Centra kształcenia ustawicznego inżynierów we francuskich Grandes Ecoles

Article Sidebar

Opublikowane: lut 3, 2016

Main Article Content

Chantal Darsch
Komitet Badań nad Kształceniem Inżynierów w Paryżu
Sonia Gandolfi
Komitet Badań nad Kształceniem Inżynierów w Paryżu
Zdzisław Kurowski
Wojskowa Akademia Techniczna

Abstrakt

W artykule przedstawiono podstawowe elementy francuskiego systemu kształcenia ustawicznego, uznawanego za jeden z najbardziej rozwiniętych w Europie, koncentrując się na centrach kształcenia ustawicznego inżynierów w Grandes Ecoles. Omówiono w kontekście historycznym organizację tych centrów, a następnie ich działalność, obejmującą: strategię i zarządzanie, opracowywanie projektów i realizację form kształcenia ustawicznego, zapewnienie jakości tego kształcenia, marketing oraz współpracę z przemysłem. Zaprezentowano sieć współpracy Grandes Ecoles w dziedzinie kształcenia ustawicznego - CEIFCO, skupiając uwagę na niektórych danych charakteryzujących organizację i działalność centrów kształcenia ustawicznego uczelni członkowskich sieci. Podstawowym wnioskiem pracy jest postulat, że polskie wyższe uczelnie techniczne, tak jak francuskie Grandes Ecoles, powinny odgrywać główną rolę w kształceniu ustawicznym inżynierów.

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

Jak cytować
Darsch, C., Gandolfi, S., & Kurowski, Z. (2016). Centra kształcenia ustawicznego inżynierów we francuskich Grandes Ecoles. Nauka I Szkolnictwo Wyższe, (2(12), 61-70. Pobrano z https://pressto.amu.edu.pl/index.php/nsw/article/view/4535
Numer
Nr 2(12) (1998): Kierunki przemian w szkolnictwie wyższym
Dział
Oryginalny artykuł naukowy
Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Biogramy autorów

Chantal Darsch, Komitet Badań nad Kształceniem Inżynierów w Paryżu

Chantal Darsch - pracownik badawczy Komitetu Badań nad Kształceniem Inżynierów w Paryżu (Comite d‘Etudes sur les Formations dlngenieurs - CEFI). Zajmuje się badaniami oraz analizami różnych problemów kształcenia oraz zatrudnienia inżynierów we Francji i w Europie.

Sonia Gandolfi, Komitet Badań nad Kształceniem Inżynierów w Paryżu

Sonia Gandolfi - pracownik badawczy Komitetu Badań nad Kształceniem Inżynierów w Paryżu (Comite d‘Etudes sur les Formations dlngenieurs - CEFI). Zajmuje się badaniami oraz analizami różnych problemów kształcenia i zatrudnienia inżynierów we Francji oraz w Europie. Jest odpowiedzialna za współpracę międzynarodową CEFI.

Zdzisław Kurowski, Wojskowa Akademia Techniczna

Zdzisław Kurowski - absolwent Wydziału Matematyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, doktor habilitowany nauk technicznych, profesor nadzwyczajny Wojskowej Akademii Technicznej, specjalność - mechanika techniczna i metody komputerowe mechaniki. Pracuje na Wydziale Mechanicznym WAT jako kierownik Zakładu Wytrzymałości Materiałów w Instytucie Materiałoznawstwa i Mechaniki Technicznej. Jednocześnie pełni funkcję pełnomocnika rektora WAT ds. kształcenia ustawicznego i programu TEMPUS oraz dyrektora Biura ds. Kształcenia Ustawicznego. Autor ponad 60 publikacji. Zainteresowania naukowe: metody komputerowe mechaniki, ze szczególnym uwzględnieniem metody elementów skończonych, komputerowe programy dydaktyczne, problemy kształcenia ustawicznego w Polsce i na świecie, zagadnienie zapewniania jakości kształcenia początkowego i ustawicznego.

Referencje

  1. Baylet P. 1993 Continuing Engineering Education in France. The French „Grandes Ecoles”: Aims, Structures and Means. The Role ofthe CEIFCO Network, I Ogólnopolskie Seminarium „Kształcenie ustawiczne inżynierów - stan obecny, analiza potrzeb, kierunki działań” , Kielce, 17-19 listopada 1993.
  2. [Le] CEIFCO... 1994/1995 Le CEIFCO - Club des Grandes Ecoles dlngenieurs pour la Formation Continue, „Gazette du CEFI” , nouvelle serie, decembre/janvier.
  3. Cynna M. 1994/1995 La formation continue 2 1‘ENPC, „Gazette du CEFI” , nouvelle serie, decembre/janvier.
  4. Darsch Ch., Kurowski Z. 1996 Kształcenie ustawiczne inżynierów we Francji, „Biuletyn Informacyjny Kształcenia Ustawicznego”, nr 4, Warszawa, Wojskowa Akademia Techniczna.
  5. Kurowski Z. 1997 Normy francuskie dla kształcenia ustawicznego, „Biuletyn Informacyjny Kształcenia Ustawicznego”, nr 5, Warszawa, Wojskowa Akademia Techniczna.
  6. Leiko M. 1994 Continuing Engineering Education in France: Legislation, Funding, Structure, IACEE Report nr 4.
  7. Normalisation... 1992-1995 Normalisation franęaise X 50 - 749: Formation professionnelle. Demarche de normalisation, Paris 1992, AFNOR.
  8. Normalisation franęaise X 50 - 750: Formation professionnelle. Terminologie, Paris 1994, AFNOR.
  9. Normalisation franęaise X 50 - 755: Formation professionnelle. Demande de formation. Methode d ‘elaboration et pilotage de projets de formation, Paris 1993, AFNOR.
  10. Normalisation franęaise X 50 - 756: Formation professionnelle. Demande de formation. Cahierdes charges de la demande, Paris 1992, AFNOR.
  11. Normalisation franęaise X 50 - 760: Formation professionnelle. Organisme de formation. Informations relatives 2 1‘offre, Paris 1992, AFIMOR.
  12. Normalisation franęaise X 50 - 761: Formation professionnelle. Organisme de formation. Service etprestation de service, Paris 1994, AFNOR.
  13. Normalisation franęaise X 50 - 764: Formation professionnelle. Lassu rance qualite en formation professionnelle. Moded‘emploi, Paris 1995, AFNOR.
  14. Pytel J., Serwin A. 1996 Kształcenie ustawiczne, „Nauka i Szkolnictwo Wyższe”, nr 8.