Abstrakt
Tekst prezentuje opinie na temat szeregu aspektów konstrukcji systemu nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce, w kontekście dyskusji nad projektem Ustawy 2.0. Kluczowym założeniem systemowym jest zwiększenie autonomii uczelni poprzez delegację regulacji z poziomu ramowej ustawy i doprecyzowujących rozporządzeń na poziom statutu, uwzględniającego specyfikę konkretnej uczelni. Omawiane są aspekty organizacyjne uczelni oraz struktura i organy zarządcze, ze szczególnym uwzględnieniem silnej pozycji rektora jako menadżera i lidera. Zarządzanie uczelnią przez jej organy prawodawcze, wykonawcze i wspierające oparte ma być na naczelnej zasadzie harmonijnego rozwoju instytucji jako całości. Dyskutowane są aspekty kategoryzacji jednostek naukowych, podziału uczelni na typy, w tym sposób wyłaniania uczelni badawczych. Na bazie już wprowadzonych modyfikacji w algorytmach finansowania zaprezentowane są kierunki i założenia dalszych zmian w tym obszarze.