Abstrakt
Byzantines were well aware that Symeon I, Bulgarian sovereign (893–927), was an educated man, deeply rooted in his own culture and not devoid of the knowledge of their world. Such awarness is an undertone of the letters by Nicholas the Mysticus, and was the most emphatically expressed – as the majority of scholars assume – by Liutprand of Cremona. The latter, in his Antapodosis, called Symeon an emiargos, which is supposed to mean semigrecus, ‘a half-Greek.’ However, this meaning is far from established. Michele Bandini has recently suggested that the word may have been a corrupt Latin version of ἡμίεργος, ‘half-developed, unfinished,’ being a negative description of the tsar of Bulgaria. Nevertheless, if one accepts M. Bandini’s idea or assumes the traditional understanding of emiargos as semigrecus, it should be noted that the term should not be understood as an expression of recognition, but rather as Irony, acerbity or even hostility. This interpretation matches far more accurately the overall perception of Symeon’s image in the Byzantine eyes, yet, by no means does it change the present assessment of his accomplishments and legacy.Bibliografia
Bandini M., Simeon di Bulgaria l’ ‘incompiuto’ (Liudpr. Antap. 3, 29), „Studi Medievali e Umanistici”, 2009, t. 7.
Berschin W., Grecko-łacińskie średniowiecze. Od Hieronima do Mikołaja z Kuzy, przeł. K. Liman, Gniezno, 2003.
Berschin W., Liudprands Griechisch und das Problem einer überlieferungsgerechten Edition, „Mittellateinisches Jahrbuch”,1985, t. 20.
Bisanti A., L’Antapodosis di Liutprando di Cremona. A proposito di una recente edizione, “Medieval Sophia. Studi e ricerche sui saperi medievali”, 2009, t. 5.
Die Werke Liudprands von Cremona, red. J. Becker, Hannover-Leipzig, 1915.
Dujčev I., On the Treaty of 927 with the Bulgarians,„Dumbarton Oaks Papers”, 1978, t. 32.
Kazhdan А., A History of Byzantine Literature (850-1000), red. A.C. Angelidi, Athens, 2006.
Koder J., Weber T., Liutprand von Cremona in Konstantinopel. Untersuchungen zum griechischen Sprachschatz und realienkundlichen Aussagen in seinem Werken, Wien, 1980.
Koder J., Liutprand von Cremona in Konstantinopel und die griechische Sprache [w:] Liutprand von Cremona in Konstantinopel, red. J. Koder, J. Weber, Wien, 1980, s. 15-70.
La Antapódosis o Retribución de Liutprando de Cremona, red. P.A. Cavallero, H. Francisco, M. Rosende, M. Maciel, Madrid, 2007.
Leszka M. J., Symeon I Wielki a Bizancjum. Z dziejów stosunków bułgarsko-bizantyńskich w latach 893-927, Łódź, 2013.
Leszka M. J., Wizerunek władców pierwszego państwa bułgarskiego w bizantyńskich źródłach pisanych (VIII - pierwsza połowa XII wieku), Łódź, 2003, s. 89-123.
Lexicon zur Byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts, Band A-K, Erstellt von E. Trapp, Wien, 2001.
Liudprandi episcopi Cremonensis Opera omnia, red. E. Dümmler, Hannoverae, 1877.
Liudprandi episcopi Cremonensis Opera omnia, red. G. H. Pertz, Hannoverae, 1839.
Liutprand, Antapodosis, III [w:] Liudprandi Cremonensis Opera omnia, a cura di P. Chiesa, Turnholti, 1998.
Linzel M., Studien über Liudprand von Cremona, Berlin, 1933.
Marinow K., In the Shackles of the Evil One. The Portrayal of Tsar Symeon I the Great (893-927) in the „Oration On the Treaty with the Bulgarians”, “Studia Ceranea”, 2011, nr 1, s. 180-189.
Porfirogenito Constantino, De thematibus, red. A. Pertusi, Citta del Vaticano, 1952.
Shepard J., Manners maketh Romans? Young barbarians at the emperor’s court [w:] Byzantine Style, Religion and Civilization. In Honour of Sir Steven Runciman, red. E. Jeffreys, Cambridge, 2006, s. 141-155.
Sutherland J.N., Liudprand of Cremona, Bishop, Diplomat, Historian. Studies of the Man and his Age, Spoleto, 1988.
Toynbee A., Constantine Porphyrogenitus and his World, London, 1973.
Wolińska T., Konstantynopol i jego mieszkańcy widziani oczyma Liudpranda z Kremony, „Vox Patrum”, 2008, t. 28, s. 1231-1243.
Wolińska T., Konstantynopolitańska misja Liudpranda z Kremony (968) [w:] Cesarstwo Bizantyńskie. Dzieje-religia-kultura. Studia ofiarowane Profesorowi Waldemarowi Ceranowi przez uczniów na 70-lecie Jego urodzin, red. P. Krupczyński, M. J. Leszka, Łask-Łódź, 2006, s. 201-223.
Ангелов П., България и българите в представите на византийците (VII- XIV век), София, 1999, s. 182-199.
Божилов И., Цар Симеон Велики (893-927): Златният век на Средновековна България, София, 1983.
Гечев С., Към въпроса за авторството на Храбровата апология, „Литературна мисъл”, 1975, t. 19.
Златарски В.Н., История на Българската държава през средните векове, t. I, София, 1927.
Трендафилов Х., Младостта на цар Симеон, София 2010.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.