Tolkien: Esperanto, Sindarin and Welsh
PDF (English)

Jak cytować

Barron, P. H. (2022). Tolkien: Esperanto, Sindarin and Welsh. Investigationes Linguisticae, 46, 22–33. https://doi.org/10.14746/il.2022.46.3

Abstrakt

La majstroverko de Tolkien estas sendube La Mastro de la Ringoj, en kiu la aŭtoro rakontas fantastan epopeon de lando, kiun li nomas Meza Tero. Por ĉi tiu mondo, li kreis almenaŭ dek kvar lingvojn, unu por ĉiuj popoloj, kiuj enloĝas ĝin. La du plej bone konataj estas Quenya  kaj Sindarin, kiuj estas la lingvoj, kiujn parolis la Elfoj. Dum sia tuta vivo, Tolkien interesiĝis pri lingvoj, aparte mezepokaj ĝermanaj lingvoj, sed li ankaŭ multe amis la kimran lingvon, kaj multe admiris la finnan. Unu el la ĉefaj kialoj de tiuj admiro kaj amo de tiuj lingvoj estis la fakto, ke ĉiuj posedis literaturon, kiun li konsideris eposa kaj epopea, kaj li esprimis bedaŭron, ke la moderna angla ne havis tian literaturon. Junaĝe, li promesis verki epopeojn por dediĉi al la angla kaj la angla nacio. Kiam li unue renkontis Esperanton, li plene subtenis ĝiajn idealojn, sed, pro la fakto, ke la lingvo estis tro juna por posedi eposan literaturon, li iom post iom forlasis la movadon. Uzante sian konon de la finna lingvo, lia unua provo de lingvokreado estis la pra-Quenya, en kiu li verkis poezion. Li poste kreis Sindarin-on, bazita sur la kimra lingvo. Li verkis la epopeon La Mastro de la Ringo, por doni al siaj lingvaj kreaĵoj kvazaŭan historian fundamenton. Sindarin kaj Quenya pluevoluis kaj estas nun parolataj de komunumoj tra la tuta mondo.

https://doi.org/10.14746/il.2022.46.3
PDF (English)

Bibliografia

Adams, Michael 2011: From Elvish to Klingon: Exploring Invented Languages. Oxford: Oxford University Press.

Carpenter, Humphrey 1978: The Inklings: C.S. Lewis, J.R.R. Tolkien, Charles Williams and Their Friends. London: George Allen & Unwin.

Cilli, O, Smith, A & Wynne, P 2017: J.R.R. Tolkien The Esperantist. Barletta: Cafagna Editore.

Ellis, Tony 2015: Y Cyfeiriadur (Manlibro de Vortoj): A Reference Book For Welsh Learners. T. Ellis

Hooker, Mark 2012: Tolkien and Welsh/ Tolkien a Chymraeg. Llyfrawr.

Jallings, Fiona 2017: A Fan’s Guide of Neo-Sindarin. Nemvus.

King, Gareth 1996: Modern Welsh: A Comprehensive Grammar. London: Routledge.

Lobdell, Jared 2004: The World of the Rings. Chicago, Illinois: Open Court.

Noel, Ruth 1980: The Languages of Tolkien’s Middle Earth. Boston: Houghton Mifflin Company.

Okrent, Arika 2009: In The Land of Invented Languages. New York: Spiegel & Grau.

Phelpstead, Carl 2011: Tolkien and Wales. Cardiff: University of Wales Press.

Renk, Thorsren 2008: Pedin Edhellen: A Sindarin Course. Embar Elardon.

Salo, David 2004: A Gateway to Sindarin. Salt Lake City: The University of Utah Press.

Solopova, Elizabeth 2009: Languages, Myths and History: An Introduction to ther Linguistic and Literary background of J.R.R. Tolkien’s Fiction. North Landing Books.

Thomas, Peter Wynn 1996: Gramadeg y Gymraeg (Gramatiko de la Kimra). Cardiff: Gwasg Prifysgol Cymru.

Tolkien, J.R.R. reds Fimi, Dimitri & Higgins, Andrew 2016: A Secret Vice: Tolkien on Invented Languages. London: Harper Collins.

Tolkien, J.R.R., trad. Gledhill, Christopher 2005: La Hobito aŭ tien kaj reen. Kaliningrado: Sezonoj.

Tolkien, J.R.R., trad. Auld, William 2007: La Mastro de l’ Ringoj. Kaliningrado: Sezonoj.

Tolkien, J.R.R., ed. Sibley, Brian 2022: The Fall of Númenor. London: Harper Collins.

Tolkien, J.R.R., ed. Carpenter, H & Tolkien C 1981: The Letters of J.R.R. Tolkien. London: George Allen & Unwin.

Tolkien, J.R.R. ed. 2021: The Lord of the Rings. London: Harper Collins.

Tolkien, J.R.R. ed. Tolkien, Christopher 2013: The Silmarillion. London, Harper Collins.