Status i funkcje eksperta w urządzaniu życia naukowego

Article Sidebar

PDF
Opublikowane: lut 11, 2016

Main Article Content

Janusz Goćkowski
Uniwersytet Jagielloński
Katarzyna M. Machowska
Politechnika Wrocławska

Abstrakt

Autorzy podejmują próbę odpowiedzi na następujące pytania: (1) Kim jest dobry ekspert w sprawach urządzania życia naukowego? (2) Jaka jest właściwa socjotechnika urządzania życia naukowego? (3) Jakimi preferencjami/racjonalnościami kierować się może ekspert zajmujący się sprawami urządzania życia naukowego? (4) Jakie funkcje pełni ekspert - znawca rozwiązywania problemów urządzania życia naukowego? (5) Jak właściwie urządzać warunki kształcenia i wychowywania adeptów nauki? (6) Jakie rodzaje gier (o sukces na rynku medialnym) toczy ekspert działający na polu urządzania życia naukowego w środowisku demokracji masowej, kultury masowej i nauki masowej?

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

Jak cytować
Goćkowski, J., & Machowska, K. M. (2016). Status i funkcje eksperta w urządzaniu życia naukowego. Nauka I Szkolnictwo Wyższe, (2(26), 50-70. Pobrano z https://pressto.amu.edu.pl/index.php/nsw/article/view/4759
Numer
Nr 2(26) (2005): Zagadnienie jakości w praktyce szkół wyższych
Dział
Oryginalny artykuł naukowy
Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Biogramy autorów

Janusz Goćkowski, Uniwersytet Jagielloński

Janusz Goćkowski - profesor doktor habilitowany, socjolog nauki i antropolog wiedzy, historyk idei. Pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim (Instytut Etnologii) i Politechnice Wrocławskiej (Studium Nauk Humanistycznych). Jest przewodniczącym Sekcji Socjologii Nauki oraz Komisji Historii Myśli Społecznej i Politycznej Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, a także członkiem Komitetu Naukoznawstwa Polskiej Akademii Nauk i Rady Redakcyjnej kwartalnika „Zagadnienia Naukoznawstwa”. Autor książek: Autorytety świata uczonych (1974), Ethos nauki i role uczonych (1996), Uniwersytet i tradycja w nauce (1999), Ludzie systemu i ludzie problemu. Wieczna wojna w teatrze życia naukowego (2000).

Katarzyna M. Machowska, Politechnika Wrocławska

Katarzyna M. Machowska - magister socjologii, europeistka, doktorantka w Zakładzie Socjologii Nauki i Filozofii Politechniki Wrocławskiej. Interesuje się socjologią wiedzy, socjologią literatury, teorią cywilizacji oraz antropologią demokracji.

