Abstrakt
The impact of the Internet and digital technologies on the contemporary fashion system is undeniable and evident in almost every aspect of its operation – in the techniques of design, material production, sales and distribution, methods of communication, consumption and, finally, the fashion education. There is no place to discuss all these areas in this article, so therefore, I will focus on the issue relatively poorly discussed in our country, which is the application of the open source philosophy in fashion. In the first part of this article the most important assumptions of the open source movement is presented. The second discusses the most important actors and practices of open source in fashion. The final part of the article is devoted to the evaluation of the analyzed phenomenon.
Bibliografia
Arvidsson A., The ethical economy of customer coproduction, „Journal of Macromarketing”28 (4)/2008.
Bauwens M., The Political Economy of Peer Production, 2006, http://goo.gl/lxjkLK [20.05.2014].
Beer D., Burrows R., Sociology and, of and in Web 2.0: Some Initial Considerations, 2007, http://goo.gl/btDwNR [13.06.2014].
Benaïm L, Issey Miyake, Paris 2007.
Benkler Y., The wealth of networks: How social production transforms markets and freedom, New Haven 2006.
Bollier D., Racine L., Ready to Share: Fashion and the Ownership of Creativity, 2006, http://tinyurl.com/zx7fyws [29.06.2014].
Brabham D.C., Moving the Crowd at Threadless, „Information, Communication & Society” 13 (8)/2010.
Busch O. von, Engaged Design and the Practice of Fashion Hacking: Examples of Giana
Gonzalez and Dale Sko, „Fashion Practice” 1 (2)/2009.
Busch O. von, Fashion-able. Hacktivism and engaged fashion design, Göteborg 2008.
Busch O. von, Hacking Design, http://goo.gl/FQXFao [29.06.2014].
Busch O. von, Self_passage>. Collected methods, http://goo.gl/pSzDPZ [15.05.2014].
Chavkin M., The Customer is the Company, http://goo.gl/RhhZg6 [26.06.2014].
Design Download: Yohji Yamamoto, http://goo.gl/jNDHD0 [30.06.2014].
Hatalska N., Trend Book 2014, http://goo.gl/UNcNa2 [27.05.2014].
Hippel E. von, Democratizing Innovation, Cambridge, Mass. – London 2006.
Howe J., The Rise of Crowdsourcing, 2006, http://goo.gl/8QCtlQ [12.06.2014].
Leadbeater Ch., We Think. Mass innovation not mass production, London 2009.
Meadows D., Leverage Points: Places to Intervene in a System, 1999, http://goo.gl/iXxfUd [30.06.2014].
Niessen B. i in., OpenWear. Sustainability, openness and P2P production in the world of fashion, 2010, http://tinyurl.com/kyxppvs [29.06.2014].
Openwear: http://goo.gl/2C3Uzv [2.06.2014].
P2P Foundation, http://goo.gl/oNiUi3 [29.06.2014].
Raustiala K., Sprigman Ch.J., The Piracy Paradox Revisited, „Stanford Law Review” 61 (5)/2009.
Raymond E., How To Become A Hacker, 2001, http://goo.gl/1PLWiP [15.06.2014].
Raymond E., The Cathedral and The Bazaar, Musings on Linux and Open Source by an Accidental Revolutionary, Cambridge, Mass. 2001.
Romano Z., Activating knowledge and empowering clothing communities with open source fashion, http://goo.gl/2nEd1b [30.06.2014].
Sanders L., Stappers P., Co-creation and the new landscapes of design, „CoDesign” 4 (1)/ 2008.
Sanders L., Westerlund B., Experiencing, Exploring and Experimenting in and with Co-Design Spaces, 2011, http://goo.gl/tXmVuY [30.05.2014].
Scaturro S., Open Source Fashion: For the Masses, by the Masses, http://goo.gl/LqKFeI, [15.05.2014].
The Whole Earth Catalog, http://goo.gl/6pizmW [10.06.2014].
Wark McKenzie, A Hackers Manifesto, Cambridge 2004.
What Is Open Source Sewing?, http://goo.gl/rwqNAQ [29.06.2014].
Licencja
1. W momencie złożenia pracy celem rozpoczęcia postępowania w sprawie publikacji, Licencjodawca, zwany dalej Autorem, akceptuje wszystkie zasady umieszczone na stronie internetowej czasopisma “Człowiek i Społeczeństwo”, udzielając Licencjobiorcy, zwanego dalej Wydawcą, niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu. Licencja zakłada tym samym brak ograniczeń terytorialnych, czasowych oraz ilościowych na następujących polach eksploatacji (art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych):
a. utrwalanie Utworu;
b. zwielokrotnienie Utworu drukiem i w wersji cyfrowej;
c. wprowadzenie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału/zwielokrotnionych egzemplarzy Utworu;
d. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
f. wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
g. rozpowszechnianie Utworu w wersji elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej, a także samodzielnie w formule Open Access w oparciu o licencję Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), a także inną wersję językową tej licencji, lub którąkolwiek późniejszą wersję tej licencji.
2. Założenia licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), udzielają Wydawcy upoważnienia do kopiowania, zmieniania, rozprowadzania, przedstawiania i wykonywania Utworu jedynie pod warunkiem uznania autorstwa.
3. Wraz z dostarczeniem Utworu, Autor zobowiązuje się do wypełnienia, podpisania oraz odesłania skanu umowy