Abstrakt
Niniejszy artykuł przedstawia w sposób systematyczny uzasadnienie dobroczynności, jakie dawało wielu ojców Kościoła – począwszy od Cypriana z Kartaginy – w swoich mowach i pismach na temat jałmużny i uczynków miłosierdzia. Kościół starożytny posługiwał się licznymi tekstami biblijnymi dla uzasadnienia dobroczynności. W wielu z nich znajdziemy bezpośrednie wezwania do indywidualnego zaangażowania charytatywnego. Taka motywacja czyni jednak z diakonii formę sprawiedliwości z uczynków, która jest nie do przyjęcia dla protestantów. Niemniej w nauczaniu ojców Kościoła znaleźć można również takie linie argumentacji, które zwrócone są przede wszystkim w stronę adresata dobroczynności, oparte na chrześcijańskiej antropologii. Obok takiej argumentacji spotkać można także uzasadnienia związane z diakonią instytucjonalną, w ramach której do działalności charytatywnej mogła pobudzać presja międzyreligijnej konkurencji, a także chęć zdobycia prestiżu u dostojników kościelnych i wywierania osobistego wpływu na życie Kościoła i społeczeństwa.
Bibliografia
Ambroży z Mediolanu (1967): Obowiązki duchownych. Tłum. K. Abgarowicz. Warszawa.
Atanazy Aleksandryjski (2017): Żywot św. Antoniego Wielkiego. Tłum. E. Dąbrowska. Kraków.
Cyprian (2015): O uczynkach miłosiernych i jałmużnie. Kraków.
Garrison R. (1993): Redemptive Almsgiving in Early Christianity. „Journal for the Study of the New
Testament”. Suppl. Ser. 77.
Grzegorz z Nazjanzu (1967): Mowy wybrane. Warszawa.
Harnack A. (1902): Mission und Ausbreitung des Christentums. T. 1. Leipzig.
Jan Chryzostom (2001): Homilie na Ewangelię według św. Mateusza. Cz. 2: Homilie 41-90. Tłum. A. Baron i J. Krystyniacki. Kraków.
Jan Złotousty (1947): Dwadzieścia homilij i mów. Tłum. T. Sinko. Kraków.
Julian Apostata (1962): Listy. Tłum. W. Klinger. Wrocław–Warszawa–Kraków.
Kislinger E. (1984): Kaiser Julian und die (christlichen) xenodocheia. W: W. Hörander, J. Koder, O. Kresten, E. Trapp (red.), Byzantios. Festschrift Für Herbert Hunger Zum 70. Geburtstag s. 171-184. Wien.
Noormann R. (2010): Secundum euangeli legem. Die biblische Begründung des Bußverfahrens zur Wiederaufnahme abgefallener Christen bei Cyprian von Karthago. „Römische Quartalschrift” 105: 2010 s. 169-191.
Pierwsi świadkowie. Pisma Ojców Apostolskich (1998). Tłum. A. Świderkówna. Kraków.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia Praktyczna są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia Praktyczna udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Teologii Praktycznej pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).