Abstrakt
The fact that verbal expression is subject to both language and social norms is indisputable. However, the advances of discursive theories are slow to be integrated into didactic practice in a systematic way. The article attempts to identify reasons underlying such a state of affairs. It is argued here that the overabundance of reference theories and the different scientific traditions lead to the fragmentation of the object of the study and create false terminological friends. The use of units of conceptualization and analysis of discourse, such as the genre or type of discourse, sometimes poses problems in didactic practice. Finally, discursive norms evolve continuously, often creating hybrid forms. One of the solutions to the above-mentioned problems, proposed in this article, is to make learners aware of discursive phenomena rather than try to provide ready-made solutions.
Bibliografia
Adam, J.-M. (1990). Éléments de linguistique textuelle, théorie et pratique de l’analyse textuelle. Madraga: Liège.
Askehave, I., Swales, J. M. (2000). Genre identification and communicative purpose: A problem and possible solution. Applied Linguistics, 22, 195-212.
Béacco, J. C. (2007). L’approche par compétences dans l’enseignement des langues. Paris : Didier.
Bérard, E. (1991). L’approche communicative, théories et pratiques. Paris : CLE International.
Bhatia, V. K. (1993). Analysing Genre. Language Use in Professional Settings. London – New York : Longman.
Bhatia, V. K. (1997). Genre-mixing in academic introductions. English for Specific Purposes, 16(3), 181-195.
Bhatia, V. K. (2002). Applied genre analysis: a multi-perspective model. Ibérica, 4, 3-19. http://www.aelfe.org/documents/text4-Bhatia.pdf
Bhatia, V. K. (2004). Words of Written Discourse : A Genre-Based Viev. London : Continuum.
Boutet, J., Maingueneau, D. (2005). Sociolinguistique et analyse de discours : façons de dire, facons de faire. Langage et société, 114, 15-48.
Bronckart, J. P. (1996). Activité langagière, textes et discours. Pour un interactionnisme social. Lausanne – Paris : Delachaux et Niestlé.
Cabré, M. T. (1993). La terminología. Barcelona : Antártida.
Candlin, C. N. (1993). General Editor’s Preface. In V. K. Bhatia (réd.), Analysing Genre. Language Use in Professional Settings (pp. IX-XI). London : Longman.
Charaudeau, P. (1983). Langage et discours. Paris : Hachette.
Charaudeau, P., Maingueneau, D. (réd.). (2002). Dictionnaire d’analyse du discours. Paris : Le Seuil.
Chomsky, N. (1965). Aspects of the Theory of Syntax. Cambridge : M.I.T. Press.
Conseil de l’Europe (2001). Cadre Européen Commun de Référence pour les Langues : Apprendre,
Enseigner, Évaluer. Strasbourg : Didier/Conseil de l’Europe.
Costa, P. (2005). Compétence de communication et didactique des langues étrangères : la liaison ratée !, Synergies Pologne, 1, 56-61. URL : https://gerflint.fr/Base/Pologne1/competence.pdf
Czachur, W., Miller, D. (2002). Niemiecka lingwistyka dyskursu – próba bilansu i perspektywy. Oblicza komunikacji, 5, 25-43.
Devitt, A. J. (1991). Intertextuality in tax acconting generic, referential and functional. In Ch. Bazerman, J. Paradis (réd.), Textual Dynamics of the Professions: Historical and Contemporary Studies of Writing in Professional Communities (pp. 336-357). Madison, WI : University of Wisconsin Press.
Fairclough, N. (1992). Discourse and Social Change. Cambridge : Polity.
Freddi, G. (1988). Linee per una didattica delle microlingue. In CLUC, Il linguaggio delle scienze e il suo insegnamento. Brescia : La Scuola.
Gajewska, E. (2010). Przygotowanie do pracy w przedsiębiorstwie międzynarodowym na lekcji JO. In M. Mackiewicz (réd.), Kompetencja interkulturowa w teorii i praktyce edukacyjnej (pp. 221-230). Poznań : Wyd. WSB.
Gajewska, E. (2013). Courriel versus courrier : la communication écrite en français de la communication professionnelle au temps des nouvelles technologies. Lublin : Werset.
