Słowa kluczowe
przestępne współdziałanie
podżeganie
pomocnictwo
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 124
Liczba pobrań: 48
Abstrakt
Celem opracowania jest określenie miejsca niesprawczych form przestępnego współdziałania w reżimie odpowiedzialności ekstraneusa za typ znamienny okolicznością osobistą. W pierwszej kolejności autorka opisuje przyjęte przez siebie założenia wstępne co do konstrukcji prawnej poszczególnych form zjawiskowych. Następnie rekonstruuje zawartość kategorii „sprawca-intraneus” oraz „współdziałający-ekstraneus” przy uwzględnieniu treści art. 21 § 2 Kodeksu karnego. Ostatecznie w artykule zajęto stanowisko, że – wbrew poglądom wyrażanym w literaturze – wymieniony przepis nie pełni żadnej roli w przypisaniu odpowiedzialności karnej za podżeganie i pomocnictwo. W badaniach przeprowadzonych na potrzeby opracowania dominuje metoda dogmatycznoprawna.
Bibliografia
Dębski, R. (2002). Współdziałanie przy przestępstwie indywidualnym w ujęciu nowego kodeksu karnego. Państwo i Prawo, 57(6), 13–26.
Drabik, L., i Sobol, E. (2007). Słownik języka polskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN.
Giezek, J. (2021). Komentarz do art. 21. W: D. Gruszecka, K. Lipiński i G. Łabuda, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz (tezy 1–16). Wolters Kluwer.
Kaczmarek, T. (2005). Sporne problemy odpowiedzialności karnej ekstraneusa za współsprawstwo do przestępstw indywidualnych. W: R. Jaworski i M. Szostak (red.), Nauka wobec prawdy sądowej. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Zdzisława Kegla (s. 267–278). Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Kardas, P. (2016). Komentarz do art. 21. W: W. Wróbel i A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część ogólna: Tom 1. Część 1. Komentarz do art. 1–52 (tezy 1–25). Wolters Kluwer.
Kardas, P. (2017). Kilka uwag o sposobach rozstrzygania sporów dotyczących sprawczego współdziałania w popełnieniu przestępstwa indywidualnego. Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego, 43, 191–231. DOI: https://doi.org/10.19195/2084-5065.43.13
Kluza, J. (2018). Odpowiedzialność karna intraneusa za sprawcze formy współdziałania w popełnieniu przestępstwa dzieciobójstwa. Prokuratura i Prawo, 73(6), 15–24.
Liszewska, A. (2004), Odpowiedzialność karna za współdziałanie przy przestępstwach indywidualnych w polskim prawie karnym. Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych, 8(1), 5–24.
Liszewska, A. (2020). Współdziałanie przy przestępstwach indywidualnych (głos w dyskusji o wykładni 21 § 2 k.k.). Państwo i Prawo, 75(4), 61–75.
Majewski, J. (2024a). Komentarz do art. 18. W: A. Błachnio, J. Kosonoga-Zygmunt, J. Majewski i P. Zakrzewski, Kodeks karny. Komentarz (tezy 1–80). Wolters Kluwer.
Majewski, J. (2024b). Komentarz do art. 20. W: A. Błachnio, J. Kosonoga-Zygmunt, J. Majewski i P. Zakrzewski, Kodeks karny. Komentarz (tezy 1–20). Wolters Kluwer.
Majewski, J. (2024c). Komentarz do art. 21. W: A. Błachnio, J. Kosonoga-Zygmunt, J. Majewski i P. Zakrzewski, Kodeks karny. Komentarz (tezy 1–26). Wolters Kluwer.
Majewski, J. (2024d). Komentarz do art. 23. W: A. Błachnio, J. Kosonoga-Zygmunt, J. Majewski i P. Zakrzewski, Kodeks karny. Komentarz (tezy 1–24). Wolters Kluwer.
Pilarczyk, Ł. (2014a). Analiza odpowiedzialności karnej ekstraneusa za przestępne współdziałanie w odniesieniu do podżegania i pomocnictwa. Ius Novum, 8(4), 75–96.
Pilarczyk, Ł. (2014b). Istota przestępstw indywidualnych. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 76(4), 189–201. DOI: https://doi.org/10.14746/rpeis.2014.76.4.13
Pilarczyk, Ł. (2014c). Postulaty nowelizacji art. 21 § 2 k.k. w zakresie odpowiedzialności karnej ekstraneusa za sprawstwo polecające i kierownicze oraz współsprawstwo przy przestępstwa indywidualnych. W: I. Sepioło-Jankowska (red.), Reforma prawa karnego (s. 94–110). C. H. Beck.
Pohl, Ł. (2007). Struktura normy sankcjonowanej w prawie karnym. Zagadnienia ogólne. Wydawnictwo Naukowe UAM.
Pohl, Ł. (2013). O prawnokarnych ocenach realizowanego w okresie porodu i pod wpływem jego przebiegu nie wykonawczego współdziałania przestępnego matki z osobą dopuszczającą się lub mogącą się dopuścić zabójstwa jej dziecka w tym okresie. W: A. Błachnio-Parzych, J. Jakubowska-Hara, J. Kosonoga i H. Kuczyńska (red.), Problemy wymiaru sprawiedliwości karnej. Księga jubileuszowa Profesora Jana Skupińskiego (s. 291–303). Wolters Kluwer.
Pohl, Ł. (2015). Prawo karne. Wykład części ogólnej. Wolters Kluwer.
Pohl, Ł. (2018). Intraneus w polskim prawie karnym (głos w sprawie wykładni art. 21 § 2 k.k.). Państwo i Prawo, 73(2), 49–58.
Siwek, K. (2020). Z problematyki odpowiedzialności karnej intraneusa za niewykonawcze formy współdziałania przestępnego (uwagi na tle przestępstwa dzieciobójstwa). Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 82(4), 273–284. DOI: https://doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.4.20
Tarapata, S. (2023). W poszukiwaniu granic przypisania odpowiedzialności karnej ekstraneusowi za udział w czynie zabronionym o charakterze indywidualnym. W: P. Kardas, W. Wróbel i M. Małecki (red.), Prawo karne gospodarcze. Księga jubileuszowa profesora Zbigniewa Ćwiąkalskiego (s. 521–547). Krakowski Instytut Prawa Karnego.
Zoll, A. (1998). Komentarz do art. 21. W: K. Buchała i A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz (tom 1, s. 191–197). Zakamycze.
Zoll, A. (2006). Czy podżeganie i pomocnictwo są postaciami zjawiskowymi przestępstwa? W: J. Giezek (red.), Przestępstwo – kara – polityka kryminalna. Problemy tworzenia i funkcjonowania prawa. Księga jubileuszowa z okazji 70. rocznicy urodzin Profesora Tomasza Kaczmarka (s. 713–726). Wolters Kluwer.
Zoll, A. (2009). Sprawstwo bez wykonania czynu zabronionego. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 71(2), 175–183. http://hdl.handle.net/10593/4888
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.