Abstrakt
Zmiany systemowe w polskiej nauce doprowadziły do powstania nowego modelu kariery i zmiany preferowanych strategii zawodowych młodych naukowcow. Zmuszeni do ciągłej rywalizacji w warunkach niestabilności zatrudnienia i sprzecznych wymagań ze strony instytucji oceniających (nauka versus dydaktyka), młodzi badacze są coraz mniej zaangażowani w działalność inną niż naukowa. Zmniejsza się także ich zainteresowanie aktywnością dydaktyczną i grozi zachwianiem równowagi między wysokiej jakości badaniami a dydaktyką, stanowiącej fundament uniwersytetu, a także utratą przez uniwersytet jego funkcji krytycznej. Jednym ze środków zaradczych może być dowartościowanie ścieżki dydaktycznej na uczelniach.
Bibliografia
Czerepaniak-Walczak, M. (2016). Szanse i zagrożenia emancypacji poprzez edukację w szkole wyższej. Pedagogika Szkoły Wyższej. 20(2): 11-22.
Kwiek, M. (2015). Uniwersytet w dobie przemian: instytucje i kadra akademicka w warunkach rosnącej konkurencji. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN.
Sajdak, A. (2013). Paradygmaty kształcenia studentów i wspierania rozwoju nauczycieli akademickich. Teoretyczne podstawy dydaktyki akademickiej. Kraków: Impuls.
Wyleżałek, J. (2012). Mobbing uczelniany jako problem społeczny. Specyfika, uwarunkowania organizacyjne oraz konsekwencje przemocy w miejscu pracy na przykładzie szkół wyższych. Warszawa: Wyd. SGGW.