Gajewska, E. (2015). Badania nad dyskursami pedagogicznymi a praktyka pedagogiczna. In M. Sowa, M. Mocarz-Kleindienst, U. Czyżewska (réd.), Nauczanie języków obcych na potrzeby rynku pracy (pp. 39-52). Lublin : Wyd. KUL.
Gajewska, E. (2017). Analiza dyskursu w nauczaniu języków obcych do celów zawodowych na przykładzie ‘Français de la communication professionnelle’. Lingwistyka Stosowana, 22, 15-29.
Gajewska, E., Sowa, M. (2014). LSP, FOS, Fachsprache… Dydaktyka języków specjalistycznych. Werset : Lublin.
Gillmann, B. (2007a). Travailler en français en entreprise. Paris : Didier.
Gillmann, B. (2007b). Travailler en français en entreprise. Guide pédagogique. Paris : Didier.
Girardet, J., Cridlig, J.-M. (2001). Panorama 1, Paris : CLE International.
Gotti, M. (2003). Specialized Discourse. Linguistic Features and Changing Conventions. Bern : Peter Lang.
Grzmil-Tylutki, H. (2007). Gatunek w świetle francuskiej teorii dyskursu. Kraków : Universitas.
Grucza, S. (2008). Lingwistyka języków specjalistycznych. Warszawa : Katedra Języków Specjalistycznych i Katedra Teorii Języków i Akwizycji Językowej UW/Euro-Edukacja.
Hymes, D. H. (1966). Two types of linguistic relativity. In W. Bright (réd.), Sociolinguistics (pp. 114-158). The Hague : Mouton.
Hymes, D. H. (1984). Vers la compétence de communication. Paris : Hatier-Crédif.
Maingueneau, D. (2004). Typologie des genres de discours institués. URL : http://dominique.maingueneau.pagesperso-orange.fr/intro_topic.html
Maingueneau, D. (2005). L’analyse du discours et ses frontières. Marges Linguistiques, 9, 64-75. URL : http://www.revue-texto.net/Parutions/Marges/00_ml092005.pdf
Maingueneau, D. (2014). Discours et analyse du discours. Introduction. Paris : Armand Colin.
Mangiante, J. M., Parpette, C. (2004). Le Français sur Objectif Spécifique : de l’analyse des besoins à l’élaboration d’un cours. Paris : Hachette.
Mourlhon-Dallies, F. (2007) . Communication électronique et genres du discours. Glottopol, 10. URL: http://www.univ-rouen.fr/dyalang/glottopol/telecharger/numero_10/gpl10_01mourlhon
Mourlhon-Dallies, F. (2008). Enseigner une langue à des fins professionnelles. Paris : Didier.
Norris, S., Jones, R. H. (réd.). (2005). Discourse in Action: Introducing mediates discourse analysis. London – New York : Routledge.
Poudat, C. (2006). Étude contrastive de l’article scientifique de revue linguistique dans une perspective d’analyse des genres. Texto !, 11(3-4). URL : http://www.revue-texto.net/1996-2007/Corpus/Corpus.html
Richer, J. J. (2011). Les genres de discours : une autre approche possible de la sélection de contenus grammaticaux pour l’enseignement/apprentissage du F.L.E. ?. Linx, 64-65, 15-25. URL : http://linx.revues.org/1396
Sanders, C. (1996). Regards anglo-saxons sur les registres et les genres discursifs. Le Français dans le Monde. Recherches et Applications « Le discours : enjeux et perspectives », 46-54.
Scollon, R. (2001). Mediated discourse: The nexus of practice. London – New York : Routledge.
Swales, J. M. (2004). Research Genres. Exploration and Application. Cambridge : Cambridge University Press.
Widdowson, H. G. (1979). Explorations in Applied Linguistics. Oxford : Oxford University Press.
Wilczyńska, W. (2013). Dyskurs – brakujące ogniwo nierozerwalności kultury i języka, czyli o integracji w kształceniu neofilologów. Lingwistyka stosowana, 8, 133-152. URL : http://www.ls.uw.edu.pl/documents/7276721/11196137/LS8_2013_art_Wilczynska.pdf
Zając, J. (2004). Du communicatif au discursif. Approches de la pragmatique du discours à la didactique des langues étrangères. Warszawa : Instytut Romanistyki, Uniwersytet Warszawski.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).