairos to czas niosący nadzieję, dający szansę na wyjście z kryzysu i rozpoczynanie od nowa – korzystając z dotychczasowych doświadczeń, powracając do pewnych zdarzeń, lecz przeżywając je niejako w ruchu spiralnym, na nowym, wyższym etapie rozwoju. Autorka zwraca również uwagę, że prawo kanoniczne jest podporządkowane misji Kościoła, która polega na prowadzeniu wiernych do wieczności. Oznacza to konieczność ciągłego rozwoju i dążenia do chrześcijańskiej doskonałości.
Bibliografia
Augustyn (2013): Wyznania. Tłum. W. Kubiak. Kraków.
Bielecki S. (1999): Chrześcijanin i czas według Listów św. Pawła. Jak rozumieć Pismo Święte? (11). Lublin.
Czas (2006). W: S. Dubisz, L. Drabik, E. Sobol (red.), Uniwersalny słownik języka polskiego PWN t. 1 s. 508-509.Warszawa.
Człowiekowska J. (2011): Czas w materialnym prawie administracyjnym. W: J. Zimmermann (red.), Czas w prawie administracyjnym s. 80-98. I Krakowsko-Wrocławskie Spotkanie Naukowe Administratywistów. Warszawa.
Dziewiecki M. (2005): Komunikacja pastoralna. Kraków.
Fuliński A. (2004): Czas i problemy pokrewne. W: J.A. Janik (red.), Nauka – Religia – Dzieje. XII Seminarium w Castel Gandolfo 5-7 sierpnia 2003. Czas – Wieczność – Nieskończoność s. 89--95. Kraków.
Gadacz T. (2002): Czas. W: D. Kalisiewicz (red.), Wielka encyklopedia PWN t. 6 s. 321. Warszawa.
Jan Paweł II (1994): List apostolski Tertio millennio adveniente. http://nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/806.
Jaskiernia J. (2004): Kontekst czasu w prawie konstytucyjnym. W: A. Wierciński (red.), The Peculiarity of Man Vol. 9. O naturze czasu s. 341-353. Kielce–Warszawa.
Konecki K (2014): Czas z Chrystusem. Rok liturgiczny. Włocławek.
Nowacki J., Tobor Z. (1994): Wstęp do prawoznawstwa. Warszawa.
Pawluk T. (1985): Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II. T. 1. Zagadnienia wstępne i normy ogólne. Olsztyn.
Rusiecki J. (2012): Koncepcje czasu a liturgia. W: J. Nowak (red.), Misterium Chrystusa w roku liturgicznym. Księga pamiątkowa dedykowana Księdzu Profesorowi Bogusławowi Nadolskiemu TChr z okazji 55-lecia Święceń Kapłańskich i 50-lecia pracy naukowej s. 41-50. Poznań.
Sobeczko H. (2010): Liturgia – liturgika – mistagogia. W: C. Krakowiak, W. Przygoda, A. Kiciński, M. Wyrostkiewicz (red.), Teologia pastoralna nauką w służbie nowej ewangelizacji s. 63-84. Lublin.
Stinissen W. (1997): Wieczność pośrodku czasu. Poznań.
Świerzawski W.J. (2004): Rok liturgiczny naszą drogą z Chrystusem. Duchowość Eucharystyczna. Sandomierz.
Wasilewski A. (1966): Upływ czasu jako zdarzenie prawne w prawie administracyjnym. „Państwoi Prawo” 1:1966 s. 57-66.
Wronkowska S. (2005): Podstawowe pojęcia prawa i prawoznawstwa. Poznań.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia Praktyczna są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia Praktyczna udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Teologii Praktycznej pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).