Ocena jakości kształcenia w Polsce – problemy i rekomendacje
PDF

Słowa kluczowe

akredytacja
Polska Komisja Akredytacyjna (PKA)
jakość
zapewnianie
doskonalenie
ESG
kryteria
standardy

Jak cytować

Brdulak, J. (2016). Ocena jakości kształcenia w Polsce – problemy i rekomendacje. Nauka I Szkolnictwo Wyższe, 48(2(48), 81–94. https://doi.org/10.14746/nisw.2016.2.4

Abstrakt

Głównym celem tego opracowania jest zainicjowanie dyskusji nad kształtem systemu oceny jakości w Polsce. Obecne rozwiązania w obszarze szkolnictwa wyższego dotyczące oceny jakości kształcenia budowane są bowiem bez strategicznej, tzn. długookresowej wizji. Konieczne tym samym staje się udzielenie odpowiedzi na nastepujące pytania: 1) Jaki ma być profil działalności PKA? Czy ma to być urząd kontrolujący uczelnie, czy też ekspercka jednostka doskonaląca procesy kształcenia na uczelniach? 2) Czy w momencie przejścia PKA na poziom jednostki eksperckiej nie powstanie niebezpieczna luka w systemie kontroli uczelni, co spowoduje zwiększenie liczby uczelni „sprzedających dyplomy”? 3) Kto w naszym systemie szkolnictwa wyższego powinien zająć się kontrolą, a kto zarządzaniem jakością? Warto także rozważyć pomysł stworzenia jednostki, która profesjonalnie zajmowałaby się kontrolą w szkolnictwie wyższym – analogicznej do Komisji Nadzoru Finansowego czy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W artykule zostały wykorzystane etnograficzne badania własne. Uwzględniono w nim stan prawny z dnia 1 listopada 2016 r.

https://doi.org/10.14746/nisw.2016.2.4
PDF

Bibliografia

Antonowicz, D. (2015). Między siłą globalnych procesów a lokalną tradycją. Toruń: Wyd. Naukowe UMK.

Antonowicz, D., Brdulak, J., Hulicka, M., Jędrzejewski, T., Kowalski, R., Kulczycki, E., Szadkowski, K., Szot, A., Wolszczak-Derlacz, J., Kwiek, M. (2016). Reformować? Nie reformować? Szerszy kontekst zmian w szkolnictwie wyższym. Nauka. 4: 7-33.

ESG (2015). Standards and Guidelines for Quality Assurance in the European Higher Education Area. Brussels, Belgium.

Karaszewski, R. (2001). TQM. Teoria i praktyka. Toruń: TNOiK.

Krupski, R., Stańczyk, S. (2008). Strategia przedsiębiorstwa w wymiarach kultury organizacyjnej. W: P. Wachowiak (red.). Kulturowe i kadrowe problemy internacjonalizacji przedsiębiorstw. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.

Kwiek, M. (2015). Uniwersytet w dobie przemian. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN.

Kwiek, M., Antonowicz, D., Brdulak, J., Hulicka, M., Jędrzejewski, T., Kowalski, R., Kulczycki, E., Szadkowski, K., Szot, A., Wolszczak-Derlacz, J. (2016). Projekt założeń do ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Poznań: Wyd. Naukowe WNS UAM.

Leja, K. (2013). Zarządzanie uczelnią. Koncepcje i współczesne wyzwania. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Marciniak, Z. (red.) (2016). Rekomendacje w sprawie odbiurokratyzowania procesu kształcenia i oceny jego jakości. Warszawa: RGNiSzW.

PN-EN ISO 9000:2006(U): 7, 9.

Rybkowski, R. (2015). Autonomia a rozliczalność – polskie wyzwania. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, 1(45): 95-117.

Senge, P.M. (red.) (2002). Piąta dyscyplina. Materiały dla praktyka. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.

Sikora, T. (red.) (2010). Wybrane koncepcje i systemy zarządzania jakością. Kraków: Wyd. UE w Krakowie.

Sułkowski, Ł. (2008). Czy warto zajmować się kulturą organizacyjną?Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, 6: 9-25.

Sułkowski, Ł. (red.) (2015). Wybrane „dobre praktyki” zarządzania jakością kształcenia w polskich szkołach wyższych. Warszawa: PKA.

Wojciechowska, B. (red.) (2016). Działalność polskiej komisji akredytacyjnej w latach 2012-2015. IV kadencja. Warszawa: PKA.