Nie-stosow(a)ne analogie. Lesbos Renaty Lis jako narracja poszerzająca doświadczenie uchodźcze
PDF

Słowa kluczowe

uchodźcy
studia nad zwierzętami
tożsamość homoseksualna
poetyka eseju

Jak cytować

Jarzyna, A. (2017). Nie-stosow(a)ne analogie. Lesbos Renaty Lis jako narracja poszerzająca doświadczenie uchodźcze. Polonistyka. Innowacje, (6), 25–44. https://doi.org/10.14746/pi.2017.6.2

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest przede wszystkim książce Renaty Lis pt. Lesbos. Składające się na nią eseje o trzech pisarkach odwołujących się w swojej twórczości do Safony, by opowiedzieć o tożsamości homoseksualnej, dopełnia narracja o sytuacji współczesnych uchodźców przebywających w obozie na wyspie Lesbos. Niniejszy szkic przynosi próbę namysłu nad możliwościami, jakie stwarza poetyka eseju, pozwalająca rozważyć kondycję uchodźców poza kontekstem doraźnych problemów, poza dominującym publicystycznym językiem, konfrontując to doświadczenie z innymi formami wykluczenia. Autorka artykułu przywołuje przy tym pokrewną gatunkowo i poruszającą podobne kwestie medytację egzystencjalną Tadeusza Sławka pt. U-chodzić oraz zbiór szkiców ornitologicznych Stanisława Łubieńskiego pt. Dwanaście srok za ogon, w związku z tą drugą książką pokazuje, iż zamysł Lis warto poszerzyć o wymiar nieantropocentryczny. Wówczas idea otwartej międzyludzkiej wspólnoty realizuje się pełniej jako idea wspólnoty międzygatunkowej.
https://doi.org/10.14746/pi.2017.6.2
PDF

Bibliografia

Chmielewska Katarzyna, 2001, Jak możliwa jest poetyka (eseju)?, „Teksty Drugie”, nr 3/4.

Jarzyna Anita, 2017, Wprowadzenie do post-koiné: nieantropocentryczne języki poezji, „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka”, nr 30.

Kuczyńska-Koschany Katarzyna, 2006, Powstawanka (fragmenty), „Topos”, nr 5.

Lis Renata, 2017a, Esej i kwanty, „dwutygodnik.com”, nr 11 (224), http://www.dwutygodnik.com/artykul/7480-esej-i-kwanty.html (dostęp 29.11.2017).

Lis Renata, 2017, Lesbos, Warszawa.

Lis Renata 2011, Ręka Flauberta, Warszawa.

Lis Renata, 2015, W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu, Warszawa.

Lisak-Gębala Dobrawa, 2014, Ultraliteratura. O strategiach transmedialnych i poszukiwaniu pozawerbalnego we współczesnej literaturze polskiej, Kraków.

Łubieński Stanisław, 2016, Dwanaście srok za ogon, Wołowiec.

Pisać na głos. Rozmowa z Renatą Lis, 2017, „dwutygodnik.com”, nr 9 (220), http://www.dwutygodnik.com/artykul/7346-pisac-na-glos.html (dostęp 7.10.2017).

Tomkowski Jan (oprac.), 2017, Polski esej literacki, Wrocław.

Sendyka Roma, 2006, Nowoczesny esej. Studium historycznej świadomości gatunku, Kraków.

Sławek Tadeusz, 2015, U-chodzić, Katowice.

Stabryła Stanisław, 1986, Śpiewaj mi Muzo. Cztery opowieści o poetach greckich, Katowice.

Tokarska-Bakir Joanna, 2015, Książka wyjścia, „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka”, nr 25 (45).

Wolfe Cary, 2013, Co to jest posthumanizm?, Krasuska K. (przeł.), „Teksty Drugie” 2013.

Zieliński Karol, 2006, Słońce w rozpaczy. Liryka miłosna Safony w aspekcie oralności, Wrocław.