Referencje

  1. Ajdukiewicz K. 1960 Język i poznanie, t.1, rozdział Naukowa perspektywa świata, w: Wybór pism z lat 1920-1939, Warszawa.
  2. Ajdukiewicz K. 1965 Język i poznanie, t. II, rozdział O wolności nauki, w: Wybór pism z lat 1945-1963, Warszawa.
  3. Berger RL. 2002 Zaproszenie do socjologii, Warszawa.
  4. Besanęon A. 1989 Pomieszanie języków, Kraków.
  5. Bloom A. 1997 Umysł zamknięty, część trzecia: Uniwersytet, Poznań.
  6. Dixon B. 1984 Nie igra się z nauką, Warszawa.
  7. Dunbar R. 1996 Kłopoty z nauką, Gdańsk - Warszawa.
  8. Faguet J. 1922 Kult niekompetencji, Lwów - Warszawa.
  9. Gadamer H.G. 1992 Dziedzictwo Europy, rozdział Granice eksperta, Warszawa.
  10. Goćkowski J. 1974a Typy ekspertyz socjotechnicznych i formy współpracy decydentów i ekspertów w sprawach socjotechniki, „Prakseologia”, nr 1.
  11. Goćkowski J. 1974b Z zagadnień wychowywania kadry naukowej, w: A. Podgórecki (red.): Socjotechnika. Funkcjonalność i dysfunkcjonalność instytucji, Warszawa.
  12. Goćkowski J. 1984 Autorytety świata uczonych, Warszawa.
  13. Goćkowski J. 1996 Ethos nauki i role uczonych, Kraków.
  14. Goćkowski J. 1997 Krytyka naukowa a „homofoniczny” i „polifoniczny” styl uprawiania nauki, „Zagadnienia Naukoznawstwa”, nr 4.
  15. Goćkowski J. 2000 Ludzie „systemu” i ludzie „problemu". Wieczna wojna w teatrze życia naukowego, rozdział Epistemiczna i techniczna funkcja socjologii, Kraków.
  16. Goćkowski J. 2000-2001 Mistrz i uczeń w czasach nauki masowej i skomercjalizowanej, „Roczniki Nauk Społecznych” (Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego), t. XXVIII-XXIX, z. 1.
  17. Goćkowski J. 2001a O czterech działaniach profilaktycznych, „Nauka”, nr 4.
  18. Goćkowski J. 2001b University Model for Multiple Problem Areas, „Higher Education in Europe”, vol. XXVI, nr 3.
  19. Goćkowski J. 2002a Repertuar technik „inżynierii dusz ludzkich”, w: B. Chyrowicz (red.): Etyczne aspekty ingerowania w ludzką psychikę, Lublin.
  20. Goćkowski J. 2002b Typy tradycji w nauce, „Zagadnienia Naukoznawstwa”, nr 3 (153).
  21. Goćkowski J. 2005 Normy ethosu nauki a realia ekologiczne pracy naukowej, „Roczniki Nauk Społecznych” (Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego), t. XXXIII, z. 1.
  22. Goćkowski J. 2006 Status poznawczy taksonomii nauki, „Zagadnienia Naukoznawstwa”, nr 2.
  23. Goćkowski J., Kisiel R 1994 Wprowadzenie, w: J. Goćkowski, R Kisiel (red.): Patologia i terapia życia naukowego, Kraków.
  24. Goćkowski J., Kisiel R 1998 Model „obserwatora” i model „terapeuty” w socjologii nauki, „Zagadnienia Naukoznawstwa”, nr 4.
  25. Hartmann N. 1987 Systematyczne przedstawienie własnej filozofii, w: W. Galewicz: N. Hartmann, Warszawa.
  26. Hobbes T. 1954 Lewiatan, czyli materia, forma i władza państwa kościelnego i świeckiego, rozdział XXV O radzie, Warszawa.
  27. Ingarden R. 1967 O wychowywaniu uczonych, w: A. Matejko (red.): Kierowanie pracą zespołową w nauce, Warszawa 1967.
  28. Jałowiecki B. 2002 Masowa nauka w masowym społeczeństwie, w: M. Chałubiński i in. (red.): Idee i ludzie demokracji. Rozważania w kręgu myśli Alexisa de Tocquevilte’a, „Colloguia Communia”, nr 2 (73).
  29. Kemeny J.G. 1967 Nauka w oczach filozofa, rozdział Czym jest nauka, Warszawa.
  30. Kmita J. 1976 Szkice z teorii poznania naukowego. Spór o determinanty rozwoju nauki, rozdział Nauka jako typ praktyki społecznej, Warszawa.
  31. Kuhn T.S. 1985 Dwa bieguny. Tradycja i nowatorstwo w badaniach naukowych, Warszawa.
  32. Lakatos I. 1995 Pisma z filozofii nauk empirycznych, rozdział Historia nauki a jej racjonalne rekonstrukcje, Warszawa.
  33. Mikołaj z Kuzy 1997 O oświeconej niewiedzy, Kraków.
  34. Ossowski S. 1989 Taktyka i kultura, w: J. Karpiński: Nie być w myśleniu posłusznym. Ossowscy, socjologia, filozofia, Londyn.
  35. Podgórecki A. 1962 Charakterystyka nauk praktycznych, Warszawa.
  36. Popper K.R. 1992 Wiedza obiektywna. Ewolucyjna teoria epistemologiczna wiedzy, rozdział Kubel i reflektor: dwie teorie wiedzy, Warszawa.
  37. Popper K.R. 1999 Droga do wiedzy. Domysły i refutacje, część pierwsza: Domysły, rozdział Ku racjonalnej teorii tradycji, Warszawa.
  38. Popper K.R. 2002 Wiedza obiektywna. Ewolucyjna teoria epistemologiczna, Warszawa.
  39. Ritzer G. 2003 Makdonaldyzacja społeczeństwa - wydanie na nowy wiek, Warszawa.
  40. Siewierski B. 1994 Patologiczne interpretacje dzieła naukowego, w: J. Goćkowski, R Kisiel (red.): Patologia i terapia życia naukowego, Kraków.
  41. Solla Price D.J. de 1967 Mała nauka - wielka nauka, Warszawa.
  42. Sztompka R 1973 Teoria i wyjaśnienie. Z metodologicznych problemów socjologii, Warszawa.
  43. Weber M. 1998 Polityka jako zawód i powołanie, rozdział Nauka jako zawód i powołanie, Kraków 1998.
  44. Zieliński R 1994 Ideologia, nauka i język, w: J. Goćkowski, R Kisiel (red.): Patologia i terapia życia naukowego, Kraków.
  45. Znaniecki F. 1992 Nauki o kulturze, Warszawa.