Treść głównego artykułu

Abstrakt

The aim of the article is to indicate the heritage of the Piarist order in contemporary education. From the very beginning, activity of Piarist monks was directed at poor children and young people, who through education were to become better citizens and Catholics. Nowadays, this heritage is visible in schools run by Piarist monks. One of the school centers is the Piarist School Complex in Elbląg. An interview with the management and teachers, as well as the results of the survey questionnaire collected, allow you to view the modern heritage of Piarist in this school. The article indicates the Piarist School Complex in Elbląg as an example of contemporary piarist activity, which on the one hand is a modern approach to education, and on the other fulfills the assumptions accompanying from the beginning of the activity of piarist education.

Słowa kluczowe

the Piarist Order Józef Kalasancjusz Kalasantin dimension of the school openness human resources the Piarist Order Józef Kalasancjusz Kalasantin dimension of the school openness human resources

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Semrau, K. ., & Rutkowski , J. . (2020). Dziedzictwo zakonu pijarów w perspektywie badań Zespołu Szkół Pijarskich w Elblągu. Biuletyn Historii Wychowania, (42), 171–184. https://doi.org/10.14746/bhw.2020.42.11

Referencje

  1. Ashwort J., Sfragmentaryzowane dziedzictwo: sfragmentaryzowany instrument sfragmentaryzowanej polityki, w: Dziedzictwo kulturowe XXI wieku. Szanse i wyzwania, red. M. Murzyn, J. Purchla, Kraków 2007.
  2. Ausz M., Szkolnictwo pijarskie w czasach minionych, t II, red. K. Wróbel-Lipowa, M. Ausz, Kraków– Lublin 2010.
  3. Ausz M., Odbudowa polskiej prowincji pijarów, Lublin 2013.
  4. Bartczakowa A., Collegium Nobilium, Warszawa 1971.
  5. Buba J., Polskie Misterium Pasyjne na Spiszu w połowie XVII wieku, w: Pijarzy w kulturze dawnej Polski, Kraków 1982.
  6. Dziedzictwo we współczesnym świecie. Kultura, natura, człowiek, red. A. Marciniak, M. Pawleta, K. Kajda, Kraków 2018.
  7. Gaweł Ł., Kiedy dziedzictwo staje się dziedzictwem – kilka uwag w kontekście nauk o zarządzaniu, w: Zarządzanie dziedzictwem. Problemy, obszary, definicje: światowe dziedzictwo, red. Ł. Gaweł, W. Pokojska, A. Pudełko, Kraków 2016.
  8. Janeczek S., Ideały wychowawcze i dydaktyczne w szkolnictwie pijarskim a „Oświecenie Chrześcijańskie”. Próba syntezy, „Nasza przeszłość” 1994, t. 82.
  9. Hahn W., Pijarski teatr szkolny w Polsce, „Nasza Przeszłość” 1962, t. 15.
  10. Kowalski K., O istocie dziedzictwa europejskiego – rozważania, MCK, Kraków 2013.
  11. Kosman M., Protestanci i kontrreformacja, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1978.
  12. Kuleczka M., Między sztuką a religią, Kraków 2011.
  13. Kurdybacha Ł., Działalność pedagogiczna Stanisława Konarskiego, Wrocław 1957.
  14. Kurdybacha Ł., Staropolski ideał wychowawczy, Lwów 1938.
  15. Macdonald S., Memorylands. Heritage and identity in Europe today, London–New York 2013.
  16. Matoga A., Pijarzy w kulturze dawnej polski, Kraków 1982.
  17. Matras J., Kalasantyński rok jublieuszowy, Kraków 2018.
  18. Miśkiewicz B., Wstęp do badań historycznych, Warszawa–Poznań 1963.
  19. Murzyn-Kupisz M.A., Dziedzictwo kulturowe a rozwój lokalny, Kraków 2012.
  20. Odyniec W., Uwagi o rozwoju poczucia narodowego na Pomorzu od XV do początków XIX wieku, Gdańsk 1981.
  21. Pigoń S., Z dziejów dawnego teatru szkolnego, „Pamiętnik Literacki” 1952, R. 43.
  22. Puchowski K., Żerka J., Szlakami przeszłości i czasów współczesnych, Gdańsk 1996.
  23. Rędziński K., Łapot M., Pedagogika, t. XXVII, nr 2, Częstochowa 2018.
  24. Sanetra-Szeliga J., Jagodzińska K., Potencjał dziedzictwa. Społeczno-gospodarcze przykłady z Europy Środkowej, Kraków 2017.
  25. Stasiewicz-Jasiukowa I., Człowiek i obywatel w piśmiennictwie naukowym i podręcznikach polskiego Oświecenia, Wrocław 1979.
  26. Taraszkiewicz J., Edukacja historyczna w szkolnictwie pijarskim Rzeczypospolitej, Gdańsk 2011.
  27. Taraszkiewicz J., Pierwsze stulecie zakonu pijarów na ziemiach Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Gdańsk 2015.