Abstrakt
W latach 1994-1995 odbył się przegląd edukacji, przeprowadzony przez OECD na wniosek rządu Rzeczypospolitej Polskiej. Procedura przeglądu, podobnie jak w innych krajach, przebiega wieloetapowo, zgodnie z zasadami opracowanymi przez OECD. Punktem wyjścia jest opracowanie przez specjalistów krajowych raportu źródłowego, charakteryzującego stan oraz warunki funkcjonowania i zarządzania systemem edukacji na wszystkich szczeblach. Raport źródłowy został opracowany w Centrum Badań Polityki Naukowej i Szkolnictwa Wyższego Uniwersytetu Warszawskiego z udziałem zaproszonych specjalistów z innych instytucji. Na podstawie raportu źródłowego oraz rozmów z przedstawicielami kadry kierowniczej szkolnictwa (MEN, kuratorzy, dyrektorzy szkół oraz rektorzy uczelni) eksperci OECD opracowali swój raport, zatytułowany Raport na temat polityki edukacyjnej w Polsce. Raport i pytania wizytatorów , zawierający analizę podstawowych problemów polskiej edukacji, a także uwagi i propozycje kierunków zmian. Oba raporty stały się podstawą tzw. egzaminu, tj. dyskusji między ekspertami OECD i przedstawicielami Ministerstwa Edukacji Narodowej, oraz uzgodnienia przyjętych kierunków reform w oświacie i szkolnictwie wyższym. Artykuł zawiera omówienie podstawowych propozycji ekspertów OECD i przebieg dyskusji na „egzaminie” . Eksperci OECD wytypowali jako podstawowe następujące zagadnienia: jakość i skuteczność edukacji, zawód nauczyciela i kształcenie nauczycieli, szkolnictwo wyższe, finansowanie i zarządzanie oraz rozwój zasobów ludzkich.