Reference to phonology in the process of syllabification of Polish words written in orthographic form
PDF (Język Polski)

How to Cite

Śledziński, D. (2018). Reference to phonology in the process of syllabification of Polish words written in orthographic form. Investigationes Linguisticae, 37, 59–72. https://doi.org/10.14746/il.2017.37.5.

Abstract

W artykule omówiono wybrane zagadnienia związane z procesem automatycznego dzielenia na sylaby tekstów ortograficznych w języku polskim. Przy projektowaniu systemu sylabifikującego uwzględniono kilka istotnych czynników: zasady fonologiczne,odczucia subiektywne, strukturęmorfologiczna wyrazów. Zasady fonologiczne – przede wszystkim zasada sonorności – odnosi się do fonetycznej definicji sylaby. W niniejszej publikacji skoncentrowano się na aspektach działania systemu związanych z odwoływaniem się do zasad fonologicznych. Te zasady odnoszą się do wewnątrzwyrazowych grup spółgłoskowych, które są wyznaczane na podstawie informacji o lokalizacji liter odpowiadających ośrodkom sylab. To zadanie jest nieco utrudnione faktem, że w języku polskim niektóre litery, które zazwyczaj oznaczają samogłoski, w określonym kontekście oznaczają spółgłoski. W artykule omówiono również metodę przesłaniania podziału wynikającego z fonologii. Można stosować reguły które odnoszą się do odczucia subiektywnego i podział z niego wynikający różni się od podziału wynikającego z fonologii.
https://doi.org/10.14746/il.2017.37.5.
PDF (Język Polski)

References

Dobrogowska K. 1984. Śródgłosowe grupy spółgłosek w polskich tekstach popularnonaukowych. Polonica, X, s. 15-34.

Dobrogowska K. 1990. Word internal consonant clusters in Polish artistic prose, Studia Phonetica Posnaniensia, II. s. 43-67.

Dunaj B. 1985. Grupy spółgłoskowe współczesnej polszczyzny mówionej (w języku mieszkańców Krakowa). W: Prace Językoznawcze, DCCCIII.. Nakł. Uniwersytetu Jagiellońskiego, PWN. Kraków, Warszawa. s. 46-79.

Dunaj B.2006. Zasady poprawnej wymowy polskiej. Język Polski 86, 3. s. 161–172.

Jassem W., Łobacz P. 1974. Fonotaktyczna analiza mówionego tekstu polskiego. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, XXXII. s. 179-197.

Kuryłowicz J. 1952. Uwagi o polskich grupach spółgłoskowych. BPTJ 11. s. 54–69.

Ostaszewska D., Tambor J. 2002. Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa. s. 47-83.

Polański K. red. 1999. Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo. Wrocław. s. 644.

Szpyra-Kozłowska J. 1998. The sonority scale and phonetic syllabification in Polish. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, LIV. s. 63-82.

Szpyra-Kozłowska J. 2002. Wprowadzenie do współczesnej fonologii. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Lublin. s. 150-152.

Steffen-Batogowa M. 1975. Automatyzacja transkrypcji fonematycznej tekstów polskich. PWN. Warszawa. s. 78-90.

Śledziński D. 2013. Podział korpusu tekstów na sylaby – analiza polskich grup spółgłoskowych. Kwartalnik Językoznawczy, XV. s. 48-100.

Trask R. L. 1996. A dictionary of phonetics and phonology. Routlege. New York, s. 345.

Wierzchowska B. 1971. Wymowa Polska. Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, wyd. II. Warszawa. s. 214.