Słowa kluczowe
norma sankcjonowana
norma sankcjonująca
bezprawnosć
obrona konieczna
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 288
Liczba pobrań: 247
Abstrakt
Niniejsze opracowanie dotyczy charakteru prawnego tzw. kontratypów i jest odpowiedzią na uwagi polemiczne autorstwa Mikołaja Iwańskiego, Mikołaja Małeckiego, Szymona Tarapaty oraz Witolda Zontka. Rozważania prowadzone są zgodnie z regułami derywacyjnej koncepcji wykładni prawa, zasady techniki prawodawczej oraz zagadnienia podstawowych modalności prawnych. Na tej podstawie ustalono, że przepisy statuujące kontratypy są modyfikatorami treściowymi przepisów centralnych niepełnych i zmieniają zakres zastosowania norm sankcjonowanych w prawie karnym oraz nie modyfikują norm sankcjonujących. Zachowanie zrealizowane w warunkach kontratypu nie wiąże się z przekroczeniem normy sankcjonowanej i jest czynem indyferentnym prawnie, ale nie jest nieobojętnym prawnie. Proponowane ujęcie nie może być utożsamiane z teorią negatywnych znamion czynu zabronionego.
Bibliografia
Buchała, K., Zoll, A. (1997). Polskie prawo karne. Warszawa.
Choduń, A. (2016). Koncepcja wykładni prawa Macieja Zielińskiego. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 78(4): 57–67.
Choduń, A. (2018). Postulat jasności prawa. Plain language czy praca edukacyjna. Krytyka Prawa 3: 226–244.
Dudek, P.M, Małecki, M. (2019). Charakter prawny kontratypu w świetle koncepcji zbiegu wartościowań tego samego typu. Państwo i Prawo 74(3): 45–61.
Grudecki, M. (2020). O okolicznościach uniemożliwiających przypisanie bezprawności czynu (polemika z artykułem P.M. Dudka i M. Małeckiego). Państwo i Prawo 75(7): 126–137.
Iwański, M., Małecki, M., Tarapata, S., Zontek, Z. (2020). Dlaczego rozważania o „aspekcie formalnym kontratypu obrony koniecznej” są bezprzedmiotowe (na marginesie artykułu Kamila Siwka). Przegląd Sądowy 11/12: 135–142.
Jabłońska-Bonca, J. (1994). Wstęp do nauk prawnych. Poznań.
Kardas, P. (2010). Konstrukcja idealnego zbiegu przestępstw a konstytucyjna i konwencyjna zasada ne bis in idem. Rozważania o konstytucyjnych i konwencyjnych granicach władzy ustawodawczej. Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych 4: 5–52.
Kardas, P. (2012). O relacjach między strukturą przestępstwa a dekodowanymi z przepisów prawa karnego strukturami normatywnymi. Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych 4: 5–63.
Lande, J. (1959). Studia z filozofii prawa. Warszawa.
Leszczyński, L. (2003). Zagadnienia teorii stosowania prawa. Kraków.
Matczak, M. (2019). Imperium tekstu. Prawo jako postulowanie i urzeczywistnianie świata możliwego. Warszawa.
Morawski, L. (2014). Zasady wykładni prawa. Toruń.
Oniszczuk, J. (2014). Tworzenie aktów normatywnych jako instrument polityki publicznej. Technika budowy tekstu. Studia z Polityki Publicznej 3: 25–49.
Patryas, W. (2001). Rozważania o normach prawnych. Poznań.
Pohl, Ł. (2019). Prawo karne. Wykład części ogólnej. Warszawa.
Siwek, K. (2020). Aspekt formalny kontratypu obrony koniecznej. Przegląd Sądowy 5: 81–98.
Siwek, K. (2021). O wykorzystaniu derywacyjnej koncepcji wykładni prawa w rozwiązywaniu problemów prawa karnego. Ius Novum 4: 73–104.
Wróbel, W. (2010). Konstrukcja kontratypu jako sposób uadekwatniania treści normy sankcjonowanej i sankcjonującej w procesie wykładni prawa karnego, [w:] A. Choduń, S. Czepita (red.), W poszukiwaniu dobra wspólnego. Księga jubileuszowa Profesora Macieja Zielińskiego. Szczecin: 369–383.
Zieliński, M. (2004). [Komentarz do § 21 i § 145], [w:] S. Wronkowska, M. Zieliński, Komentarz do zasad techniki prawodawczej z dnia 20 czerwca 2002 r., Warszawa: 64–69, 278–279.
Zieliński, M. (2017). Wykładnia prawa. Zasady – reguły – wskazówki. Warszawa.
Ziembiński, Z. (1980). Problemy podstawowe prawoznawstwa. Warszawa.
Żółtek, S. (2014). O znamionach prawnokarnych, [w:] Z. Jędrzejewski, M. Królikowski, Z. Wiernikowski, S. Zółtek (red.), Między nauką a praktyką prawa karnego. Księga jubileuszowa Profesora Lecha Gardockiego. Warszawa: 413–421.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.