Agenda-setting i spirala milczenia a przepowiadanie słowa Bożego

Adamek Z.: Homiletyka. Tarnów 1992.

Brandys K.: Miesiące. 1978–1981. Warszawa 1997.

Cantoni L., Di Blas N.: Teorie e pratiche della comunicazione. Milano 2002.

Carlyle T.: On heroes, hero-worship and the heroic in history. London 1900.

Cohen B.: The press and foreign policy. Princeton 1963.

Dziewiecki M.: Ewangelizacja w kulturze ponowoczesnej i medialnej, „Kultura – Media – Teologia” 1 (2010).

Dziewiecki M.: Komunikacja pastoralna. Kraków 2006.

Fazio M.: Storia delle idee contemporanee. Roma 2001.

Gamaleri G.: La galassia dei media. Roma 2001.

Grzegorski Z.: Homiletyka kontekstualna. Poznań 1999.

Hugo W.: Katedra Marii Panny w Paryżu. Wrocław 2005.

Jankowski A.: Dwadzieścia dialogów Jezusa. Kraków 2004.

Kapuściński R.: Autoportret reportera. Kraków 2003.

Katz E., Lazarsfeld P.F.: Personal influence; the part played by people in the flow of mass communications. Glencoe 1955.

Kepplinger H. M.: Realkultur und Medienkultur: Literarische Karrieren in der Bundesrepublik. Freiburg, München 1975.

Klaus B.: Homiletische Orientierung: Die Predigt als Kommunikationsmedium. W: Kommunikation in der Kirche: Predigt, Religionsunterricht, Seelsorge, Publizistik. Red. B. Klaus. Gütersloh 1979.

Kubiak M.: 100 lat w służbie Kościoła w Polsce. W: Ściągać czy nie ściągać. O pomocach do homilii i kazań. Red. M. Kubiak, W. Przyczyna. Poznań 2008.

Lepa A.: Pedagogika mass mediów. Łódź 2003.

Lippmann W.: Public opinion. New York 1960.

Luhmann N.: Öffentlische Meinung. W: Politische Plannung. Aufsätze zur Soziologie von Politik und Verwaltung. Red N. Luhmann. Opladen 1971.

McCombs M., Shaw D.: The Agenda-Setting Function of Mass Media. „Public Opinion Quarterly” 36 (1972).

McCombs M.: Setting the Agenda: The Mass Media and Public Opinion, Cambridge 2004.

Müller K.: Homiletyka na trudne czasy. Kraków 2003.

Noelle-Neumann E.: Spirala milczenia. Poznań 2004.

Olszewski M.: Planowanie duszpasterskie na przykładzie Kościoła katolickiego w Niemczech. „Teologia Praktyczna”. T. 9: 2008.

Plus R.: Kaznodziejstwo »realne« i »nierealne«. Kraków 1930.

Polak M.: Programowanie duszpasterskie w parafii. Ogólnopolskie i diecezjalne plany pastoralne w relacji do programów parafialnych. „Teologia Praktyczna”. T. 9: 2008.

Prado Flores J.H.: Nowi ewangelizatorzy dla Nowej Ewangelizacji. Poznań 2013.

Przybecki A.: Między teologiczną wizją a działaniem. Podstawy pastoralno-organizacyjne wieloletniego programu duszpasterskiego dla Kościoła poznańskiego. „Teologia Praktyczna”. T. 3: 2002.

Przyczyna W.: Homilia pięćdziesiąt lat po Soborze Watykańskim II. Pytania, problemy, wyzwania, Kraków 2013.

Rutkowska E.: Luz w głowie. „Press”. R. 2014 nr 11.

Scelzo A.: Alcune esperienze dell’Ufficio Comunicazione e Documentazione del Grande Giubileo dell’Anno 2000. W: Gli uffici stampa delle diocesi e delle conferenze episcopali. Red. M. Carroggio, J. M. La Porte Roma 2002.

Schenk W.: Agenda. W: Encyklopedia katolicka. T. 1. Lublin 1973.

Siwek G.: Blaski i cienie współczesnego przepowiadania. Kraków 2006.

Sławiński H.: Między ciągłością a zmianą. Teoria homilii w Stanach Zjednoczonych po Soborze Watykańskim II. Kraków 2008.

Twardy J.: Aktualizacja słowa Bożego w kaznodziejstwie. Przemyśl 2009.

White R.A.: La comunicazione pastorale. W: Teologia e comunicazione. Red. C. Giuliodori, G. Lorizio. Cinisello Balsamo 2001.

Wölber H.O.: Die Predigt als Kommunikation, „Kerygma und Dogma”. R. 1958 nr 4.

Wolf M.: Teorie delle comunicazioni di massa. Milano 1985.

Zerfass R.: Od aforyzmu do kazania. Kraków 1995.