Abstrakt
Potencjalną niemożność zastosowania uniwersalnych praw człowieka można przypisać trzem czynnikom: dekonstrukcji językowej (odmienności znaczenia), rozważaniom moralnym i praktycznemu zastosowaniu. Prawa człowieka to uniwersalne zasady ustanawiające standardy zachowań ludzkich, stale chronione przez prawa krajowe i prawo międzynarodowe. Są powszechnie uznawane za nieodłączne, podstawowe prawa każdej jednostki na całym świecie, niezależnie od wieku, koloru skóry, pochodzenia, języka, religii lub statusu społecznego itd. Artykuł stanowi analizę słownictwa użytego w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz wybranych przepisów Deklaracji z perspektywy językowej, moralnej i pragmatycznej. Głównym celem tekstu jest zaprezentowanie postmodernistycznego punktu widzenia na uniwersalne prawa człowieka i wyjaśnienie go za pomocą narzędzi językoznawczych.
Bibliografia
Barker, C., Galasiński, D. (2001). Cultural Studies and Discourse Analysis: A Dialogue on Language and Identity. London, Thousand Oaks and New Delhi. DOI: https://doi.org/10.4135/9781446219249
Biletzki, A. (2019). Philosophy of Human Rights: A Systematic Introduction. New York.Christman, J. (2002). Social and Political Philosophy: A Contemporary Introduction. London and New York. DOI: https://doi.org/10.4324/9781315766638
Foucault, M. (1982). The Archaeology of Knowledge: And the Discourse on Language. New York.
Howarth, D. (2000). Discourse. Buckingham and Philadelphia.
Strega, S. (2005). The View from the Poststructural Margins: Epistemology and Methodology Reconsidered. Toronto.
Zuckert, C. (1991). The Politics of Derridean Deconstruction. “Polity” 23(3): 335–356. DOI: https://doi.org/10.2307/3235130
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Mehmet Bektas
